اشاعه فحشا: تفاوت میان نسخه‌ها

در فقه اشاعۀ فحشا [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] شمرده شده<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۳۱۵.</ref> و انجام آن به وسیلۀ قول در اموری مانند زنا یا لواط در صورتی که [[قَذْف]] محسوب شود، موجب ثبوت حدّ قذف است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۴۰۵.</ref> در فقه شیعه تاکید شده تجسس در زندگی دیگران و افشای جرم‌ آنان اگر گفتن آنها مصلحتی نداشته باشد از مصادیق اشاعه فحشا است و چنین کاری بدون مجوز شرعی حرام و مرتکب آن مستحق عقوبت است.<ref>معرفت، تعلیق و تحقیق عن امهات مسائل القضاء، ۱۴۲۵ق، ص۳۷۸.</ref> همچنین درباره جزای کسی که [[قواد|قوادی]] می‌کند آمده: اگر بینه‌ای علیه قوّادی شهادت داد، هفتادوپنج ضربه شلاق می‌خورد و از شهری که در آن است تبعید می‌شود.<ref>بروجردی، فقه شیعه، ج۳۰، ص۷۷۵.</ref> همچنین بنابر نظریه مشهور، کیفر مرد قوّاد، هفتادوپنج تازیانه و یک سال تبعید همراه با تراشیدن سر و [[تشهیر]] (گرداندن و مشهور کردن) او است، اما زن قوّاد، تنها به هفتادوپنج تازیانه محکوم می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۱۷ق، ج۴۱، ص۴۰۱و۴۰۰.</ref>