شَراف، از منزلگاه‌های مسیر مکه به کوفه. در واقعه کربلا، امام حسین(ع) در این منزل به یاران خود دستور داد تا مقداری آب ذخیره کنند؛ وقتی به منزل ذوحسم رسیدند، با آن آب‌ها، سپاه حر بن یزید را سیراب کردند.
| اطلاعات جغرافیایی | |
|---|---|
| نام منزلگاه | شراف |
| مسیر | مکه به کوفه |
| موقعیت | جنوب عراق |
| قبل از | ذو حسم |
| پس از | بطن العقبة |
| وقایع تاریخی | |
| سایر | دستور به جمع‌آوری آب و مشاهده کردن نیروی تحت فرماندهی حر بن یزید ریاحی پس از حرکت از این منزل. |
سرخ
موقعیت و وجه تسمیه
شراف به معنای بلندی، از آب‌های مسیر مکه به کوفه است که در فاصله بین واقصه و قرعاء قرار دارد. فاصله آن تا واقصه دو میل[۱] و تا لوزه ۱۱ میل[۲] است.
دلیل نامگذاری آن این است که مردی به نام شراف در این محل چاه‌های پرآبی احداث کرده بود. گفته شده شراف و واقصه، دختران عمرو بن معتق از نوادگان سام بن نوح(ع) بوده‌اند[۳]
وقایع
امام حسین(ع) با یاران خود پس از بطن العقبه به این منزل رسیدند. چون این منزل آب زیادی داشت، امام به یاران دستور دادند که مقداری آب بردارند. پس از حرکت از آنجا با سپاه حر بن یزید برخورد کردند. به دستور امام در منزلگاه ذوحسم، سپاه حر و اسب‌های آنان را با آب‌های ذخیره سیراب کردند[۴] بنا بر برخی منابع، برخورد امام با سپاه حر بن یزید، در منزل شراف اتفاق افتاده است[۵]
پانویس
منابع
- ابن‌اثیر، علی بن ابی کرم، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۵ق.
- ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل أبی طالب(ع)، قم، مؤسسه انتشارات علامه، ۱۳۷۹ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد، قم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمدأبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.
- یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، ۱۹۹۵م.