پرش به محتوا

طول عمر امام مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{اعتقادات شیعه}}
{{اعتقادات شیعه}}
'''طول عمر امام مهدی(عج)''' به معنای زنده بودن [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] از [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]] تا [[ظهور امام زمان|ظهور]]، از باورهای [[امامیه]] و برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] است. طول عمر ایشان تا [[سال ۱۴۴۶ هجری قمری|۱۴۴۶ق]] به بیش از ۱۱۹۰ سال رسیده است. مخالفان امامیه از جمله [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]] و [[ناصر القفاری]] چنین عمری را بعید شمرده و آن را مستندی برای انکار [[ولادت امام مهدی(عج)|تولد امام مهدی(عج)]] قرار داده‌اند.
'''طول عمر امام مهدی(عج)''' به معنای زنده بودن [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] از [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]] تا [[ظهور امام زمان|ظهور]]، از باورهای [[امامیه]] است. طول عمر ایشان تا [[سال ۱۴۴۶ هجری قمری|۱۴۴۶ق]] به بیش از ۱۱۹۰ سال رسیده است. مخالفان امامیه از جمله [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]] و [[ناصر القفاری|ناصر القِفاری]] چنین عمری را بعید شمرده و آن را مستندی برای انکار [[ولادت امام مهدی(عج)|تولد امام مهدی(عج)]] قرار داده‌اند.


علمای امامیه، امکان طول عمر غیرعادی را از نظر عقلی ممکن می‌دانند و برای اثبات این مسئله به عمر طولانی [[نوح (پیامبر)|نوح]]، [[حضرت خضر|خضر]] و [[عیسی (پیامبر)|عیسی]] استناد می‌کنند. همچنین برای اثبات عمر طولانی حضرت به نمونه‌های تاریخی افراد طویل‌العمر، روایات دال بر عمر طولانی امام مهدی و امکان طولانی‌شدن عمر به لحاظ تجربی استناد می‌شود.  
علمای امامیه، امکان طول عمر غیرعادی را از نظر عقلی ممکن می‌دانند و برای اثبات این مسئله به عمر طولانی [[نوح (پیامبر)|نوح]]، [[حضرت خضر|خضر]] و [[عیسی (پیامبر)|عیسی]] استناد می‌کنند. همچنین برای اثبات عمر طولانی حضرت به نمونه‌های تاریخی افراد طویل‌العمر، روایات دال بر عمر طولانی امام مهدی و امکان طولانی‌شدن عمر به لحاظ تجربی استناد می‌شود.  


کتاب‌هایی مستقلی درباره موضوع عمر طولانی امام مهدی(عج) تألیف شده است. از جمله آن‌ها «البرهان علی صحّة طول عمر الامام صاحب الزمان» اثر [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]] نوشته شده در سال [[سال ۴۲۷ هجری قمری|۴۲۷ق]] است. همچنین در برخی از کتاب‌های روایی تألیف‌شده پس از سال ۳۷۰ق بخشی به این مسئله اختصاص دارد.
کتاب‌هایی مستقلی درباره موضوع عمر طولانی امام مهدی(عج) تألیف شده است. از جمله آن‌ها [[البرهان علی صحة طول عمر الامام صاحب الزمان (کتاب)|البرهان علی صحّة طول عمر الامام صاحب الزمان]] اثر [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]] نوشته شده در سال [[سال ۴۲۷ هجری قمری|۴۲۷ق]] است. همچنین در برخی از کتاب‌های روایی تألیف‌شده پس از سال ۳۷۰ق بخشی به این مسئله اختصاص دارد.


==اهمیت و پیشینه==
==اهمیت و پیشینه==
طول عمر امام مهدی(ع) به معنای ادامه‌دار بودن حیات وی پس از [[ولادت امام مهدی(عج)|تولد]] (۲۵۵ق) تا [[ظهور امام زمان|ظهور]]، یکی از باورهای امامیه<ref>رضوانی، تولد حضرت مهدی، ۱۳۸۶ش، ص۶۰-۶۱؛ برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۹؛ شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۴۱۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸؛ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷؛ علامه مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۲.</ref> و برخی علمای اهل‌سنت<ref>العمیدی، المهدی المنتظر فی الفکر الاسلامی، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۶-۱۴۱؛ محمود، ولادة الامام المهدی فی کتب الفریقین، ۱۳۹۰ش، ص۳۵۷-۴۰۲؛ برای نمونه نگاه کنید به: نصیبی شافعی، مطالب السؤول، ۱۴۱۹ق، ص۳۱۱-۳۱۹؛ ابن جوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۰۶-۵۰۷؛ گنجی شافعی، البیان، ۱۴۰۴ق،‌ ص۵۲۱؛ حمویی جوینی، فرائد السمطین، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۱۳۴. </ref> است. بر این اساس عمر امام مهدی(عج)، از سال ۲۵۵ق تا سال ۱۴۴۶ق بیش از ۱۱۹۰ سال خواهد بود.  
طول عمر امام مهدی(ع) به معنای ادامه‌دار بودن حیات وی پس از [[ولادت امام مهدی(عج)|تولد]] (۲۵۵ق) تا [[ظهور امام زمان|ظهور]]، یکی از باورهای امامیه<ref>رضوانی، تولد حضرت مهدی، ۱۳۸۶ش، ص۶۰-۶۱؛ برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۹؛ شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۴۱۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸؛ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷؛ علامه مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۲.</ref> و برخی علمای اهل‌سنت<ref>العمیدی، المهدی المنتظر فی الفکر الاسلامی، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۶-۱۴۱؛ محمود، ولادة الامام المهدی فی کتب الفریقین، ۱۳۹۰ش، ص۳۵۷-۴۰۲؛ برای نمونه نگاه کنید به: نصیبی شافعی، مطالب السؤول، ۱۴۱۹ق، ص۳۱۱-۳۱۹؛ ابن جوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۰۶-۵۰۷؛ گنجی شافعی، البیان، ۱۴۰۴ق،‌ ص۵۲۱؛ حمویی جوینی، فرائد السمطین، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۱۳۴. </ref> است. بر این اساس عمر امام مهدی(عج)، از سال ۲۵۵ق تا سال ۱۴۴۶ق بیش از ۱۱۹۰ سال خواهد بود.  


از نگاه امامیه طول عمرِ خارج از عُرف، ممکن بوده و نمونه‌هایی از آن وجود دارد.<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۲-۲۲۳.</ref> با این حال مخالفان امامیه چنین عمر طولانی را بعید و غیرممکن دانسته و حتی آن را به عنوان دلیلی برای انکار تولد [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] شمرده‌اند:<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۳.</ref> مانند [[ابن‌تیمیه حرانی]] (درگذشت: [[سال ۷۲۸ هجری قمری|۷۲۸ق]])‌<ref>ابن‌تیمیه حرَانی، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ص۹۱-۹۴.</ref> و [[ناصر القفاری]].<ref>قفاری، أصول مذهب الشیعة، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۸۶۶.</ref>
از نگاه امامیه طول عمرِ خارج از عُرف، ممکن بوده و نمونه‌هایی از آن وجود دارد.<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۲-۲۲۳.</ref> با این حال مخالفان امامیه چنین عمر طولانی را بعید و غیرممکن دانسته و حتی آن را به عنوان دلیلی برای انکار تولد [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] شمرده‌اند:<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۳.</ref> مانند [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه حَرّانی]] (درگذشت: [[سال ۷۲۸ هجری قمری|۷۲۸ق]])‌<ref>ابن‌تیمیه حرَانی، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ص۹۱-۹۴.</ref> و [[ناصر القفاری]].<ref>قفاری، أصول مذهب الشیعة، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۸۶۶.</ref>


بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته، مسئله طول عمر امام مهدی(عج) در آثار مرتبط با [[مهدویت]] در [[امامیه]] بعد از سال ۳۷۰ق مورد توجه واقع شده است. در آثار پیش از این تاریخ همچون [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]،‌ [[الکافی (کتاب)|الکافی]] و [[کتاب الغیبة (نعمانی)|الغیبة نعمانی]] به دلیل عرفی‌بودن عمر امام مهدی(عج) تا آن زمان چنین مسئله‌ای طرح نشده است.<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۳.</ref> نخستین کتابی را که فصلی به این مسئله اختصاص داده است [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال‌الدین و تمام النعمة]] اثر [[شیخ صدوق]] (درگذشت: ۳۸۱ق)‌ دانسته‌اند.<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۴.</ref>
بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته، مسئله طول عمر امام مهدی(عج) در آثار مرتبط با [[مهدویت]] در [[امامیه]] بعد از سال ۳۷۰ق مورد توجه واقع شده است. در آثار پیش از این تاریخ همچون [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]،‌ [[الکافی (کتاب)|الکافی]] و [[کتاب الغیبة (نعمانی)|الغیبة نُعمانی]] به دلیل عرفی‌بودن عمر امام مهدی(عج) تا آن زمان چنین مسئله‌ای طرح نشده است.<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۳.</ref> نخستین کتابی را که فصلی به این مسئله اختصاص داده است [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال‌الدین و تمام النعمة]] اثر [[شیخ صدوق]] (درگذشت: ۳۸۱ق)‌ دانسته‌اند.<ref>زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۴.</ref>


==اثبات امکان طول عمر غیرعادی==
==اثبات امکان طول عمر غیرعادی==
خط ۳۴: خط ۳۴:


==تک‌نگاری==
==تک‌نگاری==
[[پرونده:آغاز کتاب البرهان علی صحة طول عمر صاحب الزمان.jpg|بندانگشتی|بخش آغازین کتاب البرهان علی صحة طول عمر الامام صاحب الزمان نوشته [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]] چاپ سنگی ۱۳۲۲ق در [[تبریز]] ضمن [[کنز الفوائد (کتاب)|کتاب کنز الفوائد]]. نسخه مربوط به [[کتابخانه آستان قدس رضوی]] ثبت شده به شماره ۸۷۲۸.]]
[[پرونده:آغاز کتاب البرهان علی صحة طول عمر صاحب الزمان.jpg|بندانگشتی|بخش آغازین کتاب البرهان علی صحة طول عمر الامام صاحب‌الزمان نوشته [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]] چاپ سنگی ۱۳۲۲ق در [[تبریز]] ضمن [[کنز الفوائد (کتاب)|کتاب کنز الفوائد]]. نسخه مربوط به [[کتابخانه آستان قدس رضوی]] ثبت شده به شماره ۸۷۲۸.]]
مسئله طول عمر امام مهدی(ع) موضوع مستقل برخی کتاب‌ها بوده است.  
مسئله طول عمر امام مهدی(ع) موضوع مستقل برخی کتاب‌ها بوده است.  


* کتاب «[[البرهان علی صحة طول عمر الامام صاحب الزمان (کتاب)|البرهان علی صحّة طول عمر الامام صاحب الزمان]]» اثر [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]] از شاگردان شیخ مفید و متکلمان امامیه. در این اثر، دلایل عقلی و نقلی راز طول عمر و سرگذشت گروهی از معمّرین را ذکر کرده است. نخستین چاپ این اثر به عنوان بخشی از [[کنز الفوائد (کتاب)|کتاب کنز الفوائد]]، در سال [[سال ۱۳۳۲ هجری قمری|۱۳۳۲ق]] در [[تبریز]] به صورت سنگی بوده و با عنوان گنجینه معارف شیعه امامیه، توسط [[محمدباقر کمره‌ای|محمدباقر کمره‌ای]] ترجمه شده است.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذّریعة، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۹۲؛ رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۱۵؛ ری شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۱۰، ص۲۴۸.</ref> به گفته مؤلف در آغاز این کتاب، سال نگارش آن [[سال ۴۲۷ هجری قمری|۴۲۷ق]] بوده است.<ref>کراجکی، کنزالفوائد، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۱۴.</ref>
*کتاب «[[البرهان علی صحة طول عمر الامام صاحب الزمان (کتاب)|البرهان علی صحّة طول عمر الامام صاحب الزمان]]» اثر [[محمد بن علی کراجکی|ابوالفتح کراجکی]] از شاگردان شیخ مفید و متکلمان امامیه. در این اثر، دلایل عقلی و نقلی راز طول عمر و سرگذشت گروهی از معمّرین را ذکر کرده است. نخستین چاپ این اثر به عنوان بخشی از [[کنز الفوائد (کتاب)|کتاب کنز الفوائد]]، در سال [[سال ۱۳۳۲ هجری قمری|۱۳۳۲ق]] در [[تبریز]] به صورت سنگی بوده و با عنوان گنجینه معارف شیعه امامیه، توسط [[محمدباقر کمره‌ای|محمدباقر کمره‌ای]] ترجمه شده است.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذّریعة، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۹۲؛ رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۱۵؛ ری شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۱۰، ص۲۴۸.</ref> به گفته مؤلف در آغاز این کتاب، سال نگارش آن [[سال ۴۲۷ هجری قمری|۴۲۷ق]] بوده است.<ref>کراجکی، کنزالفوائد، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۱۴.</ref>


*«دفع شبهة طول عمر الحجة(عج)» نگارش محمود بن محمدحسن شریعتمدار.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذّریعة، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۳۰؛ رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۶۰.</ref>
*«دفع شبهة طول عمر الحجة(عج)» نگارش محمود بن محمدحسن شریعتمدار.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذّریعة، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۳۰؛ رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۶۰.</ref>

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۱

اعتقادات شیعه
‌خداشناسی
توحیداثبات خداتوحید ذاتیتوحید صفاتیتوحید افعالیتوحید عبادیصفات ذاتصفات فعل
فروعتوسلشفاعتتبرکاستغاثه
عدل الهی
حُسن و قُبحبداءامر بین الامرین
نبوت
عصمت پیامبرانخاتمیتپیامبر اسلاممعجزهاصالت قرآن
امامت
باورهاعصمت امامانولایت تكوینیعلم غیبخلیفة‌اللهغیبتمهدویتانتظار فرجظهوررجعتامامت تنصیصی
امامانامام علیامام حسنامام حسینامام سجادامام باقرامام صادقامام کاظمامام رضاامام جوادامام هادیامام عسکریامام مهدی
معاد
برزخمعاد جسمانیحشرصراطتطایر کتبمیزان
مسائل برجسته
اهل‌بیتچهارده معصومکرامتتقیهمرجعیتولایت فقیهایمان مرتکب کبیره


طول عمر امام مهدی(عج) به معنای زنده بودن امام مهدی(عج) از ۲۵۵ق تا ظهور، از باورهای امامیه است. طول عمر ایشان تا ۱۴۴۶ق به بیش از ۱۱۹۰ سال رسیده است. مخالفان امامیه از جمله ابن‌تیمیه و ناصر القِفاری چنین عمری را بعید شمرده و آن را مستندی برای انکار تولد امام مهدی(عج) قرار داده‌اند.

علمای امامیه، امکان طول عمر غیرعادی را از نظر عقلی ممکن می‌دانند و برای اثبات این مسئله به عمر طولانی نوح، خضر و عیسی استناد می‌کنند. همچنین برای اثبات عمر طولانی حضرت به نمونه‌های تاریخی افراد طویل‌العمر، روایات دال بر عمر طولانی امام مهدی و امکان طولانی‌شدن عمر به لحاظ تجربی استناد می‌شود.

کتاب‌هایی مستقلی درباره موضوع عمر طولانی امام مهدی(عج) تألیف شده است. از جمله آن‌ها البرهان علی صحّة طول عمر الامام صاحب الزمان اثر ابوالفتح کراجکی نوشته شده در سال ۴۲۷ق است. همچنین در برخی از کتاب‌های روایی تألیف‌شده پس از سال ۳۷۰ق بخشی به این مسئله اختصاص دارد.

اهمیت و پیشینه

طول عمر امام مهدی(ع) به معنای ادامه‌دار بودن حیات وی پس از تولد (۲۵۵ق) تا ظهور، یکی از باورهای امامیه[۱] و برخی علمای اهل‌سنت[۲] است. بر این اساس عمر امام مهدی(عج)، از سال ۲۵۵ق تا سال ۱۴۴۶ق بیش از ۱۱۹۰ سال خواهد بود.

از نگاه امامیه طول عمرِ خارج از عُرف، ممکن بوده و نمونه‌هایی از آن وجود دارد.[۳] با این حال مخالفان امامیه چنین عمر طولانی را بعید و غیرممکن دانسته و حتی آن را به عنوان دلیلی برای انکار تولد امام مهدی(عج) شمرده‌اند:[۴] مانند ابن‌تیمیه حَرّانی (درگذشت: ۷۲۸ق)‌[۵] و ناصر القفاری.[۶]

بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته، مسئله طول عمر امام مهدی(عج) در آثار مرتبط با مهدویت در امامیه بعد از سال ۳۷۰ق مورد توجه واقع شده است. در آثار پیش از این تاریخ همچون بصائر الدرجات،‌ الکافی و الغیبة نُعمانی به دلیل عرفی‌بودن عمر امام مهدی(عج) تا آن زمان چنین مسئله‌ای طرح نشده است.[۷] نخستین کتابی را که فصلی به این مسئله اختصاص داده است کمال‌الدین و تمام النعمة اثر شیخ صدوق (درگذشت: ۳۸۱ق)‌ دانسته‌اند.[۸]

اثبات امکان طول عمر غیرعادی

کتیبه‌ای به خط ثلث با عنوان «محمد المهدی» در مسجدالنبی. این کتیبه به صورتی نوشته شده بود که با ترکیب دو کلمه محمد و المهدی کلمه «حی» به معنی زنده ایجاد می‌شد. (تصویر سمت راست) در تغییری که در این کتیبه صورت گرفت، دیگر کلمه «حی» دیده نمی‌شود. (تصویر سمت چپ)[۹]

امکان عقلی

بر اساس این دلیل، طول عمر خارق‌العاده محال نیست و ازآن‌جایی که خداوند عالم و قادر است، اگر بخواهد می‌تواند عمر طولانی عطا کند.[۱۰] محمدباقر صدر (درگذشت: ۱۴۰۰ق) بر این باور است که غیرعادی بودن مسئله‌ای از باب اعجاز یا غیر آن موجب نمی‌شود تا از ممکن بودن خارج شود.[۱۱] عبدالله جوادی آملی (زاده: ۱۳۱۲ش) فیلسوف شیعه بر این باور است که اگر نفس انسان رشد کند، کمالاتی را می‌یابد که می‌تواند در عالم ماده و از جمله بدن خود تصرف کند و شرایط حیات مادی را در آن برقرار نگه دارد.[۱۲]

نمونه‌های قرآنی

اشاره به نبوت ۹۵۰ ساله حضرت نوح(ع) در آیه ۱۴ سوره عنکبوت، از مستندات قرآنی علمای امامیه برای امکان عمر طولانی است.[۱۳] همچنین حضرت خضر(ع) که طبق بیان قرآن در زمان حضرت موسی(ع) زنده بوده است،[۱۴] به نقل شیخ مفید (درگذشت: ۴۱۳ق) به اجماع اهل نقل و سیره حیاتش ادامه‌دار است.[۱۵] اِرْبلی (درگذشت: ۶۹۲ق) با استناد به آیه ۱۵۹ سوره نساء، حضرت عیسی(ع) را تا زمان خود زنده معرفی می‌کند.[۱۶]

دلایل روایی

شیخ طوسی (درگذشت: ۴۶۰ق) در کتاب الغیبة روایاتی را ذکر می‌کند که اشاره به طول عمر خارق‌العاده امام مهدی(عج) دارد.[۱۷] اربلی در کَشْف الغُمّه روایاتی را مبنی بر عمر طولانی برخی انبیاء همچون الیاس(ع)، عیسی(ع) و خضر(ع) را دلیل بر امکان عمر طولانی ذکر کرده و سپس روایاتی را مبنی بر حیات امام مهدی(عج) تا زمان ظهور گزارش می‌کند.[۱۸] ابن‌میثم بحرانی (درگذشت: ۶۷۹ یا ۶۹۹ق) نیز به اتفاق‌نظر میان شیعه و سنی در زنده بودن الیاس(ع) و خضر(ع) از انبیاء و سامری و دجال از اشقیاء اشاره کرده و بیان می‌دارد اگر این افراد می‌توانند زنده باشند، پس ولی خدا نیز می‌تواند عمر طولانی داشته باشد.[۱۹] فیض کاشانی (درگذشت: ۱۰۹۱ق)‌ روایات وارد شده از پیامبر(ص) و ائمه(ع) در رابطه با طول عمر امام مهدی(عج) را در حد تواتر می‌داند.[۲۰]

سنت‌هایی از پیامبران در قائم ما وجود دارد ... سنتی که از آدم(ع) و نوح(ع) در اوست، طول عمر است.[۲۱]

سایر کتاب‌های آسمانی

به گفته لطف‌الله صافی گلپایگانی (درگذشت: ۱۴۰۰ش) از مراجع تقلید و مهدویت‌پژوهان شیعه، در همه ادیان الهی به اتفاق باور به وجود افراد دارای عمر بسیار طولانی وجود دارد. برای نمونه در سِفر تکوین تورات، اصحاح ۵، آیات ۵، ۸،‌ ۱۱، ۱۴، ۱۷، ۲۰، ۲۷، ۳۱ و موارد دیگر، افرادی از انبیاء و غیر آنان را نام برده که دارای عمرهای بسیار طولانی بوده‌اند.[۲۲]

علم تجربی و طول عمر

بر اساس این دلیل علم برای مرگ علت می‌خواهد نه برای ادامه حیات. مرگ نبود شرایط حیات است. انسان به دلیل جهل و اطلاع ناکافی از عوامل بیماری و پیری توانایی‌ لازم برای کنترل آن‌ها نداشته و دچار مرگ‌ می‌شود. اگر کسی علم و ابزار لازم برای کنترل این عوامل همچون تغذیه، محیط، ژنتیک و... را داشته باشد از نظر علمی می‌تواند عمر بسیار طولانی و حتی جاودان داشته باشد.[۲۳]

تاییدات‌ تاریخی

شیخ صدوق در کتاب کمال‌الدین و تمام النعمة فصلی را به ذکر مُعَمَّرین (افرادی با عمر طولانی) اختصاص داده است. وی در این فصل ده‌ها نفر را نام برده است. میان این افراد سنینی از ۱۲۰ تا ۳۰۰۰ سال وجود دارد. شیخ صدوق گزارش این افراد را مختص به شیعه ندانسته و بر این باور است که در کتب اه‌سنت نیز وجود چنین افرادی تأیید شده است.[۲۴] او با ذکر این نمونه‌ها و با استناد به روایتی از پیامبر(ص) که در آن به تحقق وقایع امت‌های پیشین در امت اسلام اشاره می‌کند، تحقق چنین عمری را در مورد امام مهدی(عج) ممکن می‌داند.[۲۵] شیخ مفید،[۲۶] کراجکی[۲۷] (درگذشت: ۴۴۹قشیخ طوسی،[۲۸] امین الاسلام طبرسی[۲۹] (درگذشت: ۵۴۸قخواجه نصیر طوسی[۳۰] (درگذشت: ۶۷۲قابن‌میثم بحرانی،[۳۱] علامه حلی (درگذشت: ۷۲۶ق[۳۲] علامه مجلسی[۳۳] (درگذشت: ۱۱۱۰ق)، لطف‌الله صافی گلپایگانی[۳۴] و ابراهیم امینی[۳۵] (درگذشت: ۱۳۹۹ش) از دیگر علمای شیعه هستند که به دلایل تاریخی بر اثبات امکان طول عمر غیرعادی استناد کرده‌اند.

تک‌نگاری

بخش آغازین کتاب البرهان علی صحة طول عمر الامام صاحب‌الزمان نوشته ابوالفتح کراجکی چاپ سنگی ۱۳۲۲ق در تبریز ضمن کتاب کنز الفوائد. نسخه مربوط به کتابخانه آستان قدس رضوی ثبت شده به شماره ۸۷۲۸.

مسئله طول عمر امام مهدی(ع) موضوع مستقل برخی کتاب‌ها بوده است.

  • «دفع شبهة طول عمر الحجة(عج)» نگارش محمود بن محمدحسن شریعتمدار.[۳۸]
  • «طول عمر حضرت ولی عصر(عج)» اثر لطف‌الله صافی گلپایگانی.[۳۹]
  • «منتظر جهان و راز طول عمر» نوشته سید احمد علم الهدی.[۴۰]
  • «شگفتی در چیست؟» اثر محمد صالحی آذری.[۴۱]
  • کتاب «اثبات طول عمر امام زمان(ع)» نوشته سید مرتضی میرسعید قاضی.[۴۲]
  • «بحثی پیرامون طول عمر امام غائب» منتشر شده توسط دارالتبلیغ اسلامی قم.[۴۳]
  • «طول عمر امام زمان از دیدگاه علوم و ادیان» نگارش علی‌اکبر مهدی‌پور.[۴۴]
  • «امام مهدی(عج) - طول عمر» اثر هادی حسینی.[۴۵]

پانویس

  1. رضوانی، تولد حضرت مهدی، ۱۳۸۶ش، ص۶۰-۶۱؛ برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۹؛ شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۴۱۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸؛ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷؛ علامه مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۲.
  2. العمیدی، المهدی المنتظر فی الفکر الاسلامی، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۶-۱۴۱؛ محمود، ولادة الامام المهدی فی کتب الفریقین، ۱۳۹۰ش، ص۳۵۷-۴۰۲؛ برای نمونه نگاه کنید به: نصیبی شافعی، مطالب السؤول، ۱۴۱۹ق، ص۳۱۱-۳۱۹؛ ابن جوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۰۶-۵۰۷؛ گنجی شافعی، البیان، ۱۴۰۴ق،‌ ص۵۲۱؛ حمویی جوینی، فرائد السمطین، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۱۳۴.
  3. زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۲-۲۲۳.
  4. زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۳.
  5. ابن‌تیمیه حرَانی، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ص۹۱-۹۴.
  6. قفاری، أصول مذهب الشیعة، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۸۶۶.
  7. زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۳.
  8. زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، ص۲۲۴.
  9. «درخشش نام اهل بیت بر دیوار مسجدالنبی محمد المهدی(عج) زنده است»، سایت حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت.
  10. خواجه نصیرالدین طوسی، تلخیص المحصل، ۱۴۰۵ق، ص۴۳۳؛ علامه حلی، مناهج الیقین، ۱۴۱۵ق، ص۴۸۲.
  11. صدر، بحث حول المهدی(عج)،‌ ۱۴۱۷ق، ص۵۳-۵۶.
  12. جوادی آملی، عصاره خلقت، ۱۳۹۰ش، ص۲۴.
  13. برای نمونه نگاه کنید به: شیخ مفید، المسائل العشر، ۱۴۲۶ق، ص۹۳؛ طبرسی، اعلام الوری، دارالکتب الاسلامیة، ص۴۷۲؛ ابن میثم بحرانی، قواعد المرام، ۱۴۰۶ق، ص۱۹۱؛ فیض کاشانی، علم الیقین، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۹۶۶.
  14. سوره کهف، آیات ۶۵-۸۲.
  15. شیخ مفید، المسائل العشر، ۱۴۲۶ق، ص۸۳.
  16. اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۸۹.
  17. شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۴۱۹-۴۲۲.
  18. اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۸۹-۵۱۹.
  19. ابن میثم بحرانی، قواعد المرام، ۱۴۰۶ق، ص۱۹۲.
  20. فیض کاشانی، علم الیقین، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۹۶۵.
  21. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۲۲.
  22. صافی گلپایگانی، سلسله مباحث امامت و مهدویت، ۱۳۹۱ش، ج۳، ص۱۶۶-۱۶۷.
  23. صافی گلپایگانی، منتخب الأثر،‌ ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۷۶-۲۸۲؛ صافی گلپایگانی، سلسله مباحث امامت و مهدویت، ۱۳۹۱ش، ج۳، ص۱۶۱-۲۱۷؛ امینی، دادگستر جهان، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۵-۲۰۱.
  24. شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۵۲-۵۷۶.
  25. شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۷۶.
  26. شیخ مفید، المسائل العشر، ۱۴۲۶ق، ص۹۴-۱۰۳.
  27. کراجکی، کنز الفوائد، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۱۴.
  28. شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۱۱۳-۱۲۶.
  29. طبرسی، اعلام الوری، دارالکتب الاسلامیة، ص۴۷۳-۴۷۶.
  30. خواجه نصیرالدین طوسی، تلخیص المحصل، ۱۴۰۵ق، ص۴۳۳.
  31. ابن میثم بحرانی، قواعد المرام، ۱۴۰۶ق، ص۱۹۱.
  32. علامه حلی، مناهج الیقین، ۱۴۱۵ق، ص۴۸۲.
  33. علامه مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۲۲۵-۲۹۳.
  34. صافی گلپایگانی، منتخب الأثر،‌ ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۷۵-۲۷۶.
  35. امینی، دادگستر جهان، ۱۳۸۰ش، ص۲۰۱-۲۰۲.
  36. آقا بزرگ تهرانی، الذّریعة، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۹۲؛ رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۱۵؛ ری شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۱۰، ص۲۴۸.
  37. کراجکی، کنزالفوائد، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۱۴.
  38. آقا بزرگ تهرانی، الذّریعة، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۳۰؛ رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۶۰.
  39. صافی گلپایگانی، طول عمر حضرت ولی عصر(عج)، ۱۳۸۶ش، شناسنامه کتاب.
  40. رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۶۸.
  41. رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۹۴.
  42. رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۸۵.
  43. رفاعی، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۱۱۴.
  44. مهدی‌پور، راز طول عمر امام زمان(عج) از دیدگاه علم و ادیان، ۱۳۷۸ش، شناسنامه کتاب.
  45. حسینی، امام مهدی (عج) - طول عمر، ۱۳۸۱ش، شناسنامه کتاب.

منابع

  • آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن بن علی، الذّریعة إلی تصانیف الشّیعة، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق.
  • آیتی، نصرت‌الله، دلیل روشن (پاسخ به شبهات قفاری دربارهٔ اندیشه مهدویت)، قم، آینده روشن، ۱۳۹۳ش.
  • ابن جوزی، یوسف ابن قزاوغلی، تذکرة الخواص، قم، المجمع العالمی لاهل البیت علیهم السلام. مرکز الطباعة و النشر، ۱۴۲۶ق.
  • ابن میثم بحرانی، میثم بن علی، قواعد المرام فی علم الکلام، قم، مکتبة آیة الله العظمی مرعشی النجفی، ۱۴۰۶ق.
  • ابن‌تیمیه حرَانی، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنة النبویة فی نقض کلام الشیعة القدریة، ریاض، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامیة، ۱۴۰۶ق.
  • اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه فی معرفة الائمة، تبریز، بنی‌هاشمی، ۱۳۸۱ق.
  • امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، قم، شفق، ۱۳۸۰ش.
  • جوادی آملی، عبدالله، عصاره خلقت: درباره امام زمان(عج)، قم، اسراء، ۱۳۹۰ش.
  • حسینی، هادی، امام مهدی (عج) - طول عمر، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، شرکت به نشر، ۱۳۸۱ش.
  • حمویی جوینی، ابراهیم بن محمد، فرائد السمطین فی فضائل المرتضی و البتول و السبطین و الائمة من ذریتهم علیهم السلام، تحقیق محمد باقر المحمودی، بیروت، موسسة المحمودی، ۱۴۰۰ق.
  • خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، تلخیص المحصل، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۰۵ق.
  • «درخشش نام اهل بیت بر دیوار مسجدالنبی محمد المهدی(عج) زنده است»، سایت حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، تاریخ درج مطلب ۲۵ مرداد ۱۳۹۶ش، تاریخ بازدید ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.
  • رضوانی، علی‌اصغر، تولد حضرت مهدی، قم، نشر مسجد جمکران، ۱۳۸۶ش.
  • رفاعی، عبد الجبار، معجم ما کتب عن الرسول و أهل البیت(ع)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات، ۱۳۷۱ش.
  • زینلی، «امام‌ مهدی(ع) و طول عمر (پیشینه و دلا‌ئل)»، فصلنامه انتظار موعود، دوره ۲، شماره ۶،‌ پیاپی ۶، دی ۱۳۸۱ش.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۹۵ق.
  • شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۲۵ق.
  • شیخ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث، ۱۳۷۲ش.
  • شیخ مفید، محمد بن محمد، المسائل العشر فی الغیبة، قم، دلیل‌ما، ۱۴۲۶ق.
  • صافی گلپایگانی، لطف‌الله، سلسله مباحث امامت و مهدویت، قم، دفتر تنظیم و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، ۱۳۹۱ش.
  • صافی گلپایگانی، لطف‌الله، طول عمر حضرت ولی عصر(عج)، قم، دفتر حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ علی صافی گلپایگانی، ۱۳۸۶ش.
  • صافی گلپایگانی، لطف‌الله، منتخب الأثر فی الإمام الثانی عشر(ع)،‌ قم، مکتبة آیة الله العظمی الصافی الگلپایگانی، وحدة النشر العالمیة، ۱۳۸۰ش.
  • صدر، محمدباقر، بحث حول المهدی (علیه‌السلام)، بیروت، مرکز الغدیر للدراسات الإسلامیة، ۱۴۱۷ق.
  • طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۹۰ق.
  • علامه حلی، حسن بن یوسف، مناهج الیقین فی اصول الدین، تهران، منظمة الاوقاف و الشؤون الخیریة.‌دار الأسوة للطباعة و النشر، ۱۴۱۵ق.
  • علامه مجلسی، محمدبار، بحار الأنوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی،۱۴۰۳ق.
  • العمیدی، سید ثامر هاشم، المهدی المنتظر فی الفکر الاسلامی، قم، مرکز الرساله، ۱۴۲۵ق.
  • فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، علم الیقین، قم، بیدار، ۱۳۷۷ش.
  • قفاری، ناصر، أصول مذهب الشیعة الإمامیة الإثنی عشریة، بی‌جا، بی‌نا، ۱۴۱۴ق.
  • کراجکی، محمد بن علی، کنزالفوائد، تحقیق عبدالله نعمه، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۰۵ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق.
  • گنجی شافعی، محمد بن یوسف، البیان فی أخبار صاحب الزمان، تهران،‌دار إحیاء تراث أهل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۴ق.
  • محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی عجل الله فرجه برپایه قرآن، حدیث و تاریخ، قم، مؤسسه علمی فرهنگی‌دار الحدیث. سازمان چاپ و نشر، ۱۳۹۳ش.
  • محمود، عرفان، ولادة الامام المهدی فی کتب الفریقین، قم، نشرالفقاهة، ۱۳۹۰ش.
  • مهدی‌پور، علی‌اکبر، راز طول عمر امام زمان(عج) از دیدگاه علم و ادیان، تهران، طاووس بهشت، ۱۳۷۸ش.
  • نصیبی شافعی، محمد بن طلحة، مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول، بیروت، موسسة البلاغ، ۱۴۱۹ق.