کریم اهل‌بیت (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکت‌ها) اصلاح نویسه‌های عربی |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
به‌گفته [[سید حسین بحرالعلوم]] (درگذشت: ۱۳۸۰ش) محقق کتاب [[تلخیص الشافی]]، موضوع کریم‌بودن [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] بسیار گسترده‌تر از آن است که بتوان درباره آن سخن گفت.<ref>طوسی، تلخیص الشافی، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۷۹.</ref> | به‌گفته [[سید حسین بحرالعلوم]] (درگذشت: ۱۳۸۰ش) محقق کتاب [[تلخیص الشافی]]، موضوع کریم‌بودن [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] بسیار گسترده‌تر از آن است که بتوان درباره آن سخن گفت.<ref>طوسی، تلخیص الشافی، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۷۹.</ref> | ||
[[شیخ هادی آل کاشف‌الغطاء]] (درگذشت: ۱۳۶۱ق) از عالمان شیعه نیز در قصیده‌ای که در وصف امام حسن(ع) سروده، در بخشی از آن، به لقب کریم اهل‌بیت اشاره کرده است: | [[شیخ هادی آل کاشف‌الغطاء]] (درگذشت: ۱۳۶۱ق) از عالمان شیعه نیز در قصیده‌ای که در وصف امام حسن(ع) سروده، در بخشی از آن، به لقب کریم اهل‌بیت اشاره کرده است: | ||
{{ | {{شعر۲ | ||
|ان الامام الحسن مُهذّبا|خَیرُ الوَری جَدّاً و اُمّاً و اَبا | |||
|کریمُ اهل البیت اهلُ الکَرَم|علیهم بَعد الصَّلاة سلم<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۹۷.</ref> | |||
|ترجمه=همانا امام حسن پاک و مهذّب است. جدّ، پد و مادرش بهترین مردمانند. او کریم اهل‌بیتی است که خاندان کَرَم هستند. بر این خاندن پس از نماز درود باد.}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۲
کریم اهل‌بیت از القاب امام حسن مجتبی(ع)[۱] که به‌دلیل سخاوت و بخشش، به آن ملقب شده است.[۲]
کریم به‌معنای بخشنده و سخاوتمند آمده است.[۳] گفته شده امام حسن(ع) به‌‌قدری به فقرا و نیازمندان انفاق می‌کرد، تا آنجا که در تاریخِ زندگانی هیچ‌یک از بزرگان، چنین چیزی به چشم نمی‌خورد.[۴] امام مجتبی(ع) بخشنده‌ترین فرد در زمانه خود و در سخاوتمندی، ضرب‌المثل بود و با این که همه اهل‌بیت اهل سخاوت و کرامت بودند، او را «کریم» لقب داده‌اند.[۵] [یادداشت ۱]
ابن‌جوزی (درگذشت: ۶۵۴ق) از عالمان اهل‌سنت در کتاب تذکرة الخواص، امام دوم شیعیان را از بزرگان جود و کَرَم نامیده و در ذکر فضائل او می‌نویسد که حسن بن علی در عمر خود دو بار اموال و دارایی‌هایش را در راه خدا بخشید و سه بار نیز ثروت خویش را به‌طور مساوی با فقرا تقسیم کرد؛[۶] حتی نقل شده که برای درخواست یک فقیر، بیست‌هزار درهم به او کمک کرد.[۷] باقر شریف قرشی (درگذشت: ۱۴۳۳ق) از عالمان شیعه درباره لقب کریم اهل‌بیت، روایتی را نقل می‌کند که از امام مجتبی(ع) سؤال شد چرا هرگز سائلی را نومید نمی‌کنی؟ امام در پاسخ گفت: من هم در برابر خداوند، فرد فقیری هستم که از او می‌خواهم مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی، فقیران را مأیوس سازم و خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم.[۸]
به‌گفته سید حسین بحرالعلوم (درگذشت: ۱۳۸۰ش) محقق کتاب تلخیص الشافی، موضوع کریم‌بودن امام حسن(ع) بسیار گسترده‌تر از آن است که بتوان درباره آن سخن گفت.[۹]
شیخ هادی آل کاشف‌الغطاء (درگذشت: ۱۳۶۱ق) از عالمان شیعه نیز در قصیده‌ای که در وصف امام حسن(ع) سروده، در بخشی از آن، به لقب کریم اهل‌بیت اشاره کرده است: الگو:شعر۲
پانویس
- ↑ عقیل، من اروع ما قاله الامام الحسن علیه‌السلام المجتبی، ۱۴۳۰ق، ص۷؛ آل‌سیف، سید الجنة الامام الحسن علیه‌السلام، ۱۴۴۳ق، ص۱۶۴.
- ↑ حکیم، پیشوایان هدایت، ۱۳۸۵ش، ج۴، ص۴۶.
- ↑ بستانی، فرهنگ ابجدی، ۱۳۷۵ش، ص۷۲۶و۷۲۷.
- ↑ محقق ارزگانی، فضایل ائمه اطهار علیهم‌السلام از دیدگاه اهل‌سنت، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۳.
- ↑ قرشی، دانشنامه امام امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۳۲.
- ↑ ابن‌جوزی، تذکرة الخواص، ۱۳۷۶ش، ص۱۷۶و-۱۷۸.
- ↑ نظری‌منفرد، الصلح الدامی، ۱۴۲۹ق، ص۳۴۹.
- ↑ قرشی، النظام التربوی فی الاسلام، دارالکتاب الاسلامی، ص۲۴۸؛ التستری، إحقاق الحق و إزهاق الباطل،۱۴۰۹ ق، ج۱۱، ص۲۳۸.
- ↑ طوسی، تلخیص الشافی، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۷۹.
یادداشت
- ↑ در زیارت‌نامه‌ای که محدث قمی در مفاتیح الجنان از سید بن طاووس در جمال الاسبوع برای امام زمان(ع) در روز جمعه نقل کرده در فرازی خطاب به امام مهدی آمده است وَأَنْتَ يَا مَوْلاىَ كَرِيمٌ مِنْ أَوْلادِ الْكِرَامِ «و تو ای مولای من بزرگواری از فرزندان بزرگواران» قمی، مفاتیح الجنان، فصل پنجم، زیارت امام زمان
منابع
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعة، بیروت، دار الاضواء ۱۴۰۳ق.
- آل‌سیف، فوزی، سید الجنة الامام الحسن علیه‌السلام، بیروت، دار المحجة البضاء، ۱۴۴۳ق.
- ابن‌جوزی، یوسف بن قزاوغلی، تذکرة الخواص، قم، شرف رضی، ۱۳۷۶ش.
- بستانی، فؤاد افرام، فرهنگ ابجدی، تهران، اسلامی، ۱۳۷۵ش.
- التستری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، مقدمه و تعليقات از آيت الله العظمى مرعشى نجفى، ناشر مكتبة آية الله المرعشي النجفي، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
- حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت، قم مجمع جهانی اهل‌بیت، ۱۳۸۵ش.
- طوسی، محمد بن حسن، تلخیص الشافی، قم، محبین، ۱۳۸۲ش.
- عقیل، محسن، من اروع ما قاله الامام الحسن علیه‌السلام المجتبی، بیروت، دار المحجة البضاء، ۱۴۳۰ق.
- قرشی، باقر شریف، دانشنامه امام امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب، قم، دار التهذیب، ۱۳۹۴ش.
- قرشی، باقر شریف، النظام التربوی فی الاسلام، بی‌جا، دارالکتاب الاسلامی.
- محقق ارزگانی، قربانعلی، فضایل ائمه اطهار علیهم‌السلام از دیدگاه اهل‌سنت، قم، مجمع جهانی شیعه‌شناسی، ۱۳۹۵ش.
- نظری‌منفرد، علی، الصلح الدامی، بیروت، دار الرسول الاکرم(ص)، ۱۴۲۹ق.