ماه‌های حرام: تفاوت میان نسخه‌ها
←اسامی ماه‌های حرام
(←منابع: اصلاح ارقام) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
این سنت ابراهیمی تا ظهور [[اسلام]] همچنان در میان عرب رایج و محترم بود تا اینکه [[قرآن کریم]] آن را تأیید و امضاء کرد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۶۶.</ref> | این سنت ابراهیمی تا ظهور [[اسلام]] همچنان در میان عرب رایج و محترم بود تا اینکه [[قرآن کریم]] آن را تأیید و امضاء کرد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۶۶.</ref> | ||
=== | ===ماه‌های حرام=== | ||
به گفته مفسران، قرآن چهار ماه از دوازده ماه قمری را حرام می‌داند.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۲۶۵؛ طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴؛</ref> | به گفته مفسران، قرآن چهار ماه از دوازده ماه قمری را حرام می‌داند.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۲۶۵؛ طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴؛ سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج۴، ص۱۸۳.</ref> طبق نقلی که از پیامبر اسلام(ص) وارد شده است: از چهار ماه حرام، سه ماه، بصورت متوالی و پشت سر هم می‌آیند که عبارتند از: [[ذی القعده|ذی‌القعده]]، [[ذی الحجه|ذی‌الحجه]] و [[محرم]] و یک ماه یعنی ماه [[رجب]] بصورت جداگانه و منفرد می‌آید.<ref>طوسی، تهذيب الأحكام، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۳۳۹.</ref> | ||
طبق نقلی که از پیامبر اسلام(ص) وارد شده است: از چهار ماه حرام، سه ماه، بصورت متوالی و پشت سر هم می‌آیند که عبارتند از: [[ذی القعده|ذی‌القعده]]، [[ذی الحجه|ذی‌الحجه]] و [[محرم]] و یک ماه یعنی ماه [[رجب]] بصورت جداگانه و منفرد می‌آید.<ref>طوسی، تهذيب الأحكام، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۳۳۹.</ref> | |||
==در قرآن== | ==در قرآن== | ||
عبارت ماه حرام یا ماه‌های حرام، در چندین [[آیه]] آمده،<ref>ر.ک: سوره بقره: آیه ۱۹۴و ۲۱۷؛ سوره مائده: آیه ۲و ۹۷؛ سوره توبه: آیه۵، ۳۶، ۳۷.</ref> اما در آیه ۳۶ [[سوره توبه]]، چهار ماه بودن آن‌ها بیان شده است:{{سخ}}{{متن قرآن|إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّـهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرً‌ا فِي كِتَابِ اللَّـهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ مِنْهَا أَرْ‌بَعَةٌ حُرُ‌مٌ{{سخ}}|ترجمه= در حقيقت، شماره ماه‌ها نزد خدا، از روزى كه آسمانها و زمين را آفريده، در كتاب [علم] خدا، دوازده ماه است؛ از اين [دوازده ماه]، چهار ماه، [ماهِ] حرام است.|سوره=[[سوره توبه|توبه]]|آیه=۳۶}} | عبارت ماه حرام یا ماه‌های حرام، در چندین [[آیه]] آمده،<ref>ر.ک: سوره بقره: آیه ۱۹۴و ۲۱۷؛ سوره مائده: آیه ۲و ۹۷؛ سوره توبه: آیه۵، ۳۶، ۳۷.</ref> اما در آیه ۳۶ [[سوره توبه]]، چهار ماه بودن آن‌ها بیان شده است:{{سخ}}{{متن قرآن|إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّـهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرً‌ا فِي كِتَابِ اللَّـهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ مِنْهَا أَرْ‌بَعَةٌ حُرُ‌مٌ{{سخ}}|ترجمه= در حقيقت، شماره ماه‌ها نزد خدا، از روزى كه آسمانها و زمين را آفريده، در كتاب [علم] خدا، دوازده ماه است؛ از اين [دوازده ماه]، چهار ماه، [ماهِ] حرام است.|سوره=[[سوره توبه|توبه]]|آیه=۳۶}} | ||