ویکی شیعه:تست

امام علی علیه‌السلام
اولین امام شیعیان; چهارمین خلیفه اهل‌سنت
	حرم امام علی، نجف
نام	علی
نسب	بنی‌هاشم • قریش
کنیه	ابوالحسن • ابوالأئمه • ابوالریحانتین • ابوتراب • ابوالسبطین • ادامه...
لقب	امیرالمؤمنین • صالح المؤمنین • زوج البتول • ساقی کوثر • اسدالله • صدیق • فاروق • قسیم النار و الجنة • حیدر • ولی‌الله • یعسوب‌ الدین • ادامه...
زادروز	۱۳ رجب، سال ۳۰ عام الفیل
زادگاه	مولود کعبه • درون کعبه، مکه
محل زندگی	مکه • مدینه • کوفه
شهادت	۲۱ رمضان، ۴۰ق • شهادت امام علی(ع)
قاتل	ابن‌ملجم مرادی
محل شهادت	مسجد کوفه
آرامگاه	نجف، حرم امام علی(ع)
طول عمر	۶۳ سال
والدین	ابوطالب • فاطمه بنت اسد
همسران	حضرت فاطمه • ام‌البنین • امامه • خوله حنفیه • ام‌حبیب • لیلا • اسماء • ام سعید
فرزندان	حسن • حسین • زینب • ام‌کلثوم • محسن • محمد حنفیه • عباس ادامه...
آغاز امامت	۲۸ صفر سال ۱۱ هجری
پس از	حضرت محمد
پیش از	امام حسن مجتبی
مدت امامت	۲۹ سال
نقش	امام اول شیعیان، اسماعیلیه، واقفیه و زیدیه • صحابی، جانشین و وصی پیامبر اسلام
فضایل	آیه ولایت • آیه شراء • آیه تبلیغ • آیه اِکمال • آیه نجوا • آیه انفاق • آیه نصر • حدیث غدیر • حدیث منزلت • حدیث مدینة العلم • حدیث یوم الدار • ادامه...
مدت حکومت	حدود ۵ سال، سال ۳۵ تا سال ۴۰ قمری
حضور در غزوات	همه غزوات پیامبر جز غزوه تبوک: جنگ بدر • غزوه احد • غزوه خندق • غزوه خیبر ...
حوادث	اولین مسلمان • لیلة المبیت • هجرت به مدینه • ازدواج با فاطمه • سریه امام علی در یمن • واقعه غدیر • رحلت پیامبر • واقعه سقیفه بنی‌ساعده • شهادت فاطمه • سکوت ۲۵ ساله • قتل عثمان • حکومت امام علی • جنگ جمل • جنگ صفین • حکمیت • جنگ نهروان
مخالفان	ابوبکر • عمر • معاویه • قاسطین • ناکثین • مارقین • عایشه • خوارج • ناصبی
یاران برجسته	سلمان • ابوذر • مقداد • عمار • کمیل • میثم تمار • مالک اشتر • ادامه...
حاکمان هم‌عصر	ابوبکر • عمر • عثمان • معاویه
احادیث مشهور	دعای کمیل • مناجات شعبانیه • مصحف امام علی(ع) • نهج البلاغه
زیارت‌نامه	زیارت غدیریه • زیارت امین‌الله
آثار مرتبط	غرر الحکم • صحیفه علویه • خصائص امیرالمؤمنین • کفایة الطالب • فضائل امیرالمؤمنین • ←ادامه
امامان شیعه
	امام علی • امام حسن مجتبی • امام حسین • امام سجاد • امام باقر • امام صادق • امام کاظم • امام رضا • امام جواد • امام هادی • امام حسن عسکری • امام مهدی

متن

متن و ترجمه

ترجمه

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ

إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لاَ زَوَالَ لَهُ وَ لاَ اضْمِحْلاَلَ

بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ

وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَّ

وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلاَئِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ (الذَّرَائِعَ) إِلَيْكَ وَ الْوَسِيلَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً

ستایش و سپاس مخصوص خداست که آفرینندهٔ جهان است و درود و تحیّت کامل بر سیّد ما و پیغمبر خدا حضرت محمّد مصطفی و آل اطهارش باد

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ

پرودرگارا تو را ستایش می‌کنم برای هر چه که در قضا و قدر تقدیر کردی بر خاصّان و محبّانت یعنی بر آنان که وجودشان را برای حضرتت خالص و برای دینت مخصوص گردانیدی

إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لاَ زَوَالَ لَهُ وَ لاَ اضْمِحْلاَلَ

چون بزرگ نعیم باقی و بی‌زوال ابدی را که نزد توست بر آنان اختیار کردی

بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ

بعد از آنکه زهد در مقامات و لذّات و زیب و زیور دنیای دون را بر آنها شرط فرمودی آنها هم بر این شرط متعهّد شدند

وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَّ

و تو هم می‌دانستی که به عهد خود وفا خواهند کرد پس آنان را مقبول و مقرّب درگاه خود فرمودی و علوّ ذکر یعنی قرآن با بلندی نام و ثنای خاصّ و عام بر آنها از پیش عطا کردی

وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلاَئِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ (الذَّرَائِعَ) إِلَيْكَ وَ الْوَسِيلَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ

و آنها را واسطهٔ (هدایت خلق به توحید و معرفت) و وسیلهٔ دخول بهشت رضوان و رحمت خود گردانیدی

فَبَعْضٌ أَسْكَنْتَهُ جَنَّتَكَ إِلَى أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْهَا

پس بعضی از آنها را در بهشت منزل دادی تا هنگامی که او را از بهشت بیرون کردی

وَ بَعْضٌ حَمَلْتَهُ فِي فُلْكِكَ وَ نَجَّيْتَهُ وَ (مَعَ) مَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَكَةِ بِرَحْمَتِكَ

و برخی را در کشتی نشاندی و با هر کس ایمان آورده و در کشتی با او درآمده بود همه را از هلاکت به رحمت خود نجات دادی

وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِكَ خَلِيلاً وَ سَأَلَكَ لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ فَأَجَبْتَهُ

و بعضی را به مقام خلّت خود برگزیدی و درخواستش را که وی لسان صدق در امم آخر باشد اجابت کردی

وَ جَعَلْتَ ذَلِكَ عَلِيّاً وَ بَعْضٌ كَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَكْلِيماً وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ رِدْءاً وَ وَزِيراً

و به مقام بلند رسانیدی و بعضی را از شجرهٔ طور با وی تکلّم کردی و برادرش را وزیر و معین وی گردانیدی

وَ بَعْضٌ أَوْلَدْتَهُ مِنْ غَيْرِ أَبٍ وَ آتَيْتَهُ الْبَيِّنَاتِ وَ أَيَّدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ

و بعضی را به غیر پدر تنها از مادر ایجاد کردی و به او معجزات عطا فرمودی و او را به روح قدس الهی مؤیّد داشتی

وَ كُلٌّ (وَ كُلاًّ) شَرَعْتَ لَهُ شَرِيعَةً وَ نَهَجْتَ لَهُ مِنْهَاجاً وَ تَخَيَّرْتَ لَهُ أَوْصِيَاءَ (أَوْصِيَاءَهُ)

و همهٔ آن پیمبران را شریعت و طریقه و آیینی عطا کردی و برای آنان وصیّ و جانشینی

مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ (مُسْتَحْفَظاً بَعْدَ مُسْتَحْفَظٍ) مِنْ مُدَّةٍ إِلَى مُدَّةٍ إِقَامَةً لِدِينِكَ وَ حُجَّةً عَلَى عِبَادِكَ

برای آنکه یکی بعد از دیگری از مدّتی تا مدّت معیّن مستحفظ دین و نگهبان آیین و شریعت و حجّت بر بندگان تو باشد قرار دادی

وَ لِئَلاَّ يَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَ يَغْلِبَ الْبَاطِلُ عَلَى أَهْلِهِ

تا آنکه دین حق از قرارگاه خود خارج نشده و اهل باطل غلبه نکنند

وَ لاَ (لِئَلاَّ) يَقُولَ أَحَدٌ لَوْ لاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولاً مُنْذِراً وَ أَقَمْتَ لَنَا عَلَماً هَادِياً

و تا کسی نتواند گفت که ای خدا چرا رسول بسوی ما نفرستادی که ما را از جانب تو به نصیحت ارشاد کند و چرا پیشوا نگماشتی

فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَى

که ما از آیات و رسولانت پیروی کنیم پیش از آنکه به گمراهی و ذلّت و خذلان درافتیم

إِلَى أَنِ انْتَهَيْتَ بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِيبِكَ وَ نَجِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

لذا در هر دوری رسول فرستادی تا آنکه امر رسالت به حبیب گرامیت محمّد صلّی اللّه علیه و آله منتهی گردید