تفسیر عیاشی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Lohrasbi |
Ahmadnazem (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تفسیر عَیّاشی'''، تفسیری روایی از قرآن کریم، اثر مفسر شیعی ابوالنظر محمد بن مسعود عیاش السلمی السمرقندی معروف به [[عیاشی]] (متوفای ۳۲۰ق) است. وی از [[حدیث|محدثان]] متقدم [[شیعی]] و معاصر [[کلینی]] در عصر [[غیبت صغری]] است. این کتاب، جزو مصادر حدیثی [[شیعه]] محسوب می‌شود. | '''تفسیر عَیّاشی'''، [[تفسیر|تفسیری]] روایی از [[قرآن]] کریم، اثر مفسر شیعی ابوالنظر محمد بن مسعود عیاش السلمی السمرقندی معروف به [[عیاشی]] (متوفای ۳۲۰ق) است. وی از [[حدیث|محدثان]] متقدم [[شیعی]] و معاصر [[کلینی]] در عصر [[غیبت صغری]] است. این کتاب، جزو مصادر حدیثی [[شیعه]] محسوب می‌شود. | ||
بر اساس مطالبی که از این تفسیر در آثار دوره‌های بعدی آمده، احتمالاً در اصل شامل تمامی [[قرآن]] بوده است؛ اما آنچه اکنون در دسترس است از ابتدای [[سوره حمد]] تا آخر [[سوره کهف]] را دربردارد. | بر اساس مطالبی که از این تفسیر در آثار دوره‌های بعدی آمده، احتمالاً در اصل شامل تمامی [[قرآن]] بوده است؛ اما آنچه اکنون در دسترس است از ابتدای [[سوره حمد]] تا آخر [[سوره کهف]] را دربردارد. | ||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۵۵
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | محمد بن مسعود عیاشی (متوفای ۳۲۰ ق) |
| موضوع | تفسیر قرآن |
| سبک | روایی |
| زبان | عربی |
| مجموعه | ۲ جلد |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | مکتبه العلمیه الاسلامیه |
تفسیر عَیّاشی، تفسیری روایی از قرآن کریم، اثر مفسر شیعی ابوالنظر محمد بن مسعود عیاش السلمی السمرقندی معروف به عیاشی (متوفای ۳۲۰ق) است. وی از محدثان متقدم شیعی و معاصر کلینی در عصر غیبت صغری است. این کتاب، جزو مصادر حدیثی شیعه محسوب می‌شود.
بر اساس مطالبی که از این تفسیر در آثار دوره‌های بعدی آمده، احتمالاً در اصل شامل تمامی قرآن بوده است؛ اما آنچه اکنون در دسترس است از ابتدای سوره حمد تا آخر سوره کهف را دربردارد.
وجه تمایز تفسیر عیاشی نسبت به تفسیر قمی و تفسیر فرات کوفی (دیگر تفاسیر روایی سده‌های نخست) را می‌توان در توجه ویژه عیاشی به وجوه فقهی آیات الاحکام دانست. عیاشی به مسائل کلامی و فرقه‌های شیعی و غیر شیعی نیز پرداخته و روایاتی را در این باره آورده است. با این حال حذف اسانید و مرسل بودن احادیث، که توسط تدوین کننده و ناقلان آن صورت گرفته است، از ارزش کتاب کاسته است.
معرفی کتاب
تفسیر عَیّاشی، از تفسیرهای کهن امامی متعلق به عصر غیبت صغرا (۲۶۰ـ۳۲۹ق)است و همچون دیگر آثار امامیه در این دوره، جنبه روایی بر آن غالب است؛ با این حال ، به دلیل توجه مؤلف به آیات الاحکام، ویژگی فقهی این تفسیر بیشتر از دیگر تفاسیر کهن امامیه، همچون تفسیر فرات کوفی و تفسیر علی بن ابراهیم قمی، است.[۱]
مفقود شدن بخشی از کتاب
بر اساس مطالبی که از این تفسیر در آثار دوره‌های بعدی آمده، احتمالاً در اصل شامل تمامی قرآن بوده است؛ اما آنچه اکنون در دسترس است از ابتدای سوره حمد تا آخر سوره کهف را دربردارد. این تفسیر در اصل دو جلد بوده است که نزد دانشمندان و عالمان تفسیر بوده و از آن روایت می‌کرده‌اند. حاکم حسکانی در شواهد التنزیل حدود ۳۰ روایت از آن نقل کرده است.[۲] شیخ طبرسی هم از هر دو مجلد این تفسیر، حدود ۷۰ حدیث نقل می‌کند.[۳] علامه مجلسی هم می‌گوید: دو نسخه قدیمی از این تفسیر را دیده‌ایم.[۴]
از زمان علامه مجلسی به بعد، دیگر از نیمه دوم آن اثری نیست و آقا بزرگ تهرانی، شش نسخه مختلف خطی و چاپ شده از نیمه اول تفسیر عیاشی را می‌شمرد.[۵]
جایگاه مؤلف و تفسیر
عالمان رجالی و شرح‌حال‌نویسان شیعه و اهل سنت، با اینکه عیاشی را ستوده و وی را از فقها، محدثان و بزرگان شیعه دانسته‌اند؛ [۶] اما گفته‌اند وی از افراد ضعیف، بسیار روایت می‌کرده است.[۷]
