نماز وتیره: تفاوت میان نسخه‌ها

نماز وتیره (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۱۳

۷۱۹ بایت حذف‌شده ، ‏۱۲ ژوئن ۲۰۱۷

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Pourrezaei

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''نماز وُتَیره''' یا '''نافله عِشاء'''،  دو رکعت [[نماز مستحبی]] است که پس از [[نماز عشاء]] به صورت نشسته خوانده می‌شود. مشهور در بین [[فقیه|فقها]]، نشسته‌خواندن نماز وتیره است اما برخی ایستاده‌خواندن آن را دارای فضیلت می‌دانند. در متون دینی، نماز وتیره، جایگزین نماز وتر در [[نماز شب]] قرار داده شده تا اگر کسی موفق به خواندن [[نماز وتر]] نشد، از [[ثواب]] آن بهره‌مند شود.
+'''نماز وُتَیره''' یا '''نافله عِشاء'''، دو رکعت [[نماز مستحبی]] است که پس از [[نماز عشاء]] به صورت نشسته خوانده می‌شود. مشهور در بین [[فقیه|فقها]]، نشسته‌خواندن نماز وتیره است اما برخی ایستاده‌خواندن آن را دارای فضیلت می‌دانند. در متون دینی، نماز وتیره جایگزین نماز وتر در [[نماز شب]] قرار داده شده تا اگر کسی موفق به خواندن [[نماز وتر]] نشد از [[ثواب]] آن بهره‌مند شود.
 == معنای وتیره==
-وتیره در فقه به معنای «وتر کوچک» معنا شده است. وتر، یک رکعت پایانی نماز شب است. [[شیخ مفید]]، وتیره را به لحاظ عددی، مانند یک رکعت ایستاده می‌داند.<ref>شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ص۱۱۱.</ref> در روایتی، [[امام صادق]]، نماز وتیره را به منزله یک رکعت نماز وتر در نماز شب می‌داند که اگر نمازگزار پس از ادای آن (وتیره)، از دنیا رفت، ثواب نماز وتر برای او منظور گردد. امام صادق در ادامه می‌فرماید؛ [[پیامبر اکرم]] این نماز را نمی‌خواند، زیرا به وسیله [[وحی]] می‌دانست که آیا در این شب از دنیا می‌روند یا خیر؛ اما دیگران را به خواندن آن توصیه می‌کرد.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۳۳۰و۳۳۱.</ref>
+وتیره در فقه به معنای «وتر کوچک» معنا شده است. وتر، یک رکعت پایانی نماز شب است.  [[امام صادق]](ع) نماز وتیره را به منزله یک رکعت نماز وتر در نماز شب می‌داند که اگر نمازگزار پس از ادای آن (وتیره) از دنیا رفت ثواب نماز وتر برای او منظور گردد. امام صادق در ادامه فرمود [[پیامبر اکرم]] این نماز را نمی‌خواند، زیرا به وسیله [[وحی]] می‌دانست که آیا در این شب از دنیا می‌رود یا خیر؛ اما دیگران را به خواندن آن توصیه می‌کرد.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۳۳۰و۳۳۱.</ref>
 == کیفیت نماز==
-نماز وتیره، دور رکعت نماز نافله عشاء است که به صورت نشسته خوانده می‌شود. [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] به نقل از [[مصباح المتهجد]] آورده است که در دو رکعت‌ِ نشسته بعد از نماز عشاء، صد [[آیه]] از [[قرآن]] خوانده شود و [[مستحب]] است به‌جای صد آیه، [[سوره واقعه]] را در یک رکعت و [[سوره توحید]] را در رکعت دیگر بخوانند.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ص۱۹.</ref> در روایت دیگری [[امام باقر]](ع) فرمود: هرکس [[سوره ملک|سوره مُلْک]] را شب بخواند، به قرائت بسیار و پاکیزه عمل نموده و از غافلان نخواهد بود و من نیز بعد از نماز عشا آن دو را در حالت نشسته [در نافله عشاء] می‌خوانم.<ref>سید بن طاووس، فلاح السائل، ص۲۵۹.</ref>
+نماز وتیره، دور رکعت نماز نافله عشاء است که به صورت نشسته خوانده می‌شود. بهتر است در دو رکعت این نماز صد [[آیه]] از [[قرآن]] خوانده شود و [[مستحب]] است به‌جای صد آیه، [[سوره واقعه]] را در یک رکعت و [[سوره توحید]] را در رکعت دیگر بخوانند.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ص۱۹.</ref> در روایت دیگری [[امام باقر]](ع) فرمود: هرکس [[سوره ملک|سوره مُلْک]] را شب بخواند، به قرائت بسیار و پاکیزه عمل نموده و از غافلان نخواهد بود و من نیز بعد از نماز عشا آن دو را در حالت نشسته [در نافله عشاء] می‌خوانم.<ref>سید بن طاووس، فلاح السائل، ص۲۵۹.</ref>
 ===ایستاده‌خواندن نماز===
-[[شیخ حر عاملی]] در [[وسائل الشیعه]] می‌گوید که ایستاده‌خواندن نماز وتیره بهتر از نشسته است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۵۱.</ref> او همچنین بابی را به افضلیت ایستاده‌خواندن نماز وتیره و ساقط نشدن آن در سفر اختصاص داده است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۹۴.</ref> اما [[شیخ طوسی]] نماز وتیره را از [[مسافر]] ساقط می‌داند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ص۷۱.</ref> در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که: پدرم این نماز را نشسته می‌خواند و من آن دو رکعت را ایستاده می‌خوانم.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۴، ص۱۰۶.</ref> [[علامه مجلسی|مجلسی]] در ادامه حدیث می‌آورد که چون بدن امام باقر سنگین و قیام برای او مشکل بود، نماز وتیره را نشسته می‌خواند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۴، ص۱۰۶.</ref> [[سید مرتضی]] می‌گوید نمازگزار بین چهارزانو یا دوزانو نشستن مخیر است.<ref>سیدمرتضی، رسائل مرتضی، ۱۴۱۵ق، ص۲۲۷.</ref>
+[[شیخ حر عاملی]] در [[وسائل الشیعه]] می‌گوید ایستاده‌خواندن نماز وتیره بهتر از نشسته است؛<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۵۱.</ref> او همچنین بابی را به افضلیت ایستاده‌خواندن نماز وتیره و ساقط نشدن آن در سفر اختصاص داده است<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۹۴.</ref> اما [[شیخ طوسی]] نماز وتیره را از [[مسافر]] ساقط می‌داند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ص۷۱.</ref> در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که: پدرم این نماز را نشسته می‌خواند و من آن دو رکعت را ایستاده می‌خوانم.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۴، ص۱۰۶.</ref> [[علامه مجلسی|مجلسی]] در ادامه حدیث می‌آورد که چون بدن امام باقر سنگین و قیام برای او مشکل بود نماز وتیره را نشسته می‌خواند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۴، ص۱۰۶.</ref> [[سید مرتضی]] می‌گوید نمازگزار بین چهارزانو یا دوزانو نشستن مخیر است.<ref>سیدمرتضی، رسائل مرتضی، ۱۴۱۵ق، ص۲۲۷.</ref>
 === دعای پس از نماز===
-شیخ طوسی پس از تشریح نماز وتیره و چگونگی ادای آن، دعایی نسبتا طولانی را ذکر می‌کند که مستحب است پس از آن خوانده شود.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۴-۱۱۹.</ref>:<ref group="یادداشت">
+شیخ طوسی پس از تشریح نماز وتیره و چگونگی خواندن آن، دعایی نسبتا طولانی را ذکر می‌کند که مستحب است پس از آن خوانده شود.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۴-۱۱۹.</ref><ref group="یادداشت">
-أَمْسَيْنا وَ أَمْسَى الْحَمْدُ وَالْعَظَمَةُ وَالْكِبْريآءِ وَ الْجَبَرُوتُ وَالْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ وَ الْجَلالُ وَ الْبَهآءُ وَ التَّقْديسُ وَ التَّعْظيمُ وَ التَّسْبيحُ وَ التَّكبيرُ وَالتَّهْليلُ وَ الَّتمْجيدُ [وَ التَّحْميدُ ]وَالسَّماحُ وَ الْجُودُ وَ الْكَرَمُ وَ الَْمجْدُ وَ الْمَنُّ وَ الْحَمْدُ وَ الْفَضْلُ وَ السَّعَةُ، وَالْحَوْلُ وَالْقُوَّةُ، وَ الْفَتْقُ وَ الرَّتْقُ، وَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ، وَ الظُّلُماتُ وَالنُّورُ، وَالدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ، وَالْخَلْقُ جَميعاً وَالاَْمْرُ كُلُّهُ، وَ ماسَمَّيْتُ وَ لَمْ أُسَمِّ، وَ ما عَلِمْتُ وَ ما لَمْ أَعْلَمْ، وَ ما كانَ وَ ما هُوَ كآئِنٌ، للَّهِ‏ِ رَبِّ الْعالَمينَ.
+أَمْسَینا وَ أَمْسَی الْحَمْدُ وَالْعَظَمَةُ وَالْكِبْریآءِ وَ الْجَبَرُوتُ وَالْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ وَ الْجَلالُ وَ الْبَهآءُ وَ التَّقْدیسُ وَ التَّعْظیمُ وَ التَّسْبیحُ وَ التَّكبیرُ وَالتَّهْلیلُ وَ الَّتمْجیدُ [وَ التَّحْمیدُ]وَالسَّماحُ وَ الْجُودُ وَ الْكَرَمُ وَ الَْمجْدُ وَ الْمَنُّ وَ الْحَمْدُ وَ الْفَضْلُ وَ السَّعَةُ، وَالْحَوْلُ وَالْقُوَّةُ، وَ الْفَتْقُ وَ الرَّتْقُ، وَ اللَّیلُ وَالنَّهارُ، وَ الظُّلُماتُ وَالنُّورُ، وَالدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ، وَالْخَلْقُ جَمیعاً وَالاَْمْرُ كُلُّهُ، وَ ماسَمَّیتُ وَ لَمْ أُسَمِّ، وَ ما عَلِمْتُ وَ ما لَمْ أَعْلَمْ، وَ ما كانَ وَ ما هُوَ كآئِنٌ، للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ.
-أَلْحَمْدُللَّهِ‏ِ الَّذى ذَهَبَ بِالنَّهارِ وَ جَآءِ بِاللَّيْلِ وَ نَحْنُ فى نِعْمَةٍ وَ عافِيَةٍ وَ فَضْلٍ عَظيمٍ، أَلْحَمْدُللَّهِ‏ِ الَّذى لَهُ ما سَكَنَ فِى اللَّيْلِ وَ النَّهارِ، وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ، أَلْحَمْدُللَّهِ‏ِ الَّذى يُولِجَ اللَّيْلَ فِى النَّهارِ، وَ يُولِجَ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ، وَ يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ، وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ، وَ يَرْزُقُ مَنْ يَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ، وَ هُوَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ. أَللّهُمَّ، بِكَ نُمْسى، وَ بِكَ نُصْبِحُ، وَبِكَ نَحيى، وَ بِكَ نَموُتُ، وَ إِلَيْكَ الْمَصيرُ، أَللّهُمَّ، إِنّى أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَذِلَّ أَوْ أُذَلَّ، أَوْ أَضِلَّ أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلِمَ، أَوْ أجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَىَّ، يا مُصَرِّفَ الْقُلُوبِ وَالاَْبْصارِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ [يا: آلِهِ‏]، وَ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى طاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ - عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ، أَللّهُمَّ، لاتُزِعْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا، وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً، إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهّابُ.
+أَلْحَمْدُللَّهِ الَّذی ذَهَبَ بِالنَّهارِ وَ جَآءِ بِاللَّیلِ وَ نَحْنُ فی نِعْمَةٍ وَ عافِیةٍ وَ فَضْلٍ عَظیمٍ، أَلْحَمْدُللَّهِ الَّذی لَهُ ما سَكَنَ فِی اللَّیلِ وَ النَّهارِ، وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ، أَلْحَمْدُللَّهِ الَّذی یولِجَ اللَّیلَ فِی النَّهارِ، وَ یولِجَ النَّهارَ فِی اللَّیلِ، وَ یخْرِجُ الْحَی مِنَ الْمَیتِ، وَ یخْرِجُ الْمَیتَ مِنَ الْحَی، وَ یرْزُقُ مَنْ یشآءُ بِغَیرِ حِسابٍ، وَ هُوَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ. أَللّهُمَّ، بِكَ نُمْسی، وَ بِكَ نُصْبِحُ، وَبِكَ نَحیی، وَ بِكَ نَموُتُ، وَ إِلَیكَ الْمَصیرُ، أَللّهُمَّ، إِنّی أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَذِلَّ أَوْ أُذَلَّ، أَوْ أَضِلَّ أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلِمَ، أَوْ أجْهَلَ أَوْ یجْهَلَ عَلَی، یا مُصَرِّفَ الْقُلُوبِ وَالاَْبْصارِ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ [یا: آلِهِ‌]، وَ ثَبِّتْ قَلْبی عَلی طاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ - عَلَیهِ وَ آلِهِ السَّلامُ، أَللّهُمَّ، لاتُزِعْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنا، وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً، إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهّابُ.
-أَللّهُمَّ، إِنَّ لَكَ عَدُوّاً لايَأْلُونى خَبالاً، حَريصاً عَلى غَيّى [يا: عَيْنى‏]، بَصيراً بِعُيُوبى، يَرانى هُوَ وَ قَبيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاأَراهُمْ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، [وَ أَعِذْ مِنْهُ أَنْفُسَنا وَ أَهالينا وَ أَوْلادَنا وَ إِخْوانَنا وَ ما أَغْلَقْتُ عَلَيْهِ أَبْوابُنا وَ أَحاطَتْ عَلَيْهِ دُورُنا. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏]، وَ حَرِّمْنا عَلَيْهِ كَما حَرَّمْتَ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ، وَ باعِدْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُ كَما باعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ بَيْنَ السَّمآءِ وَ الاَْرْضِ وَ أَبْعَدَ مِنْ ذلِكَ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنى مِنْهُ وَ مِنْ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ فِتْنَتِهِ وَ دَواهيهِ وَ غَوائِلِهِ وَ سِحْرِهِ وَ نَفْثِهِ [يا: وَ نَفْثَتِهِ، يا: فِتْنَتِهِ‏]. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَعِذْنى مِنْهُ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ، وَ فِى الَْمحْيا وَ الْمَماتِ. بِاللَّهِ أَدْفَعُ ما أُطيقُ وَما لا أُطيقُ، وَ مِنَ اللَّهِ الْقُوَّةُ وَ التَّوْفيقُ، يا مِنْ تَيْسيرُ الْعَسيرُ عَلَيْهِ سَهْلٌ يَسيرٌ، [صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وِ آلِهِ، وَ يَسِّرِ لى ما أَخافُ عُسْرَهُ، فَإِنَّ تَيْسيرَ الْعَسيرِ عَلَيْكَ يَسيرٌ.]
+أَللّهُمَّ، إِنَّ لَكَ عَدُوّاً لایأْلُونی خَبالاً، حَریصاً عَلی غَیی [یا: عَینی‌]، بَصیراً بِعُیوبی، یرانی هُوَ وَ قَبیلُهُ مِنْ حَیثُ لاأَراهُمْ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، [وَ أَعِذْ مِنْهُ أَنْفُسَنا وَ أَهالینا وَ أَوْلادَنا وَ إِخْوانَنا وَ ما أَغْلَقْتُ عَلَیهِ أَبْوابُنا وَ أَحاطَتْ عَلَیهِ دُورُنا. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌]، وَ حَرِّمْنا عَلَیهِ كَما حَرَّمْتَ عَلَیهِ الْجَنَّةَ، وَ باعِدْ بَینَنا وَ بَینَهُ كَما باعَدْتَ بَینَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ بَینَ السَّمآءِ وَ الاَْرْضِ وَ أَبْعَدَ مِنْ ذلِكَ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنی مِنْهُ وَ مِنْ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ فِتْنَتِهِ وَ دَواهیهِ وَ غَوائِلِهِ وَ سِحْرِهِ وَ نَفْثِهِ [یا: وَ نَفْثَتِهِ، یا: فِتْنَتِهِ‌]. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَعِذْنی مِنْهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ، وَ فِی الَْمحْیا وَ الْمَماتِ. بِاللَّهِ أَدْفَعُ ما أُطیقُ وَما لاأُطیقُ، وَ مِنَ اللَّهِ الْقُوَّةُ وَ التَّوْفیقُ، یا مِنْ تَیسیرُ الْعَسیرُ عَلَیهِ سَهْلٌ یسیرٌ، [صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وِ آلِهِ، وَ یسِّرِ لی ما أَخافُ عُسْرَهُ، فَإِنَّ تَیسیرَ الْعَسیرِ عَلَیكَ یسیرٌ.]
-أَللّهُمَّ، يا رَبَّ الاَْرْبابِ، وَيا مُعْتِقَ الرِّقابِ، أَنْتَ اللَّهُ الَّذى لايَزُولُ وَلا يَبيدُ، وَلا تُغَيِّرُكَ الدُّهُورُ وَ الاَْزْمانُ، بَدَتْ قُدْرَتُكَ يا إِلهى، وَ لَمْ تُبْدِ هَيْئِةٌ [يا: هَيْئَتُهُ، يا: هَيْئَتُكَ‏] فَشَبَّهُوكَ يا سَيِّدى ، وَ اتَّخَذُوا بَعْضَ آياتِكَ [يا: أَسْمآئِكَ، يا: أَنْبِيآئِكَ‏] أَرْباباً، ثُمَّ لَمْ يَعْرِفُوك يا إِلهى، وَ أَنَا يا إِلهى، بَرى‏ءٌ إِلَيْكَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ مِنَ الَّذينَ بِالشُّبُهاتِ طَلَبُوكَ، وَ بَرى‏ءٌ إِلَيْكَ مِنَ الَّذينَ شَبَّهُوكَ وَ جَهِلُوكَ يا إِلهى، أَنَا بَرى‏ءٌ مِنَ الَّذين بِصِفاتِ عِبادِكَ وَ صَفُوكَ، بَلْ أَنَا بَرى‏ءٌ مِنَ الَّذينَ جَحَدُوكَ وَ لَمْ يَعْبُدُوكَ، وَ أَنَا بَرى‏ءٌ مِنَ الَّذينَ فى أَفْعالِهِمْ جَوَّرُوكَ، يا إِلهى، أَنَا بَرى‏ءٌ مِنَ الَّذينَ بِقَبآئِجِ أَفْعالِهِمْ نَحَلُوكَ، وَ أَنَا بَرى‏ءٌ مِنَ الَّذينَ فيما نَزَّهُوا عَنْهُ آبائَهُمْ وَأُمُّهاتِهِمْ ما نَزَّهُوكَ، وَ أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِنَ الَّذينَ فى مُخالَفَةِ نَبِيِّكَ وَ آلِهِ (عليهم‏السلام) خالَفُوكَ، أَنَا بَرى‏ءٌ مِنَ الَّذينَ فى مُحارَبَةِ أَوْلِيآئِكَ حارَبُوكَ، وَ أَنَا بَرى‏ءٌ إِلَيْكَ مِنَ الَّذينَ فى مُعانَدَةِ آلِ نَبِيِّكَ (عليهم‏السلام) عانَدُوكَ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنى مِنَ الَّذينَ [عَرَفُوكَ فَوَحَّدُوكَ، وَاجْعَلْنى مِنَ الَّذينَ‏] لَمْ يُجَوِّرُوكَ وَ عَنْ ذلِكَ نَزَّهُوكَ، وَاجْعَلْنى مِنَ الَّذينَ فى طاعَةِ أَوْلِيآئِكَ وَ أَصْفِيآئِكَ أَطاعُوكَ، وَاجْعَلْنى مِنَ الَّذين فى خَلَواتِهِمْ وَ فى آنآءِ اللَّيْلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ راقَبُوكُ وَ عَبَدُوك، يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ، بِكُما بِكَما.
+أَللّهُمَّ، یا رَبَّ الاَْرْبابِ، وَیا مُعْتِقَ الرِّقابِ، أَنْتَ اللَّهُ الَّذی لایزُولُ وَلایبیدُ، وَلاتُغَیرُكَ الدُّهُورُ وَ الاَْزْمانُ، بَدَتْ قُدْرَتُكَ یا إِلهی، وَ لَمْ تُبْدِ هَیئِةٌ [یا: هَیئَتُهُ، یا: هَیئَتُكَ‌] فَشَبَّهُوكَ یا سَیدی، وَ اتَّخَذُوا بَعْضَ آیاتِكَ [یا: أَسْمآئِكَ، یا: أَنْبِیآئِكَ‌] أَرْباباً، ثُمَّ لَمْ یعْرِفُوك یا إِلهی، وَ أَنَا یا إِلهی، بَری‌ءٌ إِلَیكَ فی هذِهِ اللَّیلَةِ مِنَ الَّذینَ بِالشُّبُهاتِ طَلَبُوكَ، وَ بَری‌ءٌ إِلَیكَ مِنَ الَّذینَ شَبَّهُوكَ وَ جَهِلُوكَ یا إِلهی، أَنَا بَری‌ءٌ مِنَ الَّذین بِصِفاتِ عِبادِكَ وَ صَفُوكَ، بَلْ أَنَا بَری‌ءٌ مِنَ الَّذینَ جَحَدُوكَ وَ لَمْ یعْبُدُوكَ، وَ أَنَا بَری‌ءٌ مِنَ الَّذینَ فی أَفْعالِهِمْ جَوَّرُوكَ، یا إِلهی، أَنَا بَری‌ءٌ مِنَ الَّذینَ بِقَبآئِجِ أَفْعالِهِمْ نَحَلُوكَ، وَ أَنَا بَری‌ءٌ مِنَ الَّذینَ فیما نَزَّهُوا عَنْهُ آبائَهُمْ وَأُمُّهاتِهِمْ ما نَزَّهُوكَ، وَ أَبْرَأُ إِلَیكَ مِنَ الَّذینَ فی مُخالَفَةِ نَبِیكَ وَ آلِهِ (علیهم‌السلام) خالَفُوكَ، أَنَا بَری‌ءٌ مِنَ الَّذینَ فی مُحارَبَةِ أَوْلِیآئِكَ حارَبُوكَ، وَ أَنَا بَری‌ءٌ إِلَیكَ مِنَ الَّذینَ فی مُعانَدَةِ آلِ نَبِیكَ (علیهم‌السلام) عانَدُوكَ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنی مِنَ الَّذینَ [عَرَفُوكَ فَوَحَّدُوكَ، وَاجْعَلْنی مِنَ الَّذینَ‌] لَمْ یجَوِّرُوكَ وَ عَنْ ذلِكَ نَزَّهُوكَ، وَاجْعَلْنی مِنَ الَّذینَ فی طاعَةِ أَوْلِیآئِكَ وَ أَصْفِیآئِكَ أَطاعُوكَ، وَاجْعَلْنی مِنَ الَّذین فی خَلَواتِهِمْ وَ فی آنآءِ اللَّیلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ راقَبُوكُ وَ عَبَدُوك، یا مُحَمَّدُ یا عَلِی، بِكُما بِكَما.
-أَللّهُمَّ، إِنّى أَسْأَلُكَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ بِاسْمِكَ الَّذى إِذا وُضِعَ عَلى مغالِقِ أَبْوابِ السَّمآءِ لِلاِْنْفِتاحِ انْفَتَحَتْ. [وَ] أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى إِذا وُضِعَ عَلى مَضايقِ الاَْرْضِ لِلاِْنْفِراجِ انْفَرَجَتْ، [وَ ]أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى إِذا وُضِعَ عَلى الْبَأْسآءِ لِلتَّيْسُّرِ [يا: لِلتَّيْسير ]تَيَسَّرَتْ، وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى إِذا وُضِعَ عَلى الْقُبُورِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَىَّ بِعِتْقِ رَقَبَتى مِنَ النّارِ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ. أَللّهُمَّ، إِنّى لَمْ أَعْمَلِ الْحَسَنَةَ حَتّى‏أَعْطَيْتَنيها، وَلَمْ أَعْمَلِ السَّيِّئَةَ [يا: الْحَسَنَةَ ]حتَّى أَعْلَمتَنيها [يا: عَلَّمْتَنيها]، أَللّهُمَّ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عُدْ عَلَىَّ عِلْمَكَ بِعَطآئِكَ، وَ داوِ دآئى بِدَوآئِكَ، فَإِنَّ دآئِىَ ذُنُوبِىَ الْقَبيحَةُ، وَ دَوآئُكَ عَفْوَكَ وَ حَلاوَةُ رَحْمَتِكَ، أَللّهُمَّ، إِنّى أَعُوذُ بِكَ أَنْ تَقْضَحَنى بَيْنَ الْجُمُوعِ بِسَريرَتى، وَ أَنْ أَلْقاكَ بِخِزْىِ عَمَلى، وَالنَّدامَةَ بِخَطيئتَى، وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ تُظْهِرَ سَيِّئآتى عَلى‏حَسَناتى، وَ أَنْ أُعْطى كِتابى بِشِمالى، فَيَسْوَدَّ بِها وَجْهى. وَ يَعْسُرَ بِذلِكَ حِسابى [يا: حَسَناتى‏]، وَ تَزِلَّ [يا: فَتَزِلَ‏] بِذلِكَ قَدَمى، وَ يَكوُنَ فى مَواقِفِ الاَْشْرارِ مَوْقِفى، وَ أَنْ أَصيرَ فِى الاَْشْقِيآءِ الْمُعَذَّبينَ، حَيْثُ لاحَميمَ يُطاعُ، وَلا رَحْمَةٌ مِنْكَ تُدارِكُنى فَأَهْوى فى مَهاوِى الْغاوِينَ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنى مِنْ ذلِكَ كُلِّهِ.
+أَللّهُمَّ، إِنّی أَسْأَلُكَ فی هذِهِ اللَّیلَةِ بِاسْمِكَ الَّذی إِذا وُضِعَ عَلی مغالِقِ أَبْوابِ السَّمآءِ لِلاِْنْفِتاحِ انْفَتَحَتْ. [وَ] أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذی إِذا وُضِعَ عَلی مَضایقِ الاَْرْضِ لِلاِْنْفِراجِ انْفَرَجَتْ، [وَ]أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذی إِذا وُضِعَ عَلی الْبَأْسآءِ لِلتَّیسُّرِ [یا: لِلتَّیسیر]تَیسَّرَتْ، وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذی إِذا وُضِعَ عَلی الْقُبُورِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ، أَنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَی بِعِتْقِ رَقَبَتی مِنَ النّارِ فی هذِهِ اللَّیلَةِ. أَللّهُمَّ، إِنّی لَمْ أَعْمَلِ الْحَسَنَةَ حَتّی‌أَعْطَیتَنیها، وَلَمْ أَعْمَلِ السَّیئَةَ [یا: الْحَسَنَةَ]حتَّی أَعْلَمتَنیها [یا: عَلَّمْتَنیها]، أَللّهُمَّ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عُدْ عَلَی عِلْمَكَ بِعَطآئِكَ، وَ داوِ دآئی بِدَوآئِكَ، فَإِنَّ دآئِی ذُنُوبِی الْقَبیحَةُ، وَ دَوآئُكَ عَفْوَكَ وَ حَلاوَةُ رَحْمَتِكَ، أَللّهُمَّ، إِنّی أَعُوذُ بِكَ أَنْ تَقْضَحَنی بَینَ الْجُمُوعِ بِسَریرَتی، وَ أَنْ أَلْقاكَ بِخِزْی عَمَلی، وَالنَّدامَةَ بِخَطیئتَی، وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ تُظْهِرَ سَیئآتی عَلی‌حَسَناتی، وَ أَنْ أُعْطی كِتابی بِشِمالی، فَیسْوَدَّ بِها وَجْهی. وَ یعْسُرَ بِذلِكَ حِسابی [یا: حَسَناتی‌]، وَ تَزِلَّ [یا: فَتَزِلَ‌] بِذلِكَ قَدَمی، وَ یكوُنَ فی مَواقِفِ الاَْشْرارِ مَوْقِفی، وَ أَنْ أَصیرَ فِی الاَْشْقِیآءِ الْمُعَذَّبینَ، حَیثُ لاحَمیمَ یطاعُ، وَلا رَحْمَةٌ مِنْكَ تُدارِكُنی فَأَهْوی فی مَهاوِی الْغاوِینَ. أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنی مِنْ ذلِكَ كُلِّهِ.
-أَللّهُمَّ، بِعِزَّتِكَ الْقاهِرَةِ وَسُلْطانِكَ الْعَظيمِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِهِ، وَ بَدِّلْ لِىَ الدُّنْيَا الْفانِيَةَ بِالدّارَ الْآخِرَةِ الْباقِيَةِ، لَقِّنى رَوْحَها وَ رَيْحانَها وَ سَلامَها، وَ اسْقِنى مِن بارِدِها، وَ أَظِلَّنى فى ظِلالِها، وَ زَوِّجْنى مِنْ حُورِها، وَأَجْلِسْنى عَلى أَسِرَّتِها، وَ أَخْذِمْنى وِلْدانَها، وَ أَطِفْ عَلَىَّ غِلْمانَها، وَ اسْقِنى مِنْ شَرابِها، وَ أَوْرَدْنى أَنْهارَها، وَاهْدِلى ثِمارَها، وَ انِْونى [يا: وَاقْوِنى‏](308) فى كَرامَتِها مُخَلَّداً، لاخَوْفَ [عَلَىَّ ]يُرَوِّعُنى، وَ لانَصْبٌ يَمَسِّنى، وَلا حُزْنٌ يَعْتَرينى [يا: يَغْتَرينى‏]، وَلا هَمَّ يُشْغِلُنى، فَقَدْ رَضيتُ ثَوابَها، وَ آمَنْتُ عِقابَها، وَ اطْمَأنَنْتُ فى مَنازِلِها، قَدْ جَعَلْتَها لى مَلْجَأً، وَ لِلنَّبِىَّ [يا: النَّبِىّ ](صلى الله على و آله و سلم) رَفيقاً، وَلِلْمُؤْمِنينَ [يا: الْمُؤْمِنينَ ]أَصْحاباً، وَ لِلصّالِحينَ [يا: الصّالِحينَ‏] إِخْواناً، فى غُرَفٍ فَوْقَ غُرَفٍ حَيْثُ الشَّرفُ كُلُّ الشَّرفِ.
+أَللّهُمَّ، بِعِزَّتِكَ الْقاهِرَةِ وَسُلْطانِكَ الْعَظیمِ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِهِ، وَ بَدِّلْ لِی الدُّنْیا الْفانِیةَ بِالدّارَ الْآخِرَةِ الْباقِیةِ، لَقِّنی رَوْحَها وَ رَیحانَها وَ سَلامَها، وَ اسْقِنی مِن بارِدِها، وَ أَظِلَّنی فی ظِلالِها، وَ زَوِّجْنی مِنْ حُورِها، وَأَجْلِسْنی عَلی أَسِرَّتِها، وَ أَخْذِمْنی وِلْدانَها، وَ أَطِفْ عَلَی غِلْمانَها، وَ اسْقِنی مِنْ شَرابِها، وَ أَوْرَدْنی أَنْهارَها، وَاهْدِلی ثِمارَها، وَ انِْونی [یا: وَاقْوِنی‌](۳۰۸) فی كَرامَتِها مُخَلَّداً، لاخَوْفَ [عَلَی]یرَوِّعُنی، وَ لانَصْبٌ یمَسِّنی، وَلا حُزْنٌ یعْتَرینی [یا: یغْتَرینی‌]، وَلا هَمَّ یشْغِلُنی، فَقَدْ رَضیتُ ثَوابَها، وَ آمَنْتُ عِقابَها، وَ اطْمَأنَنْتُ فی مَنازِلِها، قَدْ جَعَلْتَها لی مَلْجَأً، وَ لِلنَّبِی [یا: النَّبِی](صلی الله علی و آله و سلم) رَفیقاً، وَلِلْمُؤْمِنینَ [یا: الْمُؤْمِنینَ]أَصْحاباً، وَ لِلصّالِحینَ [یا: الصّالِحینَ‌] إِخْواناً، فی غُرَفٍ فَوْقَ غُرَفٍ حَیثُ الشَّرفُ كُلُّ الشَّرفِ.
-أَللّهُمَّ، وَأَعُوذُ بِكَ مَعاذَةَ مَنْ خافَكَ، وَأَلْجَأُ إِلَيْكَ مَلْجَأَ مَنْ هَرَبَ إِلَيْكَ مِنَ النّارِ الَّتى لِلْكافِرينَ أَعْدَدْتَها، وَ لِلْخاطِئينَ أَوْ قَدْتَها، وَلِلْغاوِينَ أَبْرَزْتَها، وَذاتِ لَهَبٍ وَ سَعيرٍ وَ شَهيق وَ زَفيرٍ وَ شَرَرٍ كَأَنَّهُ جِمالاتٌ صُفْرٌ، وَ أَعُوذُ بِكَ أَللّهُمَّ، أَنْ تَصْلِىَ بِها وَجْهى، أَوْ تُطْعِمَها لَحْمى، أَوْ تُوقِدَها بَدَنى، وَ أَعُوذُبِكَ يا إِلهى، مِنْ لَهيبِها، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْ رَحْمَتَكَ لى حِرْزاً مِنْ عَذابِها، حَتّى تُصَيِّرَنى بِها فى عِبادِكَ الصّالِحينَ، أَلَّذينَ لايَسْمَعُونَ حَسيسَها، وَ هُمْ فيَما اشْتَهَتْ أَنْفُسَهُمْ خالِدوُن.
+أَللّهُمَّ، وَأَعُوذُ بِكَ مَعاذَةَ مَنْ خافَكَ، وَأَلْجَأُ إِلَیكَ مَلْجَأَ مَنْ هَرَبَ إِلَیكَ مِنَ النّارِ الَّتی لِلْكافِرینَ أَعْدَدْتَها، وَ لِلْخاطِئینَ أَوْ قَدْتَها، وَلِلْغاوِینَ أَبْرَزْتَها، وَذاتِ لَهَبٍ وَ سَعیرٍ وَ شَهیق وَ زَفیرٍ وَ شَرَرٍ كَأَنَّهُ جِمالاتٌ صُفْرٌ، وَ أَعُوذُ بِكَ أَللّهُمَّ، أَنْ تَصْلِی بِها وَجْهی، أَوْ تُطْعِمَها لَحْمی، أَوْ تُوقِدَها بَدَنی، وَ أَعُوذُبِكَ یا إِلهی، مِنْ لَهیبِها، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْ رَحْمَتَكَ لی حِرْزاً مِنْ عَذابِها، حَتّی تُصَیرَنی بِها فی عِبادِكَ الصّالِحینَ، أَلَّذینَ لایسْمَعُونَ حَسیسَها، وَ هُمْ فیما اشْتَهَتْ أَنْفُسَهُمْ خالِدوُن.
-أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَافْعَلْ بى ما سَأَلْتُكَ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ مَعَ الْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ، وَامْنُنْ عَلَىَّ فى وَقْتى هذا، وَ فى ساعَتى هذِهِ، وَ فى كُلِّ أَمْرٍ شَفَعْتُ إِلَيْكَ فيهِ وَ ما لَمْ أَشْفَعْ إِلَيْكَ فيهِ مِمّا لى فيهِ النَّجاةُ مِنَ النَّارِ، وَ الصَّلاحُ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ، وَ أَعِنِّى عَلى كُلِّ ما سَأَلْتُكَ، أَنْ تَمُنَّ بِهِ عَلَىَّ. أَللّهُمَّ، وَ إِنْ قُصْرَ دُعآئى عَنْ حاجَتى، أَوْ كَلَّ عَنْ طَلَبِها لِسانى، فَلا تُقَصِّرْ بى مِنْ جُودِكَ وَلامِنْ كَرَمِكَ. يا سَيِّدى، فَأَنْتَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ، أَللّهُمَّ، فَصَلِّ عَلى‏مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاكْفِنى ما أَهَمَّنى وَ ما لَمْ يُهِمَّنى، وَ ما حَضَرَنى وَ ما غابَ عَنّى، وَ ما أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنّى، أَللّهُمَّ، وَ ه ذا عَطآؤُكَ وَ مَنُّكَ، وَ هذا تَعْليمُكَ وَ تَأْديبُكَ، وَ هذا تَوْفيقُكَ، وَ هذِهِ رَغْبَتى إِلَيْكَ مِنْ حاجَتى، فَبِحَقِّكَ أَللّهُمَّ، عَلى مَنْ سَأَلَكَ، وَ بِحَقِّ ذِى الْحَقِّ عَلَيْكَ مِمَّنْ سَأَلَكَ، وَ بِقُدْرَتِكَ عَلى ما تَشآءُ، وَ بِحَقِّ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ، ياحَىُّ، يا قَيُّومُ، يا مُحْيِىَ الْمَوْتى، يا لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ الْقآئِمُ عَلى كُلَّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُعْتِقَنى مِنَ النّارِ، وَ تَكْلَأَنى مِنَ الْعارِ، وَ تُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ مَعَ الاَْبْرارِ، فَإِنَّكَ تُجيرُ وَلا يُجارُ عَلَيْكَ.
+أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَافْعَلْ بی‌ما سَأَلْتُكَ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ مَعَ الْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ، وَامْنُنْ عَلَی فی وَقْتی هذا، وَ فی ساعَتی هذِهِ، وَ فی كُلِّ أَمْرٍ شَفَعْتُ إِلَیكَ فیهِ وَ ما لَمْ أَشْفَعْ إِلَیكَ فیهِ مِمّا لی فیهِ النَّجاةُ مِنَ النَّارِ، وَ الصَّلاحُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ، وَ أَعِنِّی عَلی كُلِّ ما سَأَلْتُكَ، أَنْ تَمُنَّ بِهِ عَلَی. أَللّهُمَّ، وَ إِنْ قُصْرَ دُعآئی عَنْ حاجَتی، أَوْ كَلَّ عَنْ طَلَبِها لِسانی، فَلاتُقَصِّرْ بی‌مِنْ جُودِكَ وَلامِنْ كَرَمِكَ. یا سَیدی، فَأَنْتَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ، أَللّهُمَّ، فَصَلِّ عَلی‌مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاكْفِنی ما أَهَمَّنی وَ ما لَمْ یهِمَّنی، وَ ما حَضَرَنی وَ ما غابَ عَنّی، وَ ما أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنّی، أَللّهُمَّ، وَ ه ذا عَطآؤُكَ وَ مَنُّكَ، وَ هذا تَعْلیمُكَ وَ تَأْدیبُكَ، وَ هذا تَوْفیقُكَ، وَ هذِهِ رَغْبَتی إِلَیكَ مِنْ حاجَتی، فَبِحَقِّكَ أَللّهُمَّ، عَلی مَنْ سَأَلَكَ، وَ بِحَقِّ ذِی الْحَقِّ عَلَیكَ مِمَّنْ سَأَلَكَ، وَ بِقُدْرَتِكَ عَلی ما تَشآءُ، وَ بِحَقِّ لاإِلهَ إِلاّ أَنْتَ، یاحَی، یا قَیومُ، یا مُحْیی الْمَوْتی، یا لاإِلهَ إِلاّ أَنْتَ الْقآئِمُ عَلی كُلَّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُعْتِقَنی مِنَ النّارِ، وَ تَكْلَأَنی مِنَ الْعارِ، وَ تُدْخِلَنِی الْجَنَّةَ مَعَ الاَْبْرارِ، فَإِنَّكَ تُجیرُ وَلایجارُ عَلَیكَ.
-أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَعِذْنى مِنْ سَطَواتِكَ، وَ أَعِذْنى مِنْ سُوءِ عُقُوبَتِكَ، أَللّهُمَّ، ساقَتْنى إِلَيْكَ ذُنُوبى، وَ أَنْتَ تَرْحَمُ مَنْ يَتُوبُ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاغْفِرْلى جُرْمى، وَارْحَمْ عَبْرَتى، وَ أَجِبْ دَعْوَتى، وَ أَقِلْ عَثْرَتى، وَ امْنُنْ عَلَىَّ بِالْجَنَّةِ، وَأَجِرْنى مِنَ النّارِ، وَ زَوِّجْنى مِنَ الْحُورِ الْعَيْنِ، وَ أَعِطْنى مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنّى بِكَ إِلَيْكَ أَتَوسَّلُ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاقْلِبْنى مَوْفُورَ الْعَمَلِ بِغُفْرانِ الزَّلَلِ بِقُدْرَتِكَ، وَ لاتُهِنّى فَأَهُونَ عَلى خَلْقِكَ، وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ وَآلِهِ الطّاهِرينَ، وَ سَلِّمْ تَسْليماً.</ref>
+أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَعِذْنی مِنْ سَطَواتِكَ، وَ أَعِذْنی مِنْ سُوءِ عُقُوبَتِكَ، أَللّهُمَّ، ساقَتْنی إِلَیكَ ذُنُوبی، وَ أَنْتَ تَرْحَمُ مَنْ یتُوبُ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاغْفِرْلی جُرْمی، وَارْحَمْ عَبْرَتی، وَ أَجِبْ دَعْوَتی، وَ أَقِلْ عَثْرَتی، وَ امْنُنْ عَلَی بِالْجَنَّةِ، وَأَجِرْنی مِنَ النّارِ، وَ زَوِّجْنی مِنَ الْحُورِ الْعَینِ، وَ أَعِطْنی مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنّی بِكَ إِلَیكَ أَتَوسَّلُ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاقْلِبْنی مَوْفُورَ الْعَمَلِ بِغُفْرانِ الزَّلَلِ بِقُدْرَتِكَ، وَ لاتُهِنّی فَأَهُونَ عَلی خَلْقِكَ، وَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ النَّبِی وَآلِهِ الطّاهِرینَ، وَ سَلِّمْ تَسْلیماً.</ref>
 == فضیلت نماز==
-اسماعیل بن عبدالخالق بن عبدربّه از امام صادق(ع) نقل می‌کند که پدرم ( امام باقر ) همواره بعد از نماز عشاء، دو رکعت نماز در حالت نشسته می‌خواند و صد آیه در آن دو رکعت قرائت می‌نمود و پیوسته می‌فرمود: هرکس این دو رکعت را بخواند و صد آیه در آن تلاوت کند، از [[غفلت|غافلان]] نخواهد بود. وی می‌گوید: امام باقر(ع) در آن دو رکعت، [[سوره واقعه]] و [[سوره اخلاص|اخلاص]] را قرائت می‌کرد.<ref>سید بن طاووس، فلاح السائل، ص۲۵۹.</ref>
+اسماعیل بن عبدالخالق بن عبدربّه از امام صادق(ع) نقل می‌کند که پدرم (امام باقر) همواره بعد از نماز عشاء دو رکعت نماز در حالت نشسته می‌خواند و صد آیه در آن دو رکعت قرائت کرده و پیوسته می‌فرمود: هرکس این دو رکعت را بخواند و صد آیه در آن تلاوت کند از [[غفلت|غافلان]] نخواهد بود. وی می‌گوید: امام باقر(ع) در آن دو رکعت [[سوره واقعه]] و [[سوره اخلاص|اخلاص]] را قرائت می‌کرد.<ref>سید بن طاووس، فلاح السائل، ص۲۵۹.</ref>
 نماز وتیره، برای جبران نماز وتر در نماز شب قرار داده شده که اگر کسی به دلایلی مانند خواب یا مرگ موفق نشد نماز وتر را بخواند، به ثواب آن برسد.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۳۳۰و۳۳۱.</ref>
@@ خط ۲۸: / خط ۲۹: @@
 == وقت نماز==
 وقت نماز وتیره، پس از نماز عشاء تا نیمه‌شب شرعی است اما گفته شده اگر بلافاصله پس از نماز عشاء خوانده شود بهتر است.<ref>[http://www.sistani.org/persian/book/50/41/ سیستانی، توضیح المسائل، نمازهای مستحب؛ وقت نافله‌های یومیه، مسأله ۷۵۸.]</ref>
 ==پانویس==
-{{پانویس2}}
+{{پانویس۲}}
 ==منابع==
 *ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل.
 *حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، آل البیت، ۱۴۱۴ق.
-*سیدمرتضی، رسائل مرتضی، تحقیق: سید احمد حسینی، قم، دار القرآن الکریم، ۱۴۱۵ق.
+*سیدمرتضی، رسائل مرتضی، تحقیق: سید احمد حسینی، قم،‌دار القرآن الکریم، ۱۴۱۵ق.
 *صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، تحقیق: سید محمدباقر بحرالعلوم، نجف، مکتبة الحیدریة، ۱۳۸۶ق.
 *طوسی، محمد بن الحسن، المبسوط،تحقیق سید محمدتقی، کشفی، تهران، المکتبة المرتضویة، ۱۳۸۷ق.