Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۱٬۰۷۸
ویرایش
شجره ممنوعه: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح ارقام
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
بر اساس آیات قرآن، پس از آنکه آدم و حوا از درخت ممنوعه استفاده کردند، از [[بهشت]] اخراج شدند. درباره بهشتی که آدم و حوا در آن زندگی می‌کردند سه دیدگاه وجود دارد: | بر اساس آیات قرآن، پس از آنکه آدم و حوا از درخت ممنوعه استفاده کردند، از [[بهشت]] اخراج شدند. درباره بهشتی که آدم و حوا در آن زندگی می‌کردند سه دیدگاه وجود دارد: | ||
*'''بهشت زمینی:''' برخی بر این باورند بهشتی که آدم و حوا در آن زندگی می‌کردند یکی از باغ‌های پردرخت و سرسبز زمینی بوده است. دلیل زمینی بودن بهشت آدم آن است که در بهشت آخرتی انسان‌ها به سبب ممنوع بودن ورود شیطان به آن دچار [[وسوسه]] نمی‌شوند و مرتکب خطا نمی‌گردند. همچنین انسان‌هایی که وارد بهشت می‌شوند [[خلود|جاودانه]] (همیشه) در آن زندگی خواهند کرد و از آن بیرون نمی‌آیند در حالی که آدم در بهشتی که زندگی می‌کرد وسوسه شد و از آن اخراج شد. در برخی روایات نیز به آخرتی نبودن بهشت آدم اشاره شده است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۴۵۲.</ref> | *'''بهشت زمینی:''' برخی بر این باورند بهشتی که آدم و حوا در آن زندگی می‌کردند یکی از باغ‌های پردرخت و سرسبز زمینی بوده است. دلیل زمینی بودن بهشت آدم آن است که در بهشت آخرتی انسان‌ها به سبب ممنوع بودن ورود شیطان به آن دچار [[وسوسه]] نمی‌شوند و مرتکب خطا نمی‌گردند. همچنین انسان‌هایی که وارد بهشت می‌شوند [[خلود|جاودانه]] (همیشه) در آن زندگی خواهند کرد و از آن بیرون نمی‌آیند در حالی که آدم در بهشتی که زندگی می‌کرد وسوسه شد و از آن اخراج شد. در برخی روایات نیز به آخرتی نبودن بهشت آدم اشاره شده است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۴۵۲.</ref> | ||
*'''بهشت موعود:''' بر اساس برخی روایات، [[بهشت آدم]] همان بهشت اخروی بوده است.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۴۳.</ref> برخی نیز با استناد به [[خطبه]] نخست [[امام علی]] در [[نهج البلاغه]] این‌گونه استدلال می‌کنند: امام علی(ع) فرموده است: «خدا به آدم وعده داد او را به بهشت برگرداند.»<ref>شریف رضی، نهج البلاغه، ۱۴۱۳ق، خطبه اول، ص۱۰.</ref> از ظاهر این تعبیر برمی‌آید که برگرداندن آدم به بهشت یعنی جایی که او نخست در آن زندگی می‌کرد و از طرفی، مکانی که آدم در آینده خواهد رفت بهشت قیامت است. از این رو بهشتی که آدم در آن زندگی می‌کرد بهشت آخرت بوده است.<ref>[http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa112# بهشتی که آدم در آن سکونت داشت کدام بهشت است؟ پایگاه اینترنتی اسلام کوئست. تاریخ | *'''بهشت موعود:''' بر اساس برخی روایات، [[بهشت آدم]] همان بهشت اخروی بوده است.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۴۳.</ref> برخی نیز با استناد به [[خطبه]] نخست [[امام علی]] در [[نهج البلاغه]] این‌گونه استدلال می‌کنند: امام علی(ع) فرموده است: «خدا به آدم وعده داد او را به بهشت برگرداند.»<ref>شریف رضی، نهج البلاغه، ۱۴۱۳ق، خطبه اول، ص۱۰.</ref> از ظاهر این تعبیر برمی‌آید که برگرداندن آدم به بهشت یعنی جایی که او نخست در آن زندگی می‌کرد و از طرفی، مکانی که آدم در آینده خواهد رفت بهشت قیامت است. از این رو بهشتی که آدم در آن زندگی می‌کرد بهشت آخرت بوده است.<ref>[http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa112# بهشتی که آدم در آن سکونت داشت کدام بهشت است؟ پایگاه اینترنتی اسلام کوئست.]، تاریخ درج مطلب: ۰۹ شهریور ۱۳۹۳، تاریخ بازدید: ۲۲ دی ۱۳۹۵.</ref> | ||
*'''بهشت برزخی:''' بر اساس نظریه سوم بهشت آدم نه بهشت موعود بود و نه بهشت زمینی، بلکه بهشت [[برزخ|برزخی]] است میان دنیا و آخرت. در این بهشت هم برخی از ویژگی بهشت موعود نظیر شادابی دایمی، نبود رنج گرسنگی، تشنگی، سرما و گرما وجود دارد و هم برخی خصوصیات بهشت زمینی مانند مصون نبودن از شیطان و وسوسه‌های او. این دیدگاه تلفیقی از نظریه اول و دوم است.<ref> طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۱۳۲.</ref> | *'''بهشت برزخی:''' بر اساس نظریه سوم بهشت آدم نه بهشت موعود بود و نه بهشت زمینی، بلکه بهشت [[برزخ|برزخی]] است میان دنیا و آخرت. در این بهشت هم برخی از ویژگی بهشت موعود نظیر شادابی دایمی، نبود رنج گرسنگی، تشنگی، سرما و گرما وجود دارد و هم برخی خصوصیات بهشت زمینی مانند مصون نبودن از شیطان و وسوسه‌های او. این دیدگاه تلفیقی از نظریه اول و دوم است.<ref> طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۱۳۲.</ref> | ||
==سرگذشت آدم و حوا== | ==سرگذشت آدم و حوا== | ||
بر اساس آیات قرآن پس از آنکه آدم و حوا به اشتباه خود پی‌بردند [[توبه]] کردند و از خدا خواستند آنان را ببخشد. خداوند توبه آنان را پذیرفت<ref>سوره بقره، آیه۳۷.</ref>درروایات است که پذیرش توبه آنان به امر الهی به واسطه توسل به پنج تن ( حضرت محمد وعلی وفاطمه وحسن وحسین (ع)بوده است. | بر اساس آیات قرآن پس از آنکه آدم و حوا به اشتباه خود پی‌بردند [[توبه]] کردند و از خدا خواستند آنان را ببخشد. خداوند توبه آنان را پذیرفت<ref>سوره بقره، آیه۳۷.</ref>درروایات است که پذیرش توبه آنان به امر الهی به واسطه توسل به پنج تن ( حضرت محمد وعلی وفاطمه وحسن وحسین (ع)بوده است. <ref>الدرّ المنثور، سیوطی، المطبعة المیمنة، مصر، ۱۳۱۴ق، ج۱، ص۶۰؛ کنز العمّال، متقی هندی، مؤسسة الرسالة، بیروت، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۵۸، ح ۴۲۳۷.</ref> اما خطای آنان موجب شد تا دستور خارج شدن آنان از بهشت صادر شود و آنان به فرمان خدا در زمین قرار گرفتند و زندگی جدیدی را آغاز کردند. خداوند آدم را جانشین (خلیفه) خود در زمین قرار داد<ref>سوره بقره، آیه ۳۰.</ref> و مقام نبوت را به او عطا کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۱۲۷.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
* شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، تحقیق: عزیزالله عطاردی قوچانی، تهران، بنیاد نهج البلاغه، ۱۴۱۳ق. | * شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، تحقیق: عزیزالله عطاردی قوچانی، تهران، بنیاد نهج البلاغه، ۱۴۱۳ق. | ||
* صدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین بن بابویه القمی، معانی الأخبار، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، انتشارات اسلامی، ۱۳۶۱ش. | * صدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین بن بابویه القمی، معانی الأخبار، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، انتشارات اسلامی، ۱۳۶۱ش. | ||
* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسة النشرالاسلامی التابعة لجماعة | * طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسة النشرالاسلامی التابعة لجماعة المدرسین، بی تا. | ||
* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة اعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ق. | * طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة اعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۵ق. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۵ق. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الكتب الاسلامیه، تهران، چاپ سی و دوم، ۱۳۷۴ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الكتب الاسلامیه، تهران، چاپ سی و دوم، ۱۳۷۴ش. | ||
* ملایوسفی، مجید/ معماری، داوود، گناه نخستین از دیدگاه اسلام و مسیحیت، تهران، دانشگاه الهیات و معارف دانشگاه تهران، مجله ادیان و عرفان، سال چهل و چهارم، شماره دوم، پاییز و زمستان ۱۳۹۰ش، ص۱۰۱-۱۲۶. | * ملایوسفی، مجید/ معماری، داوود، گناه نخستین از دیدگاه اسلام و مسیحیت، تهران، دانشگاه الهیات و معارف دانشگاه تهران، مجله ادیان و عرفان، سال چهل و چهارم، شماره دوم، پاییز و زمستان ۱۳۹۰ش، ص۱۰۱-۱۲۶. | ||
* [http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa112# بهشتی که آدم در آن سکونت داشت کدام بهشت است؟ پایگاه اسلام کوئست. تاریخ | * [http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa112# بهشتی که آدم در آن سکونت داشت کدام بهشت است؟ پایگاه اسلام کوئست.]، تاریخ درج مطلب: ۰۹ شهریور ۱۳۹۳، تاریخ بازدید: ۲۲ دی ۱۳۹۵. | ||
* سیوطی، جلال الدین، الدرّ المنثور، مصر، المطبعة المیمنة، چاپ اوّل، ۱۳۱۴ق. | |||
* کنز العمّال، علاءالدین متقی هندی، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اوّل، ۱۴۰۹ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{پیامبران در قرآن}} | {{پیامبران در قرآن}} | ||