بسیاری از بزرگان شیعه نظیر سید هاشم بحرانی در تفسیر البرهان، مجلسی در بحارالانوار و فیض کاشانی در تفسیر صافی، از این تفسیر بسیار نقل کرده‌اند. علامه طباطبایی، مقدمه‌ای بر این کتاب نگاشته و اهمیت و جایگاه این تفسیر را بیان کرده است.[۸]
| تفسیرهای مهم | |
|---|---|
| شیعی | تفسیر ابو الجارود • تفسیر قمی • کتاب التفسیر (عیاشی) • تفسیر التبیان • تفسیر مجمع البیان • تفسیر الصافی • تفسیر المیزان |
| سنی | تفسیر جامع البيان (طبری) • المحرر الوجیز (ابن عطیه) • تفسیر الجامع لأحكام القرآن (قرطبی) • تفسير القرآن العظيم (ابن كثير) • تفسیر جلالین (سیوطی) |
| گرایش‌های تفسیری | |
| تفسیر تطبیقی • تفسیر علمی • تفسیر عصری • تفسیر تاریخی • تفسیر فلسفی • تفسیر کلامی • تفسیر عرفانی • تفسیر ادبی • تفسیر فقهی | |
| روش‌های تفسیری | |
| تفسیر قرآن به قرآن • تفسیر روایی • تفسیر عقلی • تفسیر اجتهادی | |
| شیوه‌های نگارش تفسیر | |
| تفسیر ترتیبی • تفسیر موضوعی | |
| اصطلاحات علم تفسیر | |
| اسباب نزول • ناسخ و منسوخ • محکم و متشابه • اعجاز قرآن • جری و انطباق • مکی و مدنی | |
ویژگی‌های تفسیر
عیاشی، نخست در مقدمه‌ای کوتاه به ذکر احادیثی در فضیلت قرآن کریم، ترک روایت احادیث مخالف با قرآن، مذمت تفسیر به رأی، بررسی علوم قرآنی مانند ناسخ و منسوخ، ظاهر و باطن و محکم و متشابه و لزوم مراجعه به ائمه معصومین(ع) برای فهم و تفسیر قرآن، پرداخته است.[۹]
مؤلف همچون دیگر آثار تفسیری شیعی در این دوره، روایاتی در باب فضائل اهل بیت(ع) و مثالب دشمنان آنان دارد و در صدد ترویج اعتقادات و آموزه‌های امامیه است.
وجه تمایز تفسیر عیاشی نسبت به تفسیر قمی و تفسیر فرات کوفی (دیگر تفاسیر روایی سده‌های نخست) را می‌توان در توجه ویژه عیاشی به وجوه فقهی آیات الاحکام دانست. عیاشی به مسائل کلامی و فرقه‌های شیعی و غیر شیعی نیز پرداخته و روایاتی را در این باره آورده است.
حذف اسانید و مرسل بودن احادیث، از دیگر خصوصیت‌های تفسیر عیاشی است که توسط تدوین‌کننده و ناقلان آن صورت گرفته است. بنا بر آنچه در مقدمه آمده است وی اسناد را حذف کرده تا هم اختصار و سهولت برای کاتبان باشد و هم در فرصتی مناسب، این متن را نزد کسی که آن را به طریق سماع یا اجازه از مؤلف به دست آورده، عرضه کند.[۱۰]
چاپ‌های تفسیر
- چاپ مکتبة الاسلامیه تهران در سال ۱۳۸۰ق.
- چاپ آقای سید هاشم رسولی محلاتی در دو جلد، با مقدمه علامه طباطبایی.
- چاپ بنیاد بعثت قم در سال ۱۴۲۱ق در ۳ جلد. در این چاپ، ۱۱۶ مورد از نصوص مفقود که در دیگر متون امامی و غیر امامی نقل شده‌اند گردآوری و اسنادها و طریق روایت عیاشی به افراد مختلف، ذکر شده است.
پانویس
- ↑ برای نمونه رجوع کنید به عیّاشی ، ج ۱، ص۱۹۲، ۲۳۸، ۲۴۸.
- ↑ شواهد التنزیل، احادیث ۲۷، ۱۴۴، ۱۴۵، ۱۸۵، ۱۹۰، ۱۹۶ و...
- ↑ مجمع البیان، ج۱، ص۱۷ به بعد.
- ↑ بحارالانوار، ج۱، ص۲۸.
- ↑ الذریعه، ج۴، ص۲۹۵.
- ↑ الفهرست ابن ندیم، ص۲۴۴. الفهرست طوسی، ص۲۱۲.
- ↑ رجال نجاشی، ص۳۵۰.
- ↑ مقدمه تفسیر عیاشی، ص۳ - ۵.
- ↑ تفسیر عیاشی، ص۸ - ۱۸.
- ↑ مقدمه تفسیر عیاشی، ص۲.
منابع
- حاکم حسکانی، عبیدالله بن احمد، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، تهران، وزارت ارشاد، ۱۴۱۱ ه.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۱۵ ه.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ ه.
- تهرانی، آقا بزرگ، الذریعة، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ ه.
- بغدادی، ابن ندیم، الفهرست،.
- طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، نشر الفقاهة، ۱۴۱۷ ه.
- نجاشی، احمد بنعلی، اسماء مصنفی الشیعة، قم، جامعه مدرسین.
- عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیة.