تنبیه الامة و تنزیه الملة (کتاب)
 | کتابشناسی یا ارجاعات این مقاله ناقص است. میتوانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیشیعه کمک کنید. |
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | محمد حسین غروی نائینی (متوفای ۱۳۵۵ق) |
| زبان | فارسی |
| مجموعه | ۱ جلد |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | بوستان کتاب |
| تاریخ نشر | ۱۳۸۲ش |
تنبیه ُالاُمَّة و تَنْزیه ُالمِلَّة، نوشته میرزا محمدحسین غروی نائینی (متوفی ۱۳۵۵ق) مشهورترین رساله درباره مبانی فکری و ابعاد گوناگون حکومت مشروطه، بر اساس نگرش شیعی، و به زبان فارسی است. هدف اصلی کتاب، نفی استبداد و اقامه دلیل بر درستی حکومت مشروطه، بر اساس مکتب تشیع و پاسخ به اشکالات و شبهات مخالفان مشروطه است. نویسنده در سراسر کتاب، با دیدگاهی که اسلام را توجیه کننده استبداد و حاکمیت استبدادی می‌داند، به شدت مخالفت می‌کند.
تاریخ نگارش و نام کامل
این اثر در ۱۳۲۷ق نوشته شده و نام کامل آن «تَنبیهُ الْاُمَّة و تَنْزیهُ المِلَّة فی لُزومِ مَشروطِیـةِ الدُولَةِ الْمُنتَخَبَةِ لِتَقْلیلِ الظُّلْمِ عَلَی اَفرادِ الاُمَّةِ و تَرْقِیـَةِ الْمُجْتَمَع» است.[۱]
نویسنده
میرزا محمدحسین غروی نائینی از شاگردان مبرِّز میرزا حسن شیرازی (متوفی ۱۳۱۲ق ۱۲۷۳ش)، آقا سید محمد فشارکی اصفهانی (متوفی ۱۳۱۶ق۱۲۷۷ش) و آخوند ملامحمد کاظم خراسانی (متوفی ۱۳۲۸ق)، و مجتهدی توانا و آگاه به مسائل زمان خود بود.[۲] هر چند در طرح کلی این اثر، اقتباساتی از دیدگاه‌های دیگران دیده می‌شود، مؤلف با طرح مباحث و ابتکاراتی جدید، چشم‌انداز تازه‌ای از نظریه سیاسی شیعه درباره نظام مشروطه و نفی استبداد عرضه کرده است.
محتوا
کتاب شامل مقدمه، پنج فصل و خاتمه است. در مقدمه مطالبی درباره حقیقت استبداد و مشروطیت، دولت، قانون اساسی، مجلس شورای ملی، حریت و مساوات آمده است. فصول پنج گانه کتاب عبارت‌اند از:
- پژوهش در بنیان سلطنت مجعوله در دین اسلام و توضیحِ اینکه نزد همه شرایع و حکما و عقلا سلطنت استبدادی و «دل بخواهانه» پذیرفته نیست و سلطنت فقط به اقامه «وظایف و مصالح لازمه نوعیه» محدود است.[۳]
- بحث درباره اینکه در عصر غیبت چون دسترسی به صاحب مقام عصمت ممکن نیست و نایبان عام امام (فقیهان) نیز از «اقامه وظایفِ» حکومتی به دور مانده‌اند، واجب است سلطنت از شکل استبدادی به صورت «تحدید استیلای جَوْری» ارجاع گردد.[۴]
- کفایت حکومت مشروطه برای محدودساختن حاکمیت.[۵]
- بررسی شبهه‌ها و ایرادهایی که درباره تأسیس حکومت مشروطه مطرح شده است.[۶]
- شرایط صحت و مشروعیت دخالت نمایندگان منتخب مردم در سیاست و وظایف آنان.[۷]
خاتمه کتاب نیز دربرگیرنده دو «مقصد» (بخش) است:
هدف کتاب
هدف از نگارش این کتاب، چنانکه نائینی [۱۰] به صراحت بیان کرده، تنبیه امت به ضروریات شریعت و مبرّا کردن ساحَت دین (ملت) از زندقه و الحاد و بدعت (ظلم و استبداد) است.
هدف اصلی کتاب، نفی استبداد و اقامه دلیل بر درستی حکومت مشروطه، بر اساس مکتب تشیع، و پاسخ به اشکالات و شبهات مخالفان مشروطه است. نویسنده در سراسر کتاب، با دیدگاهی که اسلام را توجیه کننده استبداد و حاکمیت استبدادی می‌داند، به شدت مخالفت می‌کند. به عقیده او منکران و مخالفان آزادی، مساوات، شورا و قانون از قوای استبدادند، از این میان به ویژه افرادی را که در زیِّ روحانیت‌اند و از جهل مردم به سود خویش سوء استفاده می‌کنند، «شعبه استبداد دینی» در کنار «شعبه استبداد سیاسی» می‌داند.[۱۱]
به عقیده مؤلف، استبداد دینی و قوای نفرین شده آن، از تمام جنبه‌های استبداد، برای جامعه خطرناک‌تر و مقابله با آن نیز مشکل‌تر و «در حدود امتناع است ».[۱۲]
اهمیت کتاب
به دلیل حساس بودن موضوع و نظریه ابراز شده در این کتاب، از آغاز نگارش آن تا امروز نظرهای متفاوتی درباره آن اظهار شده است، ولی حتی جدی‌ترین منتقدان، [۱۳] نتوانسته‌اند عمق مباحث و دقت علمی آن را نادیده بگیرند و از ستایش و تحسین آن خودداری ورزند.
آخوند خراسانی آن را «اجلّ از تمجید» دانسته [۱۴] و ملا عبدالله مازندرانی ضمن تمجید از این اثر، تمام اصول و مبانی سیاسی آن را مأخوذ از اسلام ذکر کرده است.[۱۵]
به نوشته سیدمحمود طالقانی، این کتاب «با حرارت و استدلال محکم» نوشته شده [۱۶] و نظر نهایی و عالی اسلام و شیعه درباره حکومت با ارائه مدارک موثق، در آن بیان شده است و برای علما و مجتهدان، کتابی استدلالی و اجتهادی و برای عوام رساله‌ای تقلید درباره وظایف اجتماعی است.[۱۷]
مرتضی مطهری [۱۸] این کتاب «ذی قیمت» را تفسیری دقیق از توحید عملی، اجتماعی و سیاسی اسلام دانسته که با استدلال‌ها و استشهادهای متقن، از قرآن و نهج البلاغه توأم است.
حمید عنایت آن را «از نوشته‌های معدود مربوط به دوره انقلاب مشروطه ایران، در توجیه نظام مشروطه از دیدگاه مذهب شیعه» [۲۰] و تنها رساله منظم و منسجم شناخته شده می‌داند که «یک شخصیت مذهبی آن زمان، در دفاع از دموکراسی پارلمانی» نگاشته [۲۱] و معتقد است این کتاب بهترین شاهد بر پیوند نظریه فقهی و نگرش سیاسی علمای شیعه است.[۲۲]
چاپ
رساله تنبیه الامّة و تنزیه الملّة اولین بار در ۱۳۲۷ق در بغداد و یک سال بعد در تهران چاپ شد.[۲۳]
این کتاب در ۱۳۰۹ـ۱۳۱۰ ش / ۱۹۳۰ـ۱۹۳۱ در لبنان به عربی ترجمه و در مجله العرفان چاپ شده است.[۲۴] همچنین در ۱۳۳۴ش همراه با یک مقدمه ۱۸ صفحه‌ای و توضیحات و پاورقی‌های سیدمحمود طالقانی با عنوان تنبیه الامّة و تنزیه الملّة، یا، حکومت از نظر اسلام، نیز در تهران منتشر شد و پس از آن بارها این رساله به چاپ رسیده است. این کتاب در ۱۴۱۹ق بار دیگر به عربی ترجمه شده و مؤسسه احسن الحدیث در قم آن را منتشر کرده است. اخیراً سیدجواد ورعی این کتاب را تصحیح و تحقیق نموده و آن را با مقدمه‌ای در ۱۳۸۲ش به چاپ رسانده است. داوود فیرحی نیز در کتابی با عنوان آستانه تجدد به شرح این کتاب پرداخته است.[۲۵]
جمع‌آوری کتاب
برخی از نویسندگان معتقدند: نائینی پس از مشاهده تحولات انقلاب مشروطه و انحراف آن از مسیر دین، از مشروطه خواه بودن و تألیف کتاب «تنبیه الامه» پشیمان شده بود. گفته می‌شود میرزای نائینی از برادر زن خود، میرزا محمود یزدی که کتاب تنبیه الامه را چاپ کرده بود، خواست تا نسخه‌های آن را جمع‌آوری کرده، به رود دجله بیفکند.
محمدحسین حرزالدین بن علی نوشته است که نائینی در ابتدای مرجعیت خود، نسخه‌های کتاب تنبیه الامه را جمع نمود و در مقابل هر نسخه، یک لیره طلا یا پنج لیره عثمانی می‌پرداخت.
مرتضی مطهری که جمع‌آوری کتاب «تنبیه الامه» را تأیید کرده است، علت آن را جوّ عوام‌زده محیط روحانیت شیعه می‌داند: «مردم عوام نمی‌پسندند که یک مرجع تقلید (که بعدها نائینی به این مقام رسید)، در انقلاب و تحولات سیاسی شرکت مستقیم داشته باشد و حتی فراتر از آن، در توجیه مشروعیت آن کتاب تألیف نماید.» [۲۶]
مهدی غروی نائینی، پسر دوم نائینی جمع‌آوری تنبیه الامه را از «داستان‌های شگفت تاریخ معاصر» می‌داند و معتقد است که «دستانی در کار بوده که چهره ایشان را مخدوش کنند». دلایل وی برای ردّ ادعای جمع‌آوری کتاب عبارت است از:
- اگر چنین مسئله‌ای وجود داشت، وی که فرزند نائینی و یار و مددکار پدر، و مسئول ثبت هزینه‌های نائینی بود، از آن باخبر می‌شد.
- نائینی آن قدر پول نداشت که چنین بودجه‌ای را صرف جمع‌آوری کتاب نماید.
- «تنبیه الامه»، با استناد به آیات قرآن، سخنان پیامبر(ص) و ائمه(ع) نوشته شده است و همه مطالب کتاب، به دین اسلام استوار است و دلیلی بر پشیمانی از آن وجود ندارد.
- شخصیت‌های علمی و شاگردان میرزای نائینی، تنبیه الامه را اثر مهم نائینی معرفی کرده‌اند و به تجزیه و تحلیل آن پرداخته‌اند. اگر میرزای نائینی تنبیه الامه را جمع‌آوری کرده بود، در این صورت دوست نمی‌داشت که نامی از آن برده شود، و دوستان و شاگردان وی که به ایشان نزدیک و تا آخرین روزهای حیات همراه نائینی بودند، «از قضیه جمع‌آوری کتاب آگاه می‌بودند و نامی از آن نمی‌بردند یا به علت جمع‌آوری اشاره می‌کردند و به تحلیل آن می‌پرداختند.»[۲۷]
پانویس
- ↑ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۴۴۰
- ↑ معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۲۸۵
- ↑ رجوع کنید به: تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۸۲ ش، ص۳۸، ۴۱ـ۴۲، ۶۷ـ۷۳
- ↑ رجوع کنید به: تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۸۲ ش، ص۶۸ـ۶۹، ۷۳ـ۸۱
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۸۳ ـ۹۳.
