سال ۲۵۵ هجری قمری
(تغییرمسیر از حوادث 255قمري)
 سال ۲۵۶ هجری قمری سال ۲۵۴ هجری قمری  | |
| امامت | |
|---|---|
| امام حسن عسکری(ع) (دوره امامت: ۶ سال (۲۵۴ تا ۲۶۰ق) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| خلیفه عباسی | معتز |
| خلیفه عباسی | مهتدی |
| در خراسان | طاهریان |
| در سیستان | صفاریان |
| در تونس | اغلبیان |
| در مصر | طولونیان |
| در طبرستان | علویان |
| وقایع مهم | |
| آغاز قیام زنگیان | |
| تولدها و وفات‌ها | |
| ولادت امام مهدی موعود(عج) | |
| درگذشت علی بن مهزیار اهوازی | |
سال ۲۵۵ هجری قمری دویست و پنجاه و پنجمین سال پس از هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه براساس سال‌شمار هجری قمری است. حضرت مهدی(ع)، دوازدهمین امام شیعیان در این سال متولد شده است. همچنین این سال با دوران امامت امام حسن عسکری(ع)(۲۵۴-۲۶۰) امام یازدهم شیعیان مصادف بوده است.
از جمله رویدادهای مهم این سال، آغاز قیام علی بن زید و عیسی بن جعفر (از نوادگان) امام حسن مجتبی (ع) در کوفه، حمله یعقوب لیث صفاری به قلمرو حکومت طاهریان و تصرف فارس است.
معرفی
سال ۲۵۵ق با دوران امامت امام حسن عسکری(ع)(۲۵۴-۲۶۰ق) مصادف بوده است.[۱] همچنین در این سال معتز (۲۵۲-۲۵۵ق) و مهتدی (۲۵۵-۲۵۶ق) از خلفای عباسی حکومت را در دست داشتند.[۲]
اولین روز این سال، ۱ محرم برابر است با دوشنبه ۴ دی ۲۴۷ شمسی و ۲۴ دسامبر سال ۸۶۸ میلادی و آخرین روز این سال، ۲۹ ذی‌الحجه برابر است با پنجشنبه ۲۲ آذر سال ۲۴۸ شمسی و ۱۲ دسامبر سال ۸۶۹ میلادی.[۳]
رویدادها
- سفر امام عسکری(ع) به جرجان در ۳ ربیع‌الثانی[۴]
- آغاز قیام زنگیان در ماه رمضان[۵] سال ۲۵۵ق قیام خود را شروع کرد.[۶]
- آغاز قیام علی بن زید و عیسی بن جعفر از نسل امام حسن مجتبی(ع) در کوفه[۷]
- خلع معتزّ عباسی از خلافت (در ماه رجب) و قتل او چند روز پس از آن (در ۲ شعبان).[۸]
- آغاز دوره خلافت مهتدی عباسی (حکومت: ۲۵۵-۲۵۶ق)، چهاردهمین خلیفه عباسی.[۹]
- یعقوب لیث صفاری، امیر سیستان به قلمرو حکومتی طاهریان حمله کرد و فارس را به تصرف درآورد.[۱۰]
تولدیافتگان
- امام مهