نیمه‌شب شرعی، زمان پایان وقت نماز عشاء[۱] و ابتدای وقت نماز شب است.[۲]
به نظر بیشتر مراجع تقلید شیعه، از جمله سید ابوالقاسم خویی، سید علی سیستانی [۳]و لطف الله صافی گلپایگانی، اگر فاصله بین غروب آفتاب و اذان صبح، دونیم شود، وسط آن نیمه‌شب شرعی است.[۴] با این حال، امام خمینی، نیمه‌شب شرعی را نقطه وسط فاصله غروب آفتاب تا طلوع آفتاب دانسته است.[۵] سید علی سیستانی در پاسخ به سؤالی در باره شناخت نیمه شب گفته است که نصف شب همان نیمه ساعات ما بین غروب تا طلوع فجر (اذان صبح) است البته نسبت به شروع شب همان احتیاط میان غروب آفتاب یا گذشتن سرخی طرف مشرق از بالای سر انسان باید رعایت شود.[۶] نیمه‌شب شرعی پایان وقت نماز عشاء است،[۷] همچنین در احکام بیتوته در منا نیز کاربرد دارد.[۸] بر این اساس، بیشتر مراجع تقلید شیعه، از جمله سید ابوالقاسم خویی، میرزا جواد تبریزی، سید علی سیستانی و سید علی خامنه‌ای، زمان بیتوته در منا را از سر شب تا بعد از نیمه‌شب، و یا از قبل از نیمه‌شب تا طلوع فجر دانسته‌اند.[۹]
پانویس
- ↑ فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۶۹.
- ↑ فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۱۵۲.
- ↑ https://www.sistani.org/persian/book/50/39/
- ↑ فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۶۹؛ آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.
- ↑ آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.
- ↑ https://www.sistani.org/persian/qa/0826/#:~:text=پاسخ%3A%20نصف%20شب%20همان%20نیمه,سر%20انسان%20باید%20رعایت%20شود.
- ↑ فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۶۹.
- ↑ نگاه کنید به: آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۷-۲۴۸.
- ↑ آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۷.
منابع
- آخوندی، مصطفی، و عبدالرحمان انصاری، مناسک نوین مطابق با فتاوای امام خمینی و ۱۴ تن از مراجع معظم تقلید، قم، محراب قلم، ۱۳۹۰ش.
- فلاح‌زاده، محمدحسین، احکام دین: مطابق با فتاوای مراجع بزرگ تقلید، تهران، مشعر، ۱۳۷۴ش.