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۹۵ـ۱۲۱
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۱۲۳ـ۱۴۰
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۱۴۱ـ ۱۵۸
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۱۵۸ـ۱۶۶
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۸۲ش، ص۳۸
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۵۶ ـ ۵۸، ۹۵، ۱۴۲ـ ۱۴۵، و جاهای دیگر
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۱۶۱ـ۱۶۲
- ↑ برای نمونه رجوع کنید به: تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، ص۲۲۳ـ۲۲۴؛ ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران، ج۱، ص۲۳۰
- ↑ تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ ش، ص۱، تقریظ
- ↑ تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ ش، ص۱، تقریظ
- ↑ تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ ش، مقدمه، ص۱۶
- ↑ نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ۱۳۵۸ش، ص۱۵
- ↑ بررسی اجمالی نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، ص۴۶
- ↑ مرتضی مطهری، نهضتهای اسلامی در صد سال اخیر، ص۴۲
- ↑ سیری در اندیشة سیاسی عرب، ۱۳۵۶ ش، ص۱۷۴، پانویس
- ↑ تفکر نوین سیاسی اسلام، ۱۳۶۲ ش، ص۱۷۹
- ↑ تفکر نوین سیاسی اسلام، ص۲۳۰
- ↑ رجوع کنید به مشار، ستون ۲، ص۱۴۲۹؛ الذریعه، ج۴، ص۴۴۰
- ↑ تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، ص۲۱۸
- ↑ «نقد و بررسی کتاب آستانه تجدد اثر داود فیرحی»، شبکه اطلاع‌رسانی اجتهاد.
- ↑ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۴، ص ۵۱ـ ۵۲.
- ↑ جستاری در تکوین و تدوین تنبیه الامه، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
منابع
- تهرانى، شيخ آقا بزرگ، الذريعة إلى تصانيف الشيعة، ایران: اسماعيليان قم و كتابخانه اسلاميه تهران، ۱۴۰۸ق.
- حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، قم ۱۴۰۵ق.
- حمید عنایت، تفکر نوین سیاسی اسلام، ترجمة ابوطالب صارمی، تهران ۱۳۶۲ش.
- فریدون آدمیت، ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران، تهران ۱۳۵۵ـ ۱۳۷۰ش.
- عبدالهادی حائری، تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، تهران ۱۳۶۴ش.
- عنایت، حمید، سیری در اندیشه سیاسی عرب: از حملة ناپلئون به مصر تا جنگ جهانی دوم، تهران ۱۳۵۶ش.
- مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، قم: صدرا، ۱۳۹۰ش.
- مطهری، مرتضی، بررسی اجمالی نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، قم ۱۳۵۷ش.
- نائینی، محمدحسین، تنبیه الامة و تنزیه الملة، یا، حکومت از نظر اسلام، به ضمیمه مقدمه و پاصفحه و توضیحات، بقلم محمود طالقانی، تهران ۱۳۵۸ش.
- نائینی، محمدحسین، تنبیه الامة و تنزیه الملة، چاپ جواد ورعی، قم ۱۳۸۲ش.
- مجله پگاه حوزه، شماره ۱۴۰؛ جستاری در تکوین و تدوین تنبیه الامه.
- «نقد و بررسی کتاب آستانه تجدد اثر داود فیرحی»، شبکه اطلاع‌رسانی اجتهاد.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دانشنامه جهان اسلام
- دایرة المعارف بزرگ اسلامی
- تصحیح و شرح و تعلیق کتاب تنبیه الامه و تنزیه المله
- هویت دینی و بومی (تصویر حکومت مشروطه در تنبیه الامه و تنزیه المله)
- گزارش کتاب: اندیشه اتحاد در رساله «تنبیه الامه و تنزیه المله» میرزای نایینی