پرش به محتوا

تشهد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Ahmadnazem (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Salvand
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:تشهد.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:تشهد.jpg|بندانگشتی]]
'''تشهد''' از اجزای [[نماز]] است که در [[رکعت]] دوم و رکعت آخر نماز پس از دو [[سجده]] خوانده می‌شود.
'''تَشَهُّد''' از اجزای [[نماز]] است که در [[رکعت]] دوم و رکعت آخر نماز پس از دو [[سجده]] خوانده می‌شود.


این جزء، از [[اجزاء غیر رکنی نماز|اجزاء غیر رکنی]] نماز است؛ به همین جهت فراموشی در انجام آن، باعث اخلال و بطلان نماز نمی‌شود. تشهد در همه نمازها به جز [[نماز میت]] وجود دارد.
تشهد از [[ارکان نماز|اجزای غیر رُکنی]] نماز است؛ به همین جهت اگر فراموش شود، باعث اِخلال و بُطلان نماز نمی‌شود. تشهد در همه نمازها به جز [[نماز میت]] وجود دارد.


در تشهد، به يگانگى [[خداوند]] و رسالت پيامبرش [[حضرت محمد (ص)]] گواهی داده می‌شود.
در تشهد، به يگانگى [[خداوند]] و رسالت پيامبرش [[حضرت محمد (ص)]] گواهی داده می‌شود.


==تعریف==
==تعریف==
تشهد مصدر باب تفعل از ریشه «ش.ه.د» است و به معنای خواندن [[شهادتین]] است.<ref>[http://www.almaany.com/fa/dict/ar-ar/%D8%AA%D8%B4%D9%87%D8%AF/ معنای تشهد]</ref>
تشهد مصدر باب تَفعّل از ریشه «ش.ه.د» و به معنای خواندن [[شهادتین]] است.<ref>[http://www.almaany.com/fa/dict/ar-ar/%D8%AA%D8%B4%D9%87%D8%AF/ معنای تشهد]</ref>


تشهد پس از دو [[سجده]]، در [[رکعت]] دوم و رکعت آخر نماز  خوانده می‌شود.<ref>[http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27233 واجبات نماز]</ref>
تشهد پس از دو [[سجده]]، در [[رکعت]] دوم و رکعت آخر نماز  خوانده می‌شود.<ref>[http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27233 واجبات نماز]</ref>

نسخهٔ ‏۸ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۵۱

تَشَهُّد از اجزای نماز است که در رکعت دوم و رکعت آخر نماز پس از دو سجده خوانده می‌شود.

تشهد از اجزای غیر رُکنی نماز است؛ به همین جهت اگر فراموش شود، باعث اِخلال و بُطلان نماز نمی‌شود. تشهد در همه نمازها به جز نماز میت وجود دارد.

در تشهد، به يگانگى خداوند و رسالت پيامبرش حضرت محمد (ص) گواهی داده می‌شود.

تعریف

تشهد مصدر باب تَفعّل از ریشه «ش.ه.د» و به معنای خواندن شهادتین است.[۱]

تشهد پس از دو سجده، در رکعت دوم و رکعت آخر نماز خوانده می‌شود.[۲]

ذکر تشهد

ذکر واجب در حال تشهد این است:

«اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاَّ اللّه وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ، وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، یعنی: شهادت می‌دهم که خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یگانه است و شریک ندارد؛ شهادت می‌دهم که محمد (ص) بنده خدا و فرستاده او است. خدایا رحمت بفرست بر محمد و آل محمد.»[۳]

احکام تشهد

  • کلمات تشهد باید به عربی صحیح و پشت سر هم (موالات) گفته شود.[۴]
  • اگر نمازگزار تشهد را فراموش کرده باشد و بایستد و پیش از رکوع یادش بیاید که تشهد را نخوانده، باید بلافاصله بنشیند و تشهد را بخواند و رکعت بعد را مجددا بخواند.
  • اگر در رکوع یا بعد از آن یادش بیاید که تشهد رکعت قبل را نخوانده، باید پس از تمام‌کردن نماز، تشهد را قضا کند و بنابر احتیاط واجب برای تشهد فراموش شده دو سجده سهو به جا آورد.[۵]
  • مستحب است در هنگام تشهد، نمازگزار دست‌ها را بر ران‌ها بگذارد و انگشت‌ها را به یکدیگر بچسباند و به دامان خود نگاه کند.[۶]
  • نشستن بر ران چپ و قرار دادن روی پای راست بر کف پای چپ، مستحب است.[۷]
  • چسبانیدن ران‌ها در وقت خواندن تشهد بر زنان مستحب است.[۸]
  • مستحب است پیش از تشهد بگوید: "الحمد لله" یا بگوید: "بسم الله و بالله والحمد لله و خیر الأسماء لله " و بعد از تمام‌شدن تشهد بگوید: "و تقبل شفاعته و ارفع درجته".[۹]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع