کنز العرفان فی فقه القرآن (کتاب)
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | مقداد بن عبدالله حلی |
| موضوع | تفسیر قرآن |
| زبان | عربی |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | مکتب نوید اسلام |
| تاریخ نشر | ۱۴۲۲ ق |
کنزُ الْعِرْفان فی فِقْه القُرْآن کتابی است در آیات الاحکام و آیات فقهی قرآن کریم نوشته عالم و فقیه شیعی مقداد بن عبدالله حلی (متوفای ۸۲۶ق) معروف به فاضل مقداد. این کتاب که در زمره تفاسیر موضوعی است بر شیوه کتب فقهی نوشته شده است. مؤلف، در این کتاب تنها آیات فقهی را بررسی کرده و در بیان اقوال علما و نقل احادیث و شان نزول آیات، از تفسیر مجمع البیان استفاده کرده است.
درباره مؤلف
مقداد بن عبدالله بن محمد حلّی سُیوری (متوفی۸۲۶ق)، فقیه و متکلم شیعی، معروف به فاضل مقداد. او در قریه سُیور از توابع حلّه و در قبیله بنی اسد به دنیا آمد. او از معروفترین شاگردان شهید اول بوده و از او روایت کرده است. از علی بن هلال الجزائری، ابن قطّان حلی و حسن بن راشد حلی در شمار شاگردان وی یاد کرده‌اند.
| تفسیرهای مهم | |
|---|---|
| شیعی | تفسیر ابو الجارود • تفسیر قمی • کتاب التفسیر (عیاشی) • تفسیر التبیان • تفسیر مجمع البیان • تفسیر الصافی • تفسیر المیزان |
| سنی | تفسیر جامع البيان (طبری) • المحرر الوجیز (ابن عطیه) • تفسیر الجامع لأحكام القرآن (قرطبی) • تفسير القرآن العظيم (ابن كثير) • تفسیر جلالین (سیوطی) |
| گرایش‌های تفسیری | |
| تفسیر تطبیقی • تفسیر علمی • تفسیر عصری • تفسیر تاریخی • تفسیر فلسفی • تفسیر کلامی • تفسیر عرفانی • تفسیر ادبی • تفسیر فقهی | |
| روش‌های تفسیری | |
| تفسیر قرآن به قرآن • تفسیر روایی • تفسیر عقلی • تفسیر اجتهادی | |
| شیوه‌های نگارش تفسیر | |
| تفسیر ترتیبی • تفسیر موضوعی | |
| اصطلاحات علم تفسیر | |
| اسباب نزول • ناسخ و منسوخ • محکم و متشابه • اعجاز قرآن • جری و انطباق • مکی و مدنی | |
روش تألیف
فاضل سیوری می‌نویسد:
- «در میان علما مشهور است که تعداد آیات احکام حدود پانصد آیه است؛ ولی من در کتاب کنزالعرفان تمام آیات را آورده و تکراری‌ها را حذف کرده‌ام و تعداد آنها به پانصد آیه نمی‌رسد.»
- «در میان علما مشهور است که تعداد آیات احکام حدود پانصد آیه است؛ ولی من در کتاب کنزالعرفان تمام آیات را آورده و تکراری‌ها را حذف کرده‌ام و تعداد آنها به پانصد آیه نمی‌رسد.»
وی تصریح می‌کند:
- «کسی گمان نبرد که ما آیه‌ای را ترک کرده‌ایم؛ بلکه هدف آن بوده که آیات الاحکام بررسی شود نه اینکه تعداد آنها زیاد شود.»[۱]
بنابر گفته محمدباقر بهبودی محقق کتاب روش این کتاب در پرداختن به آیات الاحکام ـ بر خلاف ابن عربی و جصاص در کتاب آیات الاحکام که براساس ترتیب سوره‌ها و آیات قرآن بحث کرده‌اند ـ بر اساس باب‌های فقهی است و ضمن بیان احکام شرعی بر طبق آیات قرآن به نقل نظرات مذاهب دیگر و ردِّ آنها هم می‌پردازد.[۲]
ویژگی‌ها
بین کنزالعرفان و مجمع البیان اثر فضل بن حسن طبرسی شباهت‌های بسیاری از جهت نظم و ترتیب مطالب، زیبایی کلام و اتقان و انسجام وجود دارد.[۳]
برخی دیگر از ویژگی‌های کتاب به این شرح است:
- کتاب بر اساس تفسیر موضوعی است و از طهارت شروع شده و دیات پایان بخش آن است.
- مؤلف هر آیه‌ای را که مربوط به احکام بوده آورده و از آیات تکراری و بی‌ربط پرهیز کرده است.
- مؤلف، ابتدا تمام آیه را ذکر کرده و سپس به شرح آن می‌پردازد، برخلاف مقدس اردبیلی در زبدة البیان که هر فراز آیه را جداگانه آورده و سپس به شرح آن پرداخته است.[۴]
نگاهی به محتوا
آغاز کتاب پس از مقدمه توضیحی درباره نزاهت به عنوان معنای لغوی طهارت و استشهاد به آیه ۴۲ سوره آل‌عمران است که ای مریم، خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته است.[۵] سیوری در ادامه آیاتی از قرآن را برای توضیح معنای طهارت وموارد کاربردش نقل کرده که نخستین آنها آیه ۶ سوره مائده است. به باور نوسنده هر چند آیه خطاب به مؤمنان است(زیرا آنان هستند که چون مؤمن هستند هم آماده امتثال دستورات خداوند هستند و هم از این دستورات بهره می‌برند) ولی کافران هم مکلف به انجام فروع دین هستند و مفهوم آیه که کافران را از خطاب خارج می‌کند حجت نیست.[۶]
پایان‌بخش کتاب، آیات مربوط به قضا و شهادات است آیه پانزدهم که آخرین آیه در این بخش است آیه ۸ سوره مائده است. نویسنده از آیه استفاده کرده که انسان باید تمام کارهایش خالص برای خدا باشد و براساس عدل شهادت بدهد زیرا برپایی دنیا و آخرت به عدل است و دشمنی با هیچ کسی نباید مانع شهادت بر اساس عدالت و پای‌بندی به آن باشد زیرا عدالت نزدیک‌ترین راه برای دستیابی به تقوا است و نکته نهایی این که در آیه برای رعایت مصالح بندگان تأکید بر اقامه شهادت شده است چنان‌چه امیرالمؤمنین(ع) در سخنی فرمود: خداوند شهادت دادن (به حق و بر اساس عدالت) را برای ایستادن در برابر انکار کنندگان حق واجب کرده است.[۷]
اعتبار کتاب
شهرت و اعتبار کنزالعرفان، نزد علمای اهل سنت هم مشابه تفسیر مجمع البیان است؛ به طوری که یکی از علمای معاصر آنها در کتاب خود (التفسیر و المفسرون) این کتاب را به عنوان یکی از ۴ تفسیر برتر معرفی نموده است و می‌نویسد:
- مقداد بن عبد الله بن محمد بن الحسین بن محمد سیوری یکی از علمای مذهب اثناعشری است که در بین آنها به علم و فضل و تحقیق و تدقیق مشهور و دارای تالیفات فراوانی است.[۸]
منابع کتاب
فاضل سیوری در بیان اقوال علما و نقل احادیث و شان نزول آیات، بهره‌های فراوانی از تفسیر مجمع البیان برده و از آن اقتباس نموده است.
نسخه‌ها
تصحیح و مقابله این کتاب بر اساس دو نسخه چاپی و چند نسخه خطی انجام پذیرفته که یکی از دو نسخه چاپی به صورت مستقل با قطع وزیری و دیگری در حاشیه تفسیر منسوب به امام عسکری(ع) است.[۹]
از میان نسخه‌های خطی، سه نسخه به این شرح است:
- نسخه قدیمی تصحیح‌شده‌ای که دارای حواشی بسیاری بوده اما تعدادی از صفحات آن مفقود شده است.
- نسخه تصحیح‌شده خطی به‌خط مسعود بن حیدر حسنی زواری که در سال ۹۷۹ق به نگارش درآمده و دارای حواشی متفرقه است.
- نسخه خطی تصحیح‌شده به‌خط علی‌اکبر بن عین‌الله ویسی که در سال ۱۴۰۱ق نوشته شده و دارای حواشی متفرقه است.
این دو نسخه اخیر در کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی موجود است.[۱۰]
پانویس
- ↑ سیوری، کنزالعرفان، ۱۴۲۲ ق، ص ۲۹.
- ↑ سیوری، کنزالعرفان، ۱۴۲۲ ق، ص ۲۵.
- ↑ نرم‌افزار جامع فقه اهل بیت.
- ↑ ربانی، معرفی کنزالعرفان، ۱۳۸۵ش.
- ↑ سیوری، کنز العرفان فی فقه القرآن، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۱، ص۶.
- ↑ سیوری، کنز العرفان، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۱، ص۷-۶.
- ↑ سیوری، کنز العرفان، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۲، ص۳۷۶-۳۹۴.
- ↑ معرفت، التفسیر و المفسرون، ۱۴۱۸ق، ج ۲، ص ۴۶۵.
- ↑ تهرانی، الذریعه، ج ۱۸، ص ۵۹.
- ↑ نرم‌افزار جامع فقه اهل بیت، مرکز تخقیقات کامپیوتری نور.
منابع
- سیوری، مقداد بن عبدالله، کنزالعرفان، تصحیح عبدالرحیم عقیقی بخشایشی، قم، مکتب نوید اسلام، ۱۴۲۲ ق.
- تهرانی، آقابزرگ، الذریعه، بیروت، دارالاضواء.
- معرفت، محمدهادی، التفسیر و المفسرون، مشهد، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ۱۴۱۸ق.
- ربانی، محمدحسن، کنز العرفان فی فقه القرآن، تالیف مقداد بن عبدالله سیوری، فقه، زمستان ۱۳۸۵ش، شماره ۵۰.