صالح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Alipour جز ←لید |
imported>Alipour جز ←لید |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| حوادث مهم=کشتن [[ناقه صالح]] | | حوادث مهم=کشتن [[ناقه صالح]] | ||
}} | }} | ||
'''صالح'''، فرزند سام بن [[نوح]]، سومین پیغمبری که مردم را دعوت به [[توحید]] کرد. او پیامبر [[قوم ثمود]] بود. آنها در شمال [[مدینه]] ساکن و [[بت پرست]] بودند. قرآن، ۹ بار به نام صالح از جمله در سوره‌های [[اعراف]]، [[سوره هود|هود]] و چند سوره دیگر اشاره و او را پس از نوح و هود ذکر کرده است. اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان وادی السلام در نجف می باشد. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود شانزده سالگی به پيامبرى مبعوث شد و تا سن | '''صالح'''، فرزند سام بن [[نوح]]، سومین پیغمبری که مردم را دعوت به [[توحید]] کرد. او پیامبر [[قوم ثمود]] بود. آنها در شمال [[مدینه]] ساکن و [[بت پرست]] بودند. قرآن، ۹ بار به نام صالح از جمله در سوره‌های [[اعراف]]، [[سوره هود|هود]] و چند سوره دیگر اشاره و او را پس از نوح و هود ذکر کرده است. اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] می باشد. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود شانزده سالگی به [[نبوت|پيامبرى]] مبعوث شد و تا سن ۱۲۰ سالگى قومش را به توحید دعوت می‌کرد اما آنها به دعوت او توجهی نداشتند. بعدها قوم ثمود، شتری را که صالح به عنوان معجزه الهی از دل کوه بیرون آورده بود را می‌کشند. قرآن نقل می‌کند آنها به دلیل همین نافرمانی و کشتن آن [[ناقه صالح|شتر]] عذاب شدند. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
نسخهٔ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۰
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۹۶ توسط کاربر:Alipour برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
 | |
| نام در قرآن | صالح |
|---|---|
| تکرار نام در قرآن | ۹ مرتبه |
| محل زندگی | مدین؛ ایکه |
| دین | یکتاپرستی |
| پیامبران | |
| نوح • ابراهیم • موسی • عیسی • محمد سایر پیامبران | |
صالح، فرزند سام بن نوح، سومین پیغمبری که مردم را دعوت به توحید کرد. او پیامبر قوم ثمود بود. آنها در شمال مدینه ساکن و بت پرست بودند. قرآن، ۹ بار به نام صالح از جمله در سوره‌های اعراف، هود و چند سوره دیگر اشاره و او را پس از نوح و هود ذکر کرده است. اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان وادی السلام در نجف می باشد. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود شانزده سالگی به پيامبرى مبعوث شد و تا سن ۱۲۰ سالگى قومش را به توحید دعوت می‌کرد اما آنها به دعوت او توجهی نداشتند. بعدها قوم ثمود، شتری را که صالح به عنوان معجزه الهی از دل کوه بیرون آورده بود را می‌کشند. قرآن نقل می‌کند آنها به دلیل همین نافرمانی و کشتن آن شتر عذاب شدند.
زندگینامه
صالح، فرزند سام بن نوح، سومین پیغمبری که مردم را دعوت به توحید کرد. او پیامبر قوم ثمود بود.[۱] آنها در شمال مدینه ساکن و بت پرست بودند.[۲]
در قرآن، ۹ بار به نام صالح از جمله در سوره‌های اعراف، هود و چند سوره دیگر اشاره و او را پس از نوح و هود ذکر کرده است.[۳]اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است.[۴]
صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان وادی السلام در نجف می باشد.[۵]
قوم ثمود و رسالت صالح
صالح، در حدود شانزده سالگی به پيامبرى مبعوث شد. نقل شده است، تا سن 120 سالگى قومش را به توحید دعوت می‌کرد اما آنها به دعوت او توجهی نمی‌کنند. صالح به آنها می‌گوید من یک درخواست از خدایان شما می‌کنم و شما هم یک درخواست از خدای من داشته باشید تا حق روشن شود.[۶]
صالح درخواستش را از بت‌ها مطرح می‌کند ولی پاسخی نمی‌گیرد و در مقابل، بت پرستان به صالح می‌گویند از خدایت بخواه شتری را از دل کوه بیرون آورد که این اتفاق می‌افتد. بعدها این شتر معروف به ناقه صالح می‌شود. قوم ثمود بعد از قوم عاد و از عرب‌های یمن بودند.[۷] به نقل برخی تفاسیر، قوم ثمود، حدود هفتاد بت برای پرستش ساخته بودند.[۸]
ناقه صالح
این شتر معجزه‌ای بود که خداوند به خواست صالح از دل کوه بیرون آورد. قرآن نقل می‌کند که صالح به قومش تذکر داد که آن شتر را نکشند؛ اما با وجود این تذکر، آنها شتر را کشته و خداوند قوم ثمود را به دلیل نافرمانی عذاب کرد. [۹]قرآن راجع به قوم ثمود می‌گوید، ما به سوی قوم ثمود صالح را فرستادیم؛ اما آنها صالح را همراهی نکردند و دچار عذاب شدند.[۱۰]
به گفته قرآن، خداوند آب آن منطقه را تقسیم کرد، یک روز برای نوشیدن شتر و روز دیگر برای مردم[۱۱] ناقه در روز خود برای نوشیدن آب می‌آمد و در پایان روز می‌رفت، و قوم در روزی که آب سهم ناقه بود، از شیر او استفاده می‌کردند؛[۱۲] قرآن عوامل مختلفی را برای مخالفت قوم ثمود مانند سرکشی، [۱۳] طغیان‌گری،[۱۴] روحیه‌ی ظلم و ستمگری،[۱۵] کفر و الحاد می‌شمارد.[۱۶] و همچنین اشاره می‌کند که شقی‌ترین آن قوم آن شتر را کشت.[۱۷] در برخی کتاب‌های تفسیری نام او را قدار بن سالف گفته‌اند.[۱۸] طبق نقل پیامبر (ص) او شقی‌ترین فرد در میان اولین انسان‌ها بوده است.[۱۹]
پانویس
- ↑ سوره اعراف، آیه ۷۳ و ۷۴.
- ↑ بوترابی، «صالح»، ص۲۵۳.
- ↑ بوترابی، «صالح»، ص۲۵۴.
- ↑ طباطبائی، المیزان، 1412ق، ج10، ص318.
- ↑ بوترابی، «صالح»، ص۲۵۴.
- ↑ جزائرى، داستان پيامبران، 1380ش، ص۱۷۳.
- ↑ طباطبائی، المیزان، 1412ق، ج8، ص181.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، 1415ق، ج4، ص293.؛ فیض کاشانی، تفسیر صافی، 1416ق، ج2، ص213.
- ↑ جزائرى، داستان پيامبران، 1380ش، ص۱۷۳.
- ↑ سوره هود، آیه ۶۱ و ۶۷.
- ↑ سوره قمر، آیه 28.
- ↑ طوسی، التبیان، ج9، ص454.
- ↑ سوره اعراف، آیه 76.
- ↑ سوره اعراف، آیه 76
- ↑ سوره هود، آیه ۶۷.
- ↑ سوره هود، آیه۶۸.
- ↑ سوره شمس، آیه۱۲.
- ↑ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث، ج10، ص360.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج10، ص371.
منابع
- قرآن
- بوترابی، خدیجه، «صالح»، در دایرة المعارف تشیع، جلد۱۰، تهران، انتشارات حکمت، ۱۳۹۰ش.
- جزائرى، نعمت الله بن عبد الله، داستان پيامبران، تهران، انتشارات هاد، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
- طباطبائی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، اسماعیلیان، چاپ پنجم، ۱۴۱۲ق.
- طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
- طوسی، محمد بن حسن، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، نشر دار احياء التراث العربي، بی‌تا.
- فیض کاشانی، ملامحسن، تفسیر صافی، قم، الهادی، ۱۴۱۶ق.