عبدالله پسر رسول خدا
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن محمد بن عبدالله(ص) |
| محل زندگی | مکه |
| نسب/قبیله | قریش |
| خویشاوندان | حضرت محمد(ص) • خدیجه |
| درگذشت | پیش از هجرت |
| مدفن | قبرستان معلاة |
| مشخصات دینی | |
| دلیل شهرت | فرزند پیامبر |
عبدالله پسر رسول خدا(ص) و خدیجه بود که در کودکی درگذشت. بنا به گزارش منابع تاریخی پس از درگذشت وی عاص بن وائل پیامبر(ص) را اَبتر خواند و در واکنش به سخن او، سوره کوثر نازل شد.
بیشتر منابع تاریخی تولد او را پس از بعثت می‌دانند.[۱] البته نقل دیگری تولد او را قبل از بعثت ذکر کرده است.[۲]او را طَیِّب و طاهر لقب داده‌اند؛[۳] چرا که پس از نزول وحی و در زمان اسلام متولد شد.[۴] [یادداشت ۱]
عبدالله در کودکی در مکه از دنیا رفت.[۵] به گزارش احمد بن یحیی بلاذری در انساب الاشراف پس از درگذشت او، عاص بن وائل پیامبر(ص) را اَبْتَر (بی‌اولاد، بی‌عقبه) خواند که هیچ پسری از او زنده نمی‌ماند. از این‌رو سوره کوثر و آیه «إِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَر؛ یقیناً دشمن تو خود بی‌نسل و تبار است».[۶] در واکنش به سخن او نازل شد.[۷]
بر پایه روایتی که کلینی در الکافی نقل کرده، پس از درگذشت عبدالله، خدیجه گریه می‌کرد، پیامبر(ص) به او فرمود:
- «آیا خشنود نمی‌شوی که او (عبدالله) را ایستاده بر درب بهشت بیابی و چون او تو را ببیند، دست تو را بگیرد و وارد بهترین جای بهشت کند... خداوند برتر و بزرگوارتر از آن است که میوه دل بنده‌ای را از او بگیرد و او به خاطر خدا بردباری کند و او را سپاس گوید، ولی خدا او را عذاب کند.»[۸]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵؛ مقریزی، امتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳.
- ↑ ابن‌اسحاق، سیرة ابن اسحاق، ۱۴۱۰ق، ص۸۲.
- ↑ ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵؛ مقریزی، امتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳.
- ↑ امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ مقریزی، امتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳.
- ↑ سوره کوثر، آیه ۳.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۸-۱۳۹.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص۲۱۹.
یادداشت
- ↑ به گفته فضل بن حسن طبرسی برخی به‌اشتباه، طیب و طاهر را نام دو تن از پسران پیامبر دانسته‌اند.(طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷۵.)
منابع
- ابن‌اسحاق، محمد بن اسحاق، سیرة ابن إسحاق، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
- ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فی تمییز الصحابة، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق.
- امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۶ق.
- بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، قم، آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، اسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش.
- مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع بما للنبي من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
