آتشکده آذرفرنبغ: تفاوت میان نسخهها
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز اصلاح درجهبندی |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز اصلاح درجهبندی |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد | | جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد | ||
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد | | رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| جامعیت = <!--ندارد، دارد--> | | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| زیادهنویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد | | زیادهنویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد | ||
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> | | تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> |
نسخهٔ ۸ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۳
آتَشکَدهٔ فارس، یا آتَشگاهِ فَرَنبَغ یا آذَرفَرَنبَغ[۱] آتشکدهای در فارس که خاموش شدن آتش آن در شب میلاد حضرت محمد(ص) از ارهاصات دانسته شده است.[۲]
آتشکده پارس، یکی از سه آتشکده مشهور پیش از اسلام دانسته شده است.[۳] بر اساس روایات تاریخی، آتشکدههای زرتشتی و از جمله آتشکده فارس تا قرن چهارم قمری در بسیاری از نقاط فارس دایر بودهاند؛[۴] با این حال به گفته باستانشناسان، امروزه بقایای قابل توجهی از آن بر جای نمانده است.[۵]این آتشکده در دهکده کاریان در اطراف شیراز قرار داشت.[۶]
بنابر روایات اسلامی، آتش آتشکده فارس در شب ولادت پیامبر(ص)، پس از هزار سال روشنایی خاموش شد.[۷]
خاموش شدن آتش در آتشکده فارس پس از هزار سال روشن بودن، یکی از رخدادهای شب ولادت پیامبر اسلام[۸] و از ارهاصات و هشدارهایی دانسته شده که همراه با ولادت پیامبران رخ داده است.[۹] لرزیدن طاق کسری و سقوط ۱۴ کنگره آن، و همچنین خشکیدن دریاچه ساوه، برخی دیگر از این رخدادهاست.[۱۰]
جستارهای وابسته
پانویسها
- ↑ دستغیب، حافظشناخت، نشر علم، ص۳۵و۳۶؛ معین، مجموعه مقالات دکتر معین، ۱۳۶۴ش، ص۳۲۲.
- ↑ رسولی محلاتی، درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۴۵و۱۴۶.
- ↑ اشرفزاده، راز خلوتیان، ۱۳۷۹ش، ص۲۴۲؛ مصطفوی، اقلیم پارس، ۱۳۷۵ش، ص۹۲.
- ↑ شاردن، سفرنامه شاردن، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۸۳۱.
- ↑ مصطفوی، اقلیم پارس، ۱۳۷۵ش، ص۹۲.
- ↑ دستغیب، حافظشناخت، نشر علم، ص۳۵و۳۶.
- ↑ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۶و۱۲۷؛ ابن کثیر، البداية والنهاية، دار الفکر، ج۲، ص۲۶۸.
- ↑ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۶و۱۲۷؛ ابن کثیر، البداية والنهاية، دار الفکر، ج۲، ص۲۶۸.
- ↑ رسولی محلاتی، درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۴۵و۱۴۶.
- ↑ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۶و۱۲۷؛ ابن کثیر، البداية والنهاية، دار الفکر، ج۲، ص۲۶۸.
منابع
- ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البداية والنهاية، تحقیق خلیل شحادة، بیروت، دار الفکر، بیتا.
- اشرفزاده، رضا، راز خلوتیان: شرح گزیده غزلیات حافظ شیرازی، مشهد، کلهر، ۱۳۷۹ش.
- بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوة ومعرفة أحوال صاحب الشریعة، تحقیق و تعلیقه عبدالمعطی قلعجی، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
- دستغیب، عبدالعلی، حافظشناخت، بیجا، نشر علم، چاپ اول، بیتا.
- رسولی محلاتی، سید هاشم، درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام، ج۱، قم، پاسدار اسلام، ۱۳۷۱ش.
- شاردن، ژان، سفرنامه شاردن، ترجمه اقبال یغمایی، تهران، توس، ۱۳۷۲-۱۳۷۵ش.
- مصطفوی، سید محمدتقی، اقلیم پارس، تهران، انجمن آثار ملی و نشر اشاره، ۱۳۷۵ش.
- معین، محمد، مجموعه مقالات دکتر محمد معین، به کوشش مهدخت معین، تهران، موسسه انتشارات معین، ۱۳۶۴ش.