حرز امام جواد(ع)
.jpg) متن حرز امام جواد(ع) | |
| اطلاعات دعا و زیارت | |
|---|---|
| موضوع | حرز برای سالم ماندن از بلاها و ناخوشی‌ها |
| مأثور/غیرمأثور | مأثور |
| صادره از | امام جواد(ع) |
| راوی | حکیمه دختر امام جواد از ام فضل دختر مأمون |
| منابع شیعی | مهج الدعوات • الامان من اخطار الاسفار و الازمان اثر سید بن طاووس |
| دعاها و زیارات مشهور | |
| دعای توسل • دعای کمیل • دعای ندبه • دعای سمات • دعای فرج • دعای ابوحمزه ثمالی • زیارت عاشورا • زیارت جامعه کبیره • زیارت وارث • زیارت امین‌الله • زیارت اربعین | |
حِرْز امام جواد(ع) دعایی مشهور در میان شیعیان است که به امام جواد(ع) منسوب شده و برای محافظت از بلاها به مأمون عباسی نوشته شده است. این حرز یکی از مشهورترین حرزها شناخته می‌شود و عالمان شیعه مانند آیت‌الله بهجت به خواندن و همراه داشتن آن توصیه کرده‌اند. داستان نقل این حرز از طریق حکیمه دختر امام جواد، و ام فضل دختر مأمون، در کتاب‌هایی مانند مُهَجُ الدَعَوات، بحار الانوار و عوالم العلوم آمده است. هرچند برخی مانند اِرْبلی در کَشْفُ الغُمَّة اصل داستان را ساختگی دانسته‌اند، اما برخی دیگر سند آن را معتبر می‌دانند.
طبق روایت، این حرز روی پوست آهوی خاص نوشته و در جعبه‌ای نقره‌ای قرار داده می‌شود و پس از خواندن نماز مخصوصی، به بازوی راست بسته می‌شود. برای این حرز خواصی مانند محافظت از شرور، بلاها، چشم‌زخم، سِحْر، فقر، گرسنگی و وسوسه ذکر شده است. همچنین حرز دیگری به نام حرز صغیر یا کوتاه از امام جواد(ع) نقل شده که با عبارت «يَا نُورُ يَا بُرْهَانُ يَا مُبِينُ يَا مُنِير» آغاز می‌شود.
شهرت و جایگاه حرز
حِرْز امام جواد(ع) دعایی مشهور در میان شیعیان است که به‌عنوان مشهورترین و معتبرترین حرز برای دفع بلاها شناخته می‌شود.[۱] به گفته شیخ عباس قمی، این حرز نزد شیعیان بسیار شناخته‌شده است.[۲] در زبان فارسی، عبارت «حرز جواد کسی بودن» مَثَل شده و به معنای همراهی دائمی با فرد، به‌کار می‌رود.[۳]
نقل شده که مأمون عباسی با همراه داشتن این حرز در جنگ‌ها پیروز می‌شد و آسیبی نمی‌دید.[۴] آیت‌الله بهجت از عالمان شیعه، به خواندن و همراه داشتن این حرز برای محافظت از بلاها، بیماری‌ها، چشم‌زخم، سحر، خواب‌های پریشان و آزار شیاطین و جن‌ها سفارش کرده است.[۵] از آیت‌الله بهاءالدینی نقل شده است که گفت: شاهد بودم فردی با سنگی به سر فرد دیگری ضربه زد، اما چون آن شخص حرز امام جواد(ع) را به همراه داشت، آسیبی به او وارد نشد و سالم ماند.[۶]
ماجرای حرز
حرز امام جواد(ع) دعایی است که امام جواد(ع) برای محافظت از بلاها و ناخوشی‌ها به مأمون عباسی نوشت. این داستان از طریق حکیمه دختر امام جواد، و ام فضل دختر مأمون و همسر امام جواد، نقل شده است. طبق این روایت، مأمون در حالت مستی به امام جواد حمله کرد و او را با شمشیر زد، اما فردای آن روز متوجه شد که امام سالم است. مأمون از این اتفاق متحیر شد و برای عذرخواهی، هدایایی به امام فرستاد. امام جواد به مأمون گفت دعایی دارد که او را از هر شر و بلایی محافظت می‌کند. مأمون این دعا را درخواست کرد و امام آن را بر پوست آهو نوشت و به مأمون داد و به او گفت اگر تمام مردم زمین علیه تو گردهم آیند، به اذن خدا نمی‌توانند بر تو غلبه کنند.[۷]
منابع و اعتبار حرز
حرز امام جواد توسط سید بن طاووس در کتاب مُهَج الدَّعَوات[۸] و الاَمان مِنْ اَخْطار الاَسْفار و الاَزْمان[۹] از اَبونَصْر هَمْدانی از حَکِیمَه دختر امام جواد نقل شده است. ابن‌طاووس در کتاب الامان، این حرز را از کتاب «مُنْیَةِ الدَّاعِی وَ غُنْیَةِ الْوَاعِی» اثر علی بن عبدالصمد تمیمی نقل کرده[۱۰] ولی در کتاب مهج الدعوات، به نام کتاب اشاره نکرده و صرفا به نام نویسنده اشاره کرده است.[۱۱] این حرز در بحار الانوار،[۱۲] عوالم العلوم و المعارف اثر عبدالله بحرانی اصفهانی (درگذشت ۱۱۴۸ق)[۱۳] و مکاتیب الائمه(ع)[۱۴] به نقل از مهج الدعوات نقل شده است.
.jpg)
ماجرای حرز به عنوان معجزه‌ای از امام جواد(ع) در الخرائج و الجرائح اثر قطب‌الدین راوَنْدی (درگذشت ۵۷۳ق)،[۱۶] کتاب عیون المعجزات اثر حسین بن عبدالوهاب، از محدثان قرن پنجم هجری قمری،[۱۷] مدینة معاجز الائمه الاثنی عشر اثر سید هاشم بحرانی[۱۸] و کتاب مُنْتَهَی الآمال اثر شیخ عباس قمی[۱۹] نیز نقل شده است.
علی بن عیسی اربلی (درگذشت ۶۹۲ یا ۶۹۳ق) در کشف الغمة، این ماجرا را به دلایلی مانند عدم حضور مأمون در مدینه، ساختگی دانسته است.؟[۲۰] علامه مجلسی با پذیرش این نقدها، معتقد است که به دلیل شهرت خبر، نمی‌توان آن را رد کرد.[۲۱]
برخی سند این حرز را صحیح و معتبر شمرده‌اند؛[۲۲] اما برخی دیگر با بررسی سندی و متنی حرز، سند حرز را ضعیف و متن آن را ساختگی می‌دانند.[۲۳]
آداب و شرایط
سید بن طاووس نقل کرده که امام جواد(ع) متن حرز را روی پوست آهویی نوشت و به خادم مأمون سفارش کرد که جعبه‌ای نقره‌ای برای آن بسازد و کلمات پایانی حرز[یادداشت ۱] را روی آن حک کند. برای استفاده از این حرز، مأمون هر بار می‌بایست وضو بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند. در هر رکعت، پس از سوره حمد، آیة الکرسی، آیه شَهِدَالله و سوره‌های شمس، ضحیٰ، لیل و توحید را هفت بار تکرار می‌کرد. سپس حرز را بر بازوی راست خود می‌بست.[۲۴] بر همین اساس، برخی عالمان سفارش کرده‌اند که حرز بر روی پوست آهوی مخصوص نوشته و بر بازوی دست راست بسته شود.[۲۵] از آیت‌الله بهجت نقل شده که خاصیت حرز در صورت بستن به بازو است.[۲۶]
از دیگر شرایط ذکر شده برای این حرز، این است که ماه در برج عقرب نباشد.[۲۷] شیخ عباس قمی این شرط را مربوط به زمان بستن حرز دانسته،[۲۸] اما برخی آن را مربوط به زمان نوشتن حرز می‌دانند.[۲۹] همچنین رو به قبله بودن و استفاده از قلم، جوهر و کاغذ ساخته دست مسلمانان از دیگر آداب و شرایط این حرز شمرده شده است.[۳۰]
فواید و آثار
با توجه به متن حرز، آثاری برای این حرز بیان کرده‌اند؛ آنها عبارت‌اند از:
- درامان ماندن از شرور، بلاها، مشکلات و ناخوشی‌ها
- در امان ماندن از هر چیزی که می‌ترسد
- دور شدن نگاه و زبان سوء دشمن
- دفع شرور و ستم و ضررهای مردم و حاکمان، شیاطین و جنیان و غولان،
- دفع چشم‌زخم،
- دفع سحر و جادو،
- حفظ از فریب و دشمنی و حیله
- حفاظت از جراحت و فساد و غرق شدن، هلاکت و شکست خوردن
- حفظ آبرو
- حفظ از قتل و انتقام
- حفظ از بیماری و ناخوشی و آزار و اذیت
- حفظ از فقر و گرسنگی و عطش
- حفظ از وسوسه
- حفظ از نقصان در دین و معیشیت در زندگی.[۳۱]
این حرز برای دفع حسادت، رفع اختلاف زن و شوهر و درمان ترس نیز توصیه شده است.[۳۲]
متن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ إِلَى آخِرِهَا- أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ وَ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْمَلِكُ [الدَّيَّانُ] يَوْمَ الدِّينِ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ بِلَا مُغَالَبَةٍ وَ تُعْطِي مَنْ تَشَاءُ بِلَا مَنٍّ وَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ وَ تَحْكُمُ مَا تُرِيدُ وَ تُدَاوِلُ الْأَيَّامَ بَيْنَ النَّاسِ وَ تُرَكِّبُهُمْ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ
أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ السَّرَائِرِ السَّابِقِ الْفَائِقِ الْحَسَنِ الْجَمِيلِ النَّضِيرِ رَبِّ الْمَلَائِكَةِ الثَّمَانِيَةِ وَ الْعَرْشِ الَّذِي لَا يَتَحَرَّكُ وَ أَسْأَلُكَ بِالْعَيْنِ الَّتِي لَا تَنَامُ وَ بِالْحَيَاةِ الَّتِي لَا تَمُوتُ وَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي لَا يُطْفَأُ وَ بِالاسْمِ الْأَكْبَرِ الْأَكْبَرِ الْأَكْبَرِ وَ بِالاسْمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الَّذِي هُوَ مُحِيطٌ بِمَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ بِالاسْمِ الَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ أَضَاءَ بِهِ الْقَمَرُ وَ سُجِّرَتْ بِهِ الْبُحُورُ وَ نُصِبَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ بِالاسْمِ الَّذِي قَامَ بِهِ الْعَرْشُ وَ الْكُرْسِيُّ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَرْشِ وَ بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَظَمَةِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَظَمَةِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْبَهَاءِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْقُدْرَةِ وَ بِاسْمِكَ الْعَزِيزِ وَ بِأَسْمَائِكَ الْمُقَدَّسَاتِ الْمُكَرَّمَاتِ الْمَخْزُونَاتِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَك.
وَ أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِكَ خَيْراً مِمَّا أَرْجُو وَ أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ وَ قُدْرَتِكَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ وَ مَا لَا أَحْذَرُ يَا صَاحِبَ مُحَمَّدٍ يَوْمَ حُنَيْنٍ وَ يَا صَاحِبَ عَلِيٍّ يَوْمَ صِفِّينَ أَنْتَ يَا رَبِ مُبِيرُ الْجَبَّارِينَ وَ قَاصِمُ الْمُتَكَبِّرِين.
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ طه وَ يس وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ الْفُرْقَانِ الْحَكِيمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَشُدَّ بِهِ عَضُدَ صَاحِبِ هَذَا الْعَقْدِ وَ أَدْرَأُ بِكَ فِي نَحْرِ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ وَ عَدُوٍّ شَدِيدٍ وَ عَدُوٍّ مُنْكَرِ الْأَخْلَاقِ وَ اجْعَلْهُ مِمَّنْ أَسْلَمَ إِلَيْكَ نَفْسَهُ وَ فَوَّضَ إِلَيْكَ أَمْرَهُ وَ أَلْجَأَ إِلَيْكَ ظَهْرَهُ.
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِي ذَكَرْتُهَا وَ قَرَأْتُهَا وَ أَنْتَ أَعْرَفُ بِحَقِّهَا مِنِّی وَ أَسْأَلُكَ يَا ذَا الْمَنِّ الْعَظِيمِ وَ الْجُودِ الْكَرِيمِ وَلِيَّ الدَّعَوَاتِ الْمُسْتَجَابَاتِ وَ الْكَلِمَاتِ التَّامَّاتِ وَ الْأَسْمَاءِ النَّافِذَاتِ وَ أَسْأَلُكَ يَا نُورَ النَّهَارِ وَ يَا نُورَ اللَّيْلِ وَ يَا نُورَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ نُورَ النُّورِ وَ نُوراً يُضِيءُ بِهِ كُلُّ نُورٍ يَا عَالِمَ الْخَفِيَّاتِ كُلِّهَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ وَ الْجِبَالِ وَ أَسْأَلُكَ يَا مَنْ لَا يَفْنَى وَ لَا يَبِيدُ وَ لَا يَزُولُ وَ لَا لَهُ شَيْءٌ مَوْصُوفٌ وَ لَا إِلَيْهِ حَدٌّ مَنْسُوبٌ وَ لَا مَعَهُ إِلَهٌ وَ لَا إِلَهَ سِوَاهُ وَ لَا لَهُ فِي مُلْكِهِ شَرِيكٌ وَ لَا تُضَافُ الْعِزَّةُ إِلَّا إِلَيْهِ لَمْ يَزَلْ بِالْعُلُومِ عَالِماً وَ عَلَى الْعُلُومِ وَاقِفاً وَ لِلْأُمُورِ نَاظِماً وَ بِالْكَيْنُونِيَّةِ عَالِماً وَ لِلتَّدْبِيرِ مُحْكِماً وَ بِالْخَلْقِ بَصِيراً وَ بِالْأُمُورِ خَبِيراً.
أَنْتَ الَّذِي خَشَعَتْ لَكَ الْأَصْوَاتُ وَ ضَلَّتْ فِيكَ الْأَحْلَامُ وَ ضَاقَتْ دُونَكَ الْأَسْبَابُ وَ مَلَأَ كُلَّ شَيْءٍ نُورُكَ وَ وَجِلَ كُلُّ شَيْءٍ مِنْكَ وَ هَرَبَ كُلُّ شَيْءٍ إِلَيْكَ وَ تَوَكَّلَ كُلُّ شَيْءٍ عَلَيْكَ وَ أَنْتَ الرَّفِيعُ فِي جَلَالِكَ وَ أَنْتَ الْبَهِيُّ فِي جَمَالِكَ وَ أَنْتَ الْعَظِيمُ فِي قُدْرَتِكَ وَ أَنْتَ الَّذِي لَا يُدْرِكُكَ شَيْءٌ وَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ الْعَظِيمُ مُجِيبُ الدَّعَوَاتِ قَاضِي الْحَاجَاتِ مُفَرِّجُ الْكُرُبَاتِ وَلِيُّ النِّعَمَات.
يَا مَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ دَانٍ وَ فِي دُنُوِّهِ عَالٍ وَ فِي إِشْرَاقِهِ مُنِيرٌ وَ فِي سُلْطَانِهِ قَوِيٌّ وَ فِي مُلْكِهِ عَزِيزٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ احْرُسْ صَاحِبَ هَذَا الْعَقْدِ وَ هَذَا الْحِرْزِ وَ هَذَا الْكِتَابِ بِعَيْنِكَ الَّتِي لَا تَنَامُ وَ اكْنُفْهُ بِرُكْنِكَ الَّذِي لَا يُرَامُ وَ ارْحَمْهُ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ فَإِنَّهُ مَرْزُوقُكَ- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ لَا صَاحِبَةَ لَهُ وَ لَا وَلَدَ بِسْمِ اللَّهِ قَوِيِّ الشَّأْنِ عَظِيمِ الْبُرْهَانِ شَدِيدِ السُّلْطَان مَا شَاءَ اللَّهُ كَانَ وَ مَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُن.
أَشْهَدُ أَنَّ نُوحاً رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلُ اللَّهِ وَ أَنَّ مُوسَى كَلِيمُ اللَّهِ وَ نَجِيُّهُ وَ أَنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ كَلِمَتُهُ وَ رُوحُهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ خَاتَمُ النَّبِيِّينَ لَا نَبِيَّ بَعْدَه.
وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ السَّاعَةِ الَّتِي يُؤْتَى فِيهَا بِإِبْلِيسَ اللَّعِينِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَقُولُ اللَّعِينُ فِي تِلْكَ السَّاعَةِ وَ اللَّهِ مَا أَنَا إِلَّا مُهَيِّجُ مَرَدَةٍ- اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْقاهِرُ وَ هُوَ الْغَالِبُ لَهُ الْقُدْرَةُ السَّابِقَةُ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِير.
اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ كُلِّهَا وَ صِفَاتِهَا وَ صُوَرِهَا وَ هِيَ ... سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْعَرْشَ وَ الْكُرْسِيَّ وَ اسْتَوَى عَلَيْهِ أَسْأَلُكَ أَنْ تَصْرِفَ عَنْ صَاحِبِ كِتَابِي هَذَا كُلَّ سُوءٍ وَ مَحْذُورٍ فَهُوَ عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِك وَ أَنْتَ مَوْلَاه.
فَقِهِ اللَّهُمَّ يَا رَبِّ الْأَسْوَاءَ كُلَّهَا وَ اقْمَعْ عَنْهُ أَبْصَارَ الظَّالِمِينَ وَ أَلْسِنَةَ الْمُعَانِدِينَ وَ الْمُرِيدِينَ لَهُ السُّوءَ وَ الضُّرَّ وَ ادْفَعْ عَنْهُ كُلَّ مَحْذُورٍ وَ مَخُوفٍ وَ أَيُّ عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِكَ أَوْ سُلْطَانٍ مَارِدٍ أَوْ شَيْطَانٍ أَوْ شَيْطَانَةٍ أَوْ جِنِّيٍّ أَوْ جِنِّيَّةٍ أَوْ غُولٍ أَوْ غُولَةٍ أَرَادَ صَاحِبَ كِتَابِي هَذَا بِظُلْمٍ أَوْ ضُرٍّ أَوْ مَكْرٍ أَوْ مَكْرُوهٍ أَوْ كَيْدٍ أَوْ خَدِيعَةٍ أَوْ نِكَايَةٍ أَوْ سِعَايَةٍ أَوْ فَسَادٍ أَوْ غَرَقٍ أَوِ اصْطِلَامٍ أَوْ عَطَبٍ أَوْ مُغَالَبَةٍ أَوْ غَدْرٍ أَوْ قَهْرٍ أَوْ هَتْكِ سِتْرٍ أَوِ اقْتِدَارٍ أَوْ آفَةٍ أَوْ عَاهَةٍ أَوْ قَتْلٍ أَوْ حَرَقٍ أَوِ انْتِقَامٍ أَوْ قَطْعٍ أَوْ سِحْرٍ أَوْ مَسْخٍ أَوْ مَرَضٍ أَوْ سُقْمٍ أَوْ بَرَصٍ أَوْ جُذَامٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ آفَةٍ أَوْ فَاقَةٍ أَوْ سَغَبٍ أَوْ عَطَشٍ أَوْ وَسْوَسَةٍ أَوْ نَقْصٍ فِي دِينٍ أَوْ مَعِيشَةٍ.
فَاكْفِنِيهِ بِمَا شِئْتَ وَ كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ- إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ- وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.
فَأَمَّا مَا يُنْقَشُ عَلَى هَذِهِ الْقَصَبَةِ مِنْ فِضَّةٍ غَيْرِ مَغْشُوشَةٍ يَا مَشْهُوراً فِي السَّمَوَاتِ يَا مَشْهُوراً فِي الْأَرَضِينَ يَا مَشْهُوراً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ جَهَدَتِ الْجَبَابِرَةُ وَ الْمُلُوكُ عَلَى إِطْفَاءِ نُورِكَ وَ إِخْمَادِ ذِكْرِكَ فَأَبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَكَ وَ يَبُوحَ بِذِكْرِكَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ.
به نام خداى بخشنده مهربان سپاس خدایی را كه پروردگار عالم‌هاست، تا آخر سوره حمد. «آیا ندیده‌ای که خدا آنچه را در زمین است به نفع شما رام گردانید و کشتی‌ها در دریا به فرمان او روانند و آسمان را نگاه می‌دارد تا [مبادا] بر زمین فرو افتد مگر به اذن خودش. در حقیقت خداوند نسبت به مردم سخت رئوف و مهربان است». خدایا تو یگانه‌ای و مالک روز جزایی، هر آنچه خواهى انجام می‌دهی بدون مغلوب شدن از كسى و به کسی که بخواهی بدون منّت می‌بخشی و هر آنچه خواهى انجام می‌دهی و آن چه را كه اراده کنی، حکم می‌کنی و روزگار را میان مردم می‌گردانی و آنان را بر احوال و حوادث گوناگون مینشانى.
درخواست می‌کنم از تو به حق اسمت كه بر سراپرده بزرگی و شرافت نوشته شده است، و درخواست می‌کنم از تو به حق اسمت كه بر سراپرده اسرار برتر و غالب و بلند مرتبه و نيكو و بسيار زیبا و با طراوت، نوشته شده است همان که پروردگار فرشتگان هشت‌گانه و عرشى است كه حركت نمیكند. و درخواست می‌کنم از تو به حق چشمى كه به خواب نمی‌رود و به حق زندگى كه نمیميرد، و به نور رویت كه خاموش نمیگردد و به اسمی كه بزرگتر است از همه بزرگتر و بزرگتر، و به اسم اعظمت اعظمت اعظمت که به حقیقت و ملکوت آسمان‌ها و زمين احاطه دارد، و به حق اسمى كه خورشید به آن روشن و نورانی گشت و ماه پرتوافشان گردید، درياها پر و لبریز و كوه‌ها برافراشته شدند، و به حق اسمى كه به سبب آن عرش و كرسى استوار گشتند و استقرار یافتند، و به حق اسمی كه بر سراپرده عرش نوشته شده، و به حق اسمی كه بر سراپرده بزرگى و عظمت نوشته شده، و به حق اسمی كه بر سراپرده عظمت نوشته شده، و به حق اسمت كه بر سراپرده شکوه و زیبایی نوشته شده، و به حق اسمت كه بر سراپرده قدرت نوشته شده، و به حق اسمت كه غلبه كننده است و به اسم‌هاى مقدس، بزرگوار و نهفته در گنجینه علم غیبت.
و درخواست می‌کنم از نيكوئى تو بهتر از آن چه اميد دارم و پناه میبرم به عزت و قدرتت از شر چيزى كه میترسم و پرهیز می‌کنم از آن و از چيزى كه نمیترسم از آن. اى مددكار محمّد در روز جنگ حنين و اى همراه على در روز جنگ صفّين. تو اى پروردگار من، هلاك كننده زورگویان و شكننده متکبّران.
از تو می‌خواهم به حقّ طه و ياسين و به حقّ قرآن بزرگ و به حقّ فرقان حکیم که درورد و رحمت فرستى بر محمّد و آل محمّد و به سبب این بازوبند، بازوى صاحب آن را محكم و استوار گردانى. و به وسیله تو هر متکبّر و منحرف از راه حق و هر شیطان سرکش و هر دشمن بی‌رحم و هر دشمن زشت‌خو را دفع می‌کنم. و صاحب دعا را از كسانى قرار ده كه خود را تسلیم تو و امورش را به تو واگذار کرده و تو را پشت و پناه خود قرار داده است.
بار خدايا به حقّ اين نام‌ها كه آنها را بر زبان آوردم و خواندم و تو به حق آنها از من داناترى. و در خواست می‌کنم از تو اى صاحب نعمت بزرگ و اى صاحب بخشش كريم، اى صاحب دعاهاى مستجاب و كلمات تام و کامل و نام‌هاى نافذ و مؤثر. و از تو می‌خواهم اى روشنى‌بخش روز و اى روشن‌کننده شب و اى نور آسمان و زمين، و اى روشنى ده نور، و اى نورى كه هر نور و روشنایی به سبب او پرتوافشانی می‌کند، اى داناى امور پنهان در بيابان و در دريا و در زمين و در آسمان و در كوه‌ها. و از تو درخواست می‌کنم اى كسى كه فانى نمیشود و هلاك نمیگردد و زوال نمی‌پذیرد، و براى او چيزى كه به وصف درآيد نیست، و به حدی محدود نیست، و نه خدائى با اوست و نه خدائى غير او هست، و نه در سلطنت و پادشاهى‌اش شریکی دارد، و نسبت داده نمیشود عزّت مگر به او. همواره به همه علم‌ها داناست و بر همه دانش‌ها مطّلع است و سازمانده دهنده‌ی همه امور است و به هستىِ همه چيز داناست و تقدير چيزها را محكم و استوار گردانيده و به آفرینندگان بينا و به همه امور آگاه است.
تو آن چنانى كه آوازها و صداها برایت نرم و آهسته‌اند و عقل‌ها و اندیشه در تو سرگردانند، اسباب نزد تو در تنگنا و مضیقه‌اند، نور تو هر چیزی را پر کرده و همه چیز از تو ترسان و هر چیزی به سوی تو گریزان است، هر چیزی بر تو توکل و اعتماد کرده، تو در جلال و بزرگی‌ات بلندمرتبه‌ای و در زیبایی و جمالت باشکوهی و در قدرت و توانایی‌ات بزرگی. تو چنانی که چیزی تو را درک نمی‌کند، تو بلندمرتبه و بزرگ و باعظمتی، تو اجابت كننده دعاها، برآورنده حاجات، برطرف‌كننده اندوه‌ها و صاحب نعمت‌هایی.
اى آنکه در اوج بلندای خویش به آفریده‌ها نزدیک است و در کمال نزدیکی به آنان فراتر از همگان است و در روشنی‌اش پرتوافشان و در پادشاهی‌اش نیرومند و در مملكتش غالب است، بر محمد و آل محمّد درود و رحمت فرست و صاحب اين دعاى بسته شده را و اين حرز را و اين نوشته را با دیده‌ی بی‌خواب خویش محافظت کن و در حمایت ستون و پایگاه سستی‌ناپذیرت قرار بده و به حق قدرتت بر او، او را مورد رحمت قرار بده که همانا او روزی‌خور توست. به نام خداى بخشنده مهربان به نام الله و به ذات خدایی كه نه همراه و نه فرزندى دارد، به نام خدائى كه شأنش قوی، برهانش عظیم و پادشاهى‌اش سخت و شدید است. هر آنچه خدا خواست، شد و هر چيزى كه نخواهد، ناشدنی است.
گواهی میدهم كه نوح رسول و فرستاده خدا، ابراهيم خلیل‌الله (دوست خدا)، موسى کلیم‌الله (هم‌صحبت با خدا) و محرم راز اوست و عيسى پسر مريم، درود و صلوات خدا بر او و بر تمام پیامبران، كلمه و روح خداست و محمّد که رحمت خدا بر او و بر خداندانش باد، خاتم پيامبران است و بعد از او پیامبری نيست.
و درخواست می‌کنم از تو به حقّ آن ساعتى كه در روز قيامت شیطان ملعون آورده می‌شود و آن ملعون در آن ساعت میگويد: سوگند به خدا كه من جز برانگيزنده ياغيان و سركشان نبودم. خدا نور آسمان‌ها و زمين است و اوست مسلط و چیره و غالب بر هر چیز، توانائى كامل براى اوست و حکیم آگاه اوست.
خداوندا از تو می‌خواهم به حقّ همه اين نام‌ها و صورت و صفت‌هاىشان که عبارتند از: ... پاک و منزّه است خدائى كه عرش و كرسى را آفرید و بر آن مستولی و حاکم شد، از تو درخواست می‌کنم هر بدى را و خطری را از صاحب نوشته من دور نمائى که او بنده تو و فرزند بنده و کنیز توست و تو آقا و مولای اویی.
پس ای خدا! اى پروردگار! او را از همه بدی‌ها حفظ کن و دیده ستمكاران و زبان‌هاى دشمنان و کسانی که نسبت به او قصد بدی و زیان دارند، از او منصرف گردان و هر خطر و امر وحشتناک و ترسناکی را از او دفع کن و هر بندهاى از بندگانت يا كنيزى از كنيزانت يا پادشاه سرکش يا شيطان مرد يا زن، جن مرد يا زن، غول مرد یا زن، كه صاحب نوشته من را به ستم كردن يا ضرر رسانيدن يا مکر و حیله يا ناخوشى يا حقه و حيله، يا جراحتى يا بدگویی يا فسادى يا غرق کردن [يا سوختنى] يا از بيخ بركندنى يا هلاكتى يا مغلوب شدنى يا مكرى يا غلبهاى يا پرده‌دری يا زورگویی يا بلائى يا آفتى يا كشتنى يا سوختنى يا انتقام يا قطع كردن يا سحر نمودن يا مسخ شدن يا بيمارى يا آزارى يا پيسى يا خورهاى يا فقر و تنگدستی يا آفتى يا گرسنگى يا تشنگى يا وسوسه يا كمى در دين يا در زندگانى اراده کند.
پس كفايت نما او را به هر وسیله و نحوه‌ای و از هر راهی كه خواهی. بدرستى كه تو بر هر چيز قادر و توانایی. و درود و رحمت خدا بر سید و سرور ما محمّد و بر همه خاندان او درودی فراوان. نیرو و توانى نیست مگر از جانب خداى بلندمرتبه و بزرگ و همه حمد و ستایش از آنِ خداست كه پروردگار جهانیان است.
و امّا آن دعائى كه بر جعبه نقرهاى كه از نقره خالص ساخته شده، بايد نقش و حک شود، اين است: اى آن كه در آسمان‌ها بلندآوازه و سرشناسی، اى آن كه در زمينها شمهوری، اى آن كه در دنيا و در آخرت سرشناسی، گردن‌کشان و پادشاهان بر خاموش کردن نور تو و کتمان كردن ذكر تو تلاش کرده‌اند. اما خداوند امتناع نمود مگر از آن كه نورت را تمام كند و ذكر تو را آشکار سازد، هر چند مشرکان را خوش نیاید.
حرز صغیر امام جواد
حرز دیگری از امام جواد(ع) نقل شده[۳۵] که به حرز صغیر یا کوتاه معروف است. در مقابل، حرز مفصّل را حرز کبیر گویند.[۳۶] عبارت حرز صغیر چنین است: «يَا نُورُ يَا بُرْهَانُ يَا مُبِينُ يَا مُنِيرُ يَا رَبِّ! اكْفِنِي الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُكَ النَّجَاةَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّور؛ اى روشن كننده، اى دليل، اى محكم كار، [اى ظاهركننده حكمت]، اى صاحب روشنى، اى پروردگار من! مرا كفايت کن از شررها و از آفتهاى زمانهها و از تو می‌خواهم در روزى كه در صور دميده می‌شود مرا نجات دهی!».[۳۷] این دعا در منابع دیگری به امام هادی(ع) نسبت داده شده است.[۳۸]
تک‌نگاری
- حرز جواد علیه السلام نوشته رضی‌الدین محمد شوشتری، از عالمان قرن يازدهم و دوازدهم قمری، در بیان آداب حرز امام جواد(ع).[۳۹]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۸؛ «علما و حرز امام جواد(ع)»، وبگاه مؤسسه اسم اعظم.
- ↑ قمی، منتهی الامال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۷۸۱.
- ↑ طباطبایی، «حرز»، ص۱۳؛ شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۸.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۹.
- ↑ نگاه کنید به: «خواص حرز امام جواد علیه السلام»، مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت.
- ↑ شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۹.
- ↑ نگاه کنید به: سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۳۸؛ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴-۷۷؛ ابن عبدالوهاب، عیون المعجزات، مکتبة الداوری، ص۱۲۴-۱۲۹.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۴۲.
- ↑ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴-۸۱.
- ↑ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۵۴-۳۶۱.
- ↑ بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف، ۱۴۱۳ق، ج۲۳، ص۲۳۹-۲۴۹.
- ↑ احمدی میانجی، مکاتیب الائمه(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۵، ص۴۱۳-۴۲۱.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۴۱.
- ↑ راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱،ص۳۷۲-۳۷۵.
- ↑ ابن عبدالوهاب، عیون المعجزات، مکتبة الداوری، ص۱۲۴-۱۲۹.
- ↑ بحرانی، مدینة معاجز، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۳۵۹-۳۷۲.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۷۷۷-۱۷۸۱.
- ↑ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۲، ۳۶۵ و ۳۶۶.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۰، ص۷۲.
- ↑ شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۹.
- ↑ اثباتی، «تحلیل و بررسی حرز منسوب به امام جواد علیه السلام»، ص۲۹و۳۰.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۸.
- ↑ نگاه کنید به: نگاه کنید به: «خواص حرز امام جواد علیه السلام»، مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت؛ شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۹.
- ↑ محمدی ری‌شهری، زمرم عرفان، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۹ و ۳۹۹.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۹.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۷۸۱.
- ↑ «آداب، خواص و تهیه حرز امام جواد(ع)»، وبگاه راسخون.
- ↑ «آداب، خواص و تهیه حرز امام جواد(ع)»، وبگاه راسخون؛ «آداب نوشتن و خواص حرز امام جواد(ع)»، خبرگزاری شفقنا.
- ↑ نگاه کنید به: سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۴۲؛ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴-۸۱؛ شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۸.
- ↑ «خواص حرز امام جواد علیه السلام»، مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۴۲.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ترجمه محمدتقی طبسی، ۱۳۷۹ش، ص۷۳-۷۹.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۴۲.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: «علما و حرز امام جواد(ع)»، وبگاه مؤسسه اسم اعظم.
- ↑ سید بن طاووس، مهج الدعوات و و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۴۲.
- ↑ نگاه کنید به: طبرسی، اِعلام الوری باَعلام الهدی، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۹؛ راوندی، قصص الانبیاء(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۲، ص۲۹۰.
- ↑ مهریزی و صدرایی خویی، میراث حدیث شیعه، دار الحدیث، ج۱۲، ص۵۵.
یادداشت
- ↑ «يَا مَشْهُوراً فِي السَّمَوَاتِ يَا مَشْهُوراً فِي الْأَرَضِينَ يَا مَشْهُوراً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ جَهَدَتِ الْجَبَابِرَةُ وَ الْمُلُوكُ عَلَى إِطْفَاءِ نُورِكَ وَ إِخْمَادِ ذِكْرِكَ فَأَبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَكَ وَ يَبُوحَ بِذِكْرِكَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ.» (سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۴۲.)
منابع
- «آداب، خواص و تهیه حرز امام جواد(ع)»، وبگاه راسخون، تاریخ درج مطلب: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ش، تاریخ بازدید: ۸ آبان ۱۴۰۲ش.
- «آداب نوشتن و خواص حرز امام جواد(ع)»، خبرگزاری شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۳۱ تیر ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۸ آبان ۱۴۰۲ش.
- ابن عبدالوهاب، حسین، عیون المعجزات، قم، مکتبة الداوری، چاپ اول، بی‌تا.
- اثباتی، اسماعیل، «تحلیل و بررسی حرز منسوب به امام جواد علیه السلام»، دوفصلنامه علوم قرآن و حدیث، شماره ۱۰۸، بهار و تابستان ۱۴۰۱ش.
- احمدی میانجی، علی، مکاتیب الائمه(ع)، تحقیق و تصحیح مجتبی فرجی، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۶ق.
- اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة في معرفة الأئمة، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، تبریز، بنی‌هاشم، چاپ اول، ۱۳۸۱ق.
- بحرانی اصفهانی، عبدالله، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، تحقیق محمدباقر موحدابطحی اصفهانی، قم، مؤسسه امام المهدی(عج)، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- بحرانی، سید هاشم، مدینة معاجز الائمة الاثنی عشر و دلائل الحجج على البشر، قم، مؤسسه المعارف الاسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- «خواص حرز امام جواد علیه السلام»، مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت، تاریخ درج مطلب: ۱۴ اسفند ۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید: ۱ آبان ۱۴۰۲ش.
- راوندی، قطب‌الدین، الخرائج و الجرائح، قم، مؤسسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
- راوندی، قطب‌الدین، قصص الانبیاء(ع)، قم، مکتبة العلامة المجلسی، چاپ اول، ۱۴۳۰ق.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، تحقیق و تصحیح ابوطالب كرمانى و محمد حسن محرر، قم، دارالذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، ترجمه محمدتقی طبسی، تهران، رایحه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
- شفیعی، علی، آثار و برکات دعا، تصحیح و تعلیق محمدحسین شفیعی شاهرودی، قم، مؤسسه میراث نبوت، چاپ اول، ۱۴۰۰ش.
- طباطبایی، سید کاظم، «حرز»، در دانشنامه جهان اسلام، ج۱۳، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، ۱۳۸۸ش.
- طبرسی، فضل بن حسن، اِعلام الوری باَعلام الهدی، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- «علما و حرز امام جواد(ع)»، مؤسسه اسم اعظم، تاریخ درج مطلب: ۱۷ آذر ۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۱ آبان ۱۴۰۲ش.
- قطب‌الدین راوندی، سعید بن هبةالله، قصص الانبیاء(ع)، تحقیق غلامرضا عرفانیان یزدی، مشهد، مرکز پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
- قمی، شیخ عباس، منتهی الامال فی تواریخ النبی و الآل، تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم، دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)، بیروت، دار احیاء‌التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
- محمدی ری‌شهری، محمد، زمرم عرفان: یادنامه فقیه عارف حضرت آیت‌الله محمدتقی بهجت، قم، دار الحدیث، چاپ دوم، ۱۳۸۹ش.
- مهریزی، مهدی و علی صدرایی خویی، میراث حدیث شیعه، قم، دار الحدیث، بی‌تا.
| پدر و مادر |  | |
|---|---|---|
| القاب | ||
| همسران | ||
| فرزندان | ||
| خویشان سرشناس | ||
| اصحاب و راویان | ||
| کتابشناسی | ||
| مرتبط | ||