Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۰۳
ویرایش
شجره ممنوعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ماهیت درخت ممنوع
جز (←سرگذشت آدم و حوا) |
جز (←ماهیت درخت ممنوع) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
'''تأویل درخت ممنوع''' | '''تأویل درخت ممنوع''' | ||
#'''درخت حسد:''' برخی روایات درخت ممنوعه را [[حسد]] دانسته‌اند<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الإسلامیة، ج۲، ص۹؛ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۴؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۶۴.</ref> و بر این باورند پس از سجده [[فرشته|فرشتگان]] بر [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم]]، او با خود گفت «آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است؟» خدا او را به مقام افرادی از فرزندانش یعنی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]]، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] که از او برتر بودند آشنا کرد. خدا آدم را از [[حسادت]] به مقام آنان برحذر داشت، اما با [[وسوسه]] [[شیطان|شیطان]] حالت حسادت در او ایجاد شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۱۲۰-۱۲۱.</ref> معنای غیر ظاهری از درخت در جای دیگری از قرآن نیز همانند این دیدگاه آمده است<ref>اسراء، آیه ۶۰.</ref> مانند [[شجره ملعونه]] که منظور آن [[شرک|مشرکان]] و [[طاغوت|طاغوت]] بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۱۷۲.</ref> | #'''درخت حسد:''' برخی روایات درخت ممنوعه را [[حسد]] دانسته‌اند<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الإسلامیة، ج۲، ص۹؛ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۴؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۶۴.</ref> و بر این باورند پس از سجده [[فرشته|فرشتگان]] بر [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم]]، او با خود گفت «آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است؟» خدا او را به مقام افرادی از فرزندانش یعنی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]]، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] که از او برتر بودند آشنا کرد. خدا آدم را از [[حسادت]] به مقام آنان برحذر داشت، اما با [[وسوسه]] [[شیطان|شیطان]] حالت حسادت در او ایجاد شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۱۲۰-۱۲۱.</ref> معنای غیر ظاهری از درخت در جای دیگری از قرآن نیز همانند این دیدگاه آمده است<ref>اسراء، آیه ۶۰.</ref> مانند [[شجره ملعونه]] که منظور آن [[شرک|مشرکان]] و [[طاغوت|طاغوت]] بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۱۷۲.</ref> | ||
#'''درخت علم | #'''درخت علم:''' برخی مفسران با استناد به روایات بر این باورند منظور از درخت ممنوع، علم محمد و آل‌محمد است. ماجرای درخت ممنوع بر اساس این روایات این گونه نقل شده است که خداوند به آدم مقام [[اصحاب کساء|پنج تن آل‌عبا]] را نشان داد و گفت آنان از تو و همه مخلوقات برترند، اگر آنان نبودند نه تو را خلق می‌کردم و نه بهشت و [[جهنم]] و نه آسمان و زمین را. سپس خدا آدم را از غبطه خوردن بر مقام پنج تن برحذر داشت؛ اما آدم در دل آرزوی جایگاه آنان را کرد و شیطان او را وسوسه کرد که با خوردن میوه درخت ممنوع، زندگی جاودانه‌ای پیدا خواهد کرد.<ref>طباطبایی، المیزان، قم، ج۱، ص۱۴۴؛ جوادی آملی، تفسیر تسنیم، چاپ چهارم، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۳۴۳.</ref> | ||
*'''شجره ممنوعه در تورات''' | *'''شجره ممنوعه در تورات''' | ||
در [[تورات]] از تعبیر معنوی برای شجره ممنوع استفاده شده است و درخت ممنوع را دو درخت دانسته است: درخت علم و درخت زندگی. تورات با نگاهی متفاوت از قرآن، حضرت آدم را فردی نشان داده است که پیش از خوردن میوه درختِ ممنوعِ علم، هیچ دانشی نداشت و حتی برهنگی خود را تشخیص نمی‌داد و زمانی که میوه دانش را خورد خداوند برای آنکه میوه درخت زندگی را نخورد و از زندگی جاودانه (بی‌پایان) برخوردار نشود او را از [[بهشت آدم|بهشت]] اخراج کرد.<ref>کتاب مقدس تورات، ۱۳۶۴ش، سفر پیداش، فصل دوّم، شماره۱۷ و فصل سوم، شماره۲۳.</ref> | در [[تورات]] از تعبیر معنوی برای شجره ممنوع استفاده شده است و درخت ممنوع را دو درخت دانسته است: درخت علم و درخت زندگی. تورات با نگاهی متفاوت از قرآن، حضرت آدم را فردی نشان داده است که پیش از خوردن میوه درختِ ممنوعِ علم، هیچ دانشی نداشت و حتی برهنگی خود را تشخیص نمی‌داد و زمانی که میوه دانش را خورد خداوند برای آنکه میوه درخت زندگی را نخورد و از زندگی جاودانه (بی‌پایان) برخوردار نشود او را از [[بهشت آدم|بهشت]] اخراج کرد.<ref>کتاب مقدس تورات، ۱۳۶۴ش، سفر پیداش، فصل دوّم، شماره۱۷ و فصل سوم، شماره۲۳.</ref> | ||