یعسوب الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز انتقال از رده:القاب امام علی به رده:کنیهها و لقبهای امام علی ردهانبوه |
imported>Mgolpayegani جز ←لغت |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== لغت== | == لغت== | ||
یعسوب در لغت به معنای، امیر و ملکه زنبور عسل است، همچنین به معنای بزرگ، سید و جلودار قوم نیز آمده است. حضرت علی(ع) را یعسوب دین و | یعسوب در لغت به معنای، امیر و ملکه زنبور عسل است، همچنین به معنای بزرگ، سید و جلودار قوم نیز آمده است. حضرت علی(ع) را یعسوب دین و مؤمنان خوانده‌اند، زیرا همان‌گونه که ملکه زنبور عسل جلودار، رئیس و امیر زنبورها است، [[امیرالمومنین (لقب)|امیرالمومنین]] نیز جلودار مؤمنین و دین است.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۲۱.</ref> و همچنان‌که زنبورها از ملکه خود پیروی می‌کنند، مومنان باید از آن حضرت پیروی کنند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۲۲۴.</ref> [[سید رضی]] یعسوب را مالک (سرپرست) امور مردم معنا کرده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، حکمت ۲۶۱، ص۵۱۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۵۱، ص۱۱۳.</ref> | ||
== حدیث== | == حدیث== | ||
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۰۷
| قال رسول الله(ص): |
| سَیَکونُ مِن بَعدی فِتنَةٌ فَاِذا کانَ ذلکَ فَاَلزِموا علی بن أبی طالب فَاِنّهُ أوّلُ مَن آمَنَ بی، وَ أوّلُ مَن یُصافِحُنی یَومَ القِیامَةِ، وَ هُوَ الصّدیقُ الأکبَرُ وَ هُو فاروقُ هذِهِ الأمّةِ، وَ هُوَ یَعسوبُ المُؤمِنینَ... |
| پیامبر(ص) فرمود: پس از من فتنه‌ای برپا خواهد شد، در آن هنگام همراه علی بن ابیطالب باشید؛ او اولین کسی است که به من ایمان آورد و اولین کسی خواهد بود که در قیامت با من مصافحه خواهد داشت. او برترین راستگویان و جدا کننده حق و باطل در این امت است، او یعسوب مؤمنین است... |
| حسینی فیروزآبادی، فضائل خمسه، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۱۸۹. |
یَعسوبُ الدّین یا یَعسوبُ المُؤمنین، از القاب امام علی(ع) به معنای بزرگ، سرپرست و جلودار (رهبر) مؤمنین است که از سوی پیامبر اکرم(ص) به ایشان داده شده است. بنابر روایتی، حضرت علی (ع) نیز از خود و حضرت مهدی به عنوان یعسوب الدین یاد کرده است.
لغت
یعسوب در لغت به معنای، امیر و ملکه زنبور عسل است، همچنین به معنای بزرگ، سید و جلودار قوم نیز آمده است. حضرت علی(ع) را یعسوب دین و مؤمنان خوانده‌اند، زیرا همان‌گونه که ملکه زنبور عسل جلودار، رئیس و امیر زنبورها است، امیرالمومنین نیز جلودار مؤمنین و دین است.[۱] و همچنان‌که زنبورها از ملکه خود پیروی می‌کنند، مومنان باید از آن حضرت پیروی کنند.[۲] سید رضی یعسوب را مالک (سرپرست) امور مردم معنا کرده است.[۳]
حدیث
پیامبر اکرم(ص)، حضرت علی را به یعسوب الدین[۴] و یعسوب المؤمنین[۵] ملقب کرده است. و حضرت علی نیز از تعبیر «انا یعسوب الدین» برای خود استفاده کرده است.[۶] ابن ابی الحدید در ذیل حدیث «یا علی: انت یعسوب الدین و انت یعسوب المومنین» گفته است: گویا پیامبر او را رئیس مؤمنین و سید اهل ایمان قرار داده است.[۷]
حضرت علی(ع) از حضرت مهدی (عج) نیز به عنوان یعسوب الدین یاد کرده است:
- «فاِذا کانَ ذلکَ ضرَبَ یعسوبُ الدّین بِذنبِه فیجتَمعونَ اِلیه کما یجتمعُ فزعُ الخریف»[۸]
پانویس
منابع
- ابن أبی الحدید، عبدالحمید بن هبه الله، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد أبوالفضل إبراهیم، قم، مکتبة آیت الله المرعشی، ۱۳۸۵ق.
- ابن حجر الهیتمی، الصواعق المحرقة فی الرد علی أهل البدع والزندقة، تحقیق: عبدالوهاب عبداللطیف، قاهره، مکتبة القاهرة لعلی یوسف سلیمان، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۵م.
- ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل أبی طالب، تحقیق و تصحیح: لجنة من أساتذة النجف الأشرف، النجف، المکتبة الحیدریه، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۶م.
- حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی، فضائل الخمسة من الصحاح الستة، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ق/۱۹۷۳م.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، إقبال الأعمال، تحقیق: جواد القیومی الاصفهانی، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۶ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، قم، مؤسسه معارف اسلامی، ۱۴۱۱ق.
- طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، مصحح: سید احمد حسینی، تهران، کتابفروشی مرتضوی، ۱۴۱۶ق.
- علامه امینی، عبدالحسین، الغدیر، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۳۹۷ق/۱۹۷۷م.
- علامه مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ق.
- نهج البلاغة، سید رضی، تحقیق: صبحی صالح، بیروت، دار الکتاب اللبنانی، چاپ اول، ۱۹۸۰م.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۲۱.
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۲۲۴.
- ↑ نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، حکمت ۲۶۱، ص۵۱۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۵۱، ص۱۱۳.
- ↑ ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۱۳۳؛ علامه امینی، الغدیر، ۱۳۹۷ق، ج۲، ص۳۱۳.
- ↑ یا علی أنت یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الظالمین؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۶ق، ج۲، ص۱۴۷؛ ابن حجر، الصواعق المحرقه، ۱۳۸۵ق، ص۱۲۵.
- ↑ نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، حکمت ۳۱۶، ص۵۳۰
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۲۲۴.
- ↑ شیخ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۴۷؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۱۰۴؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۵۱، ص۱۱۳.