مناجات المریدین

مقاله نامزد خوبیدگی
از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از مناجات ۸ خمس عشر)
مُناجاتُ المُریدین
نسخه خطی مناجات خمس عشر، به خط نسخ عبدالله یزدی، کتابت در شعبان ۱۱۰۲ قمری
نسخه خطی مناجات خمس عشر، به خط نسخ عبدالله یزدی، کتابت در شعبان ۱۱۰۲ قمری
اطلاعات دعا و زیارت
نام‌های دیگرمناجات اهل ارادت
صادره ازامام سجاد(ع)
منابع شیعیبحارالانوارمفاتیح الجنان
تک‌نگاری‌هاسجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد(ع) (محمدتقی مصباح)
زمانروز جمعه
دعاها و زیارات مشهور
دعای توسلدعای کمیلدعای ندبهدعای سماتدعای فرجدعای ابوحمزه ثمالیزیارت عاشورازیارت جامعه کبیرهزیارت وارثزیارت امین‌اللهزیارت اربعین


مُناجاتُ المُریدین یا مناجات اهل ارادت، از مناجات‌های پانزده گانه نقل شده از امام سجاد(ع). وصول به خداوند و تقرب به او، وجود راههای گوناگونی برای وصول به مقصد آخرت و قرب الهی و ویژگی‌های همسفران شایسته از موضوعات این مناجات است و ایشان احسان خداوند به بندگان مطیع خویش و رحمت و رأفت او در حق غافلان را به عنوان صفات ویژه خداوند بیان می‌کند.

منبع دعا

این مناجات در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار[۱] و مفاتیح الجنان[۲] آمده است و علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز جمعه تعیین کرده است.[۳]

مناجات خَمسَ‌عَشَر زمان قرائت
۱ مناجات التائبین جمعه
۲ مناجات الشاکین شنبه
۳ مناجات الخائفین یکشنبه
۴ مناجات الراجین دوشنبه
۵ مناجات الراغبین سه‌شنبه
۶ مناجات الشاکرین چهارشنبه
۷ مناجات المطیعین پنج‌شنبه
۸ مناجات المریدین روز جمعه
۹ مناجات المحبین شنبه
۱۰ مناجات المتوسلین یکشنبه
۱۱ مناجات المفتقرین دوشنبه
۱۲ مناجات العارفین سه‌شنبه
۱۳ مناجات الذاکرین چهارشنبه
۱۴ مناجات المعتصمین پنج‌شنبه
۱۵ مناجات الزاهدین شب جمعه

آموزه‌های دعا

  • برای رسیدن به خدا و تقرب به او، باید به درگاه او دعا کرد و از خودش کمک طلبید.
  • کسی که خدا راه را به او نشان ندهد، هرگز به مقصود نمی‌رسد.
  • شخصی که نزدیک‌ترین راه را یافته، فقط در پرتو هدایت خدا موفق شده است.
  • راههای گوناگونی برای وصول به مقصد آخرت و قرب الهی وجود دارد و راه مستقیم، نزدیک‌ترین است.
  • همسفران شایسته در مسیر تکامل معنوی، سه ویژگی دارند: ۱.با سرعت به سوی قرب الهی حرکت می‌کنند ۲.پایداری و استمرار در حرکت دارند ۳.اهل عبادت‌های شبانه روزی و اهل خشیت در پیشگاه با عظمت خدا هستند.
  • انسان برای پیمودن راه باید به پیشگامان راه تعالی و تکامل اقتدا کند.
  • روشنایی چشم در لقای الهی است. (وَ لِقآؤُكَ قُرَّةُ عَيْنى) [۴]
  • برجسته‌ترین صفات پیشگامان راه تعالی و تکامل، عبارت است از: ارتباط مستقیم با سرچشمه کمال و تعالی، محبت خالصانه به خدا و ادراک لذت مناجات با او.
  • بهشت و نعمت و دنیا وآخرت سالک الی الله فقط خداست. (يا نَعيمى‏ وَ جَنَّتى‏، وَ يا دُنْياىَ وَ آخِرَتى‏) [۵]
  • از صفات ویژه خدا، فضل و احسان به بندگان مطیع و رحمت و رأفت به غافلان است.
  • علاقه و توجه پیشگامان طریق کمال و قرب، تنها به خدا جلب شده است و فقط به او رغبت دارند.[۶]

متن و ترجمه دعا

مناجات المریدین

مـتـن ترجمه

سُبْحانَكَ ما اَضْيَقَ الْطُّرُقَ عَلى‏ مَنْ لَمْ تَكُنْ دَليلَهُ، وَ ما اَوْضَحَ الْحَقَ‏ عِنْدَ مَنْ هَدَيْتَهُ سَبيلَهُ، اِلهى‏ فَاسْلُكْ بِنا سُبُلَ الْوُصُولِ اِلَيْكَ، وَ سَيِّرْنا فى‏ اَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَيْكَ، قَرِّبْ عَلَيْنَا الْبَعيدَ، وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا الْعَسيرَ الشَّديدَ، وَ اَلْحِقْنا بِعِبادِكَ الَّذينَ هُمْ بِالْبِدارِ اِلَيْكَ يُسارِعوُنَ وَ بابَكَ عَلَى الدَّوامِ يَطْرُقُونَ، وَ اِيَّاكَ فِى اللَّيْلِ وَ النَّهارِ يَعْبُدُونَ، وَ هُمْ‏ مِنْ هَيْبَتِكَ مُشْفِقُونَ، الَّذينَ صَفَّيْتَ لَهُمُ الْمَشارِبَ، وَ بَلَّغْتَهُمُ‏ الرَّغآئِبَ، وَ اَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطالِبَ، وَ قَضَيْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِكَ الْمَأرِبَ، وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمآئِرَهُمْ مِنْ حُبِّكَ، وَ رَوَّيْتَهُمْ مِنْ صافى‏ شِرْبِكَ، فَبِكَ‏ اِلى‏ لَذيذِ مُناجاتِكَ وَ صَلُوا، وَ مِنْكَ اَقْصى‏ مَقاصِدِهِمْ حَصَّلُوا، فَيا مَنْ‏ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلينَ عَلَيْهِ مُقْبِلٌ، وَ بِالْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عآئِدٌ مُفْضِلٌ، وَ بِالْغافِلينَ عَنْ ذِكْرِهِ رَحيمٌ رَؤُفٌ، وَ بِجَذْبِهِمْ اِلى‏ بابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ، اَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَنى‏ مِنْ اَوْفَرِهِمْ مِنْكَ حَظّاً، وَ اَعْلاهُمْ عِنْدَكَ مَنْزِلاً، وَ اَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّكَ قِسْماً، وَ اَفْضَلِهِمْ فى‏ مَعْرِفَتِكَ نَصيباً، فَقَدِ انْقَطَعَتْ‏اِلَيْكَ هِمَّتى‏، وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَكَ رَغْبَتى‏، فَاَنْتَ لا غَيْرُكَ مُرادى‏، وَ لَكَ‏ لا لِسِواكَ سَهَرى‏ وَ سُهارى‏، وَ لِقآؤُكَ قُرَّةُ عَيْنى‏، وَ وَصْلُكَ مُنى‏ نَفْسى‏، وَ اِلَيْكَ شَوْقى‏، وَ فى‏ مَحَبَّتِكَ وَلَهى‏، وَ اِلى‏ هَواكَ صَبابَتى‏، وَ رِضاكَ بُغْيَتى‏، وَ رُؤْيَتُكَ حاجَتى‏، وَ جِوارُكَ طَلَبى‏، وَ قُرْبُكَ غايَةُ سُؤْلى‏، وَ فى‏ مُناجاتِكَ رَوْحى‏ وَراحَتى‏، وَ عِنْدَكَ دَوآءُ عِلَّتى‏، وَ شِفآءُ غُلَّتى‏، وَ بَرْدُ لَوْعَتى‏، وَ كَشْفُ كُرْبَتى‏، فَكُنْ اَنيسى‏ فى‏ وَحْشَتى‏، وَ مُقيلَ‏ عَثْرَتى‏، وَ غافِرَ زَلَّتى‏، وَ قابِلَ تَوْبَتى‏، وَ مُجيبَ دَعْوَتى‏، وَ وَلِىَ‏ عِصْمَتى‏ وَ مُغْنِىَ فاقَتى‏، وَ لا تَقْطَعْنى‏ عَنْكَ، وَ لا تُبْعِدْنى‏ مِنْكَ، يا نَعيمى‏ وَ جَنَّتى‏، وَ يا دُنْياىَ وَ آخِرَتى‏ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

منزهى تو! چه اندازه تنگ است راه‌ها بر کسى‏ که توأش رهنمون نباشى و چه اندازه حقیقت روشن است‏ براى کسی که تو راهش را نشانش داده‏اى خدایا! پس ما را به راههاى رسیدن به درگاهت بدار و از نزدیک‌ترین راهى که به تو رسند ما را ببَر! دور را بر ما نزدیک گردان و راه‌هاى سخت و دشوار را بر ما آسان و هموار ساز و ملحقمان دار به آن بندگانت که در پیشى گرفتن به سویت شتاب کنند و یکسره بطور مداوم در خانه‌‏ات را می‌‏کوبند و در شب و روز تو را پرستش کنند و آن‌ها از هیبتت ترسانند آنانکه آبخورشان را پاک کردى و به خواسته‏‌هایشان رسانیدى‏ و به دادن آنچه جویایش بودند کامرواشان ساختى و حاجت‌هاشان را از فضل خویش برآوردى‏ و دل‌هاشان را سرشار از دوستى خویش کردى و از آب زلال معرفتت سیرابشان کردى پس به وسیله‏ تو، به لذت مناجاتت نائل گشتند و از ناحیه تو بالا‌ترین مقاصدشان را به دست آوردند پس اى‏ کسى که بر آنانکه به سویش رو کنند رو آورى و با توجه بدان‌ها مهرورزى و نعمت بخشى و اى آنکه نسبت به‏ بی‌‏خبران و غافلان از ذکر خود رحیم و مهربانى و با جلب آنان به درگاهت دوستدار و مهرورزى. از تو خواهم از کسانى قرارم دهى که بهره بیشترى از تو دریافت داشته و مرتبه والاترى را حائز گشته‏ و از دوستیَت نصیب بیشترى عایدش شده و در معرفتت سهم زیادترى بهره‌‏اش داده‌‏اند زیرا که توجه من از همه جا بسوى تو منقطع شده و اراده و آرزویم به جانب تو گشته است پس مراد من تنها تویى نه دیگرى ‏و شب ‏زنده‌‏دارى و بی‌خوابیم فقط به خاطر تو است نه غیر تو و دیدارت نور چشم من است و وصل تو آرزوى جان من و بسوى تو است اشتیاقم و در وادى محبت تو سرگشته‏‌ام، و در هواى تو است دلدادگیَم‏ و خوشنودى تو است مقصودم و دیدار تو است حاجت من و نعمت جوارت مطلوب من است نزدیکى و قرب به تو منتهاى‏ خواسته من است و در مناجات با تو است خوشى و راحتیم و پیش تو است داروى دردم و شفاى‏ جگر سوخته‌‏ام و تسکین حرارت دلم و برطرف شدن دشواریم پس اى خدا بوده باش تو انیس و همدمم در حال وحشتم و گذرنده‏ از لغزشم و آمرزنده گناهم و پذیرنده توبه‌‏ام و اجابت کننده دعایم و سرپرست‏ نگهداریم و توانگرى ده از نداریم و مرا از خویش جدایم مکن و از درگاهت دورم منما اى‏ تو نعیم و جنت من و اى دنیا و آخرتم اى مهربان‌ترین مهربانان‏.


پانویس

  1. مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۱۴۷.
  2. قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۷ش، ص۱۷۲-۱۷۱.
  3. مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۱۴۷.
  4. متن مناجات
  5. متن مناجات
  6. مصباح، سجاده‌های سلوک، ج۱، ۱۳۹۰ش، ص۵۱۴-۴۵۹.

یادداشت

منابع

  • مصباح، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد(ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰ش.
  • مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
  • قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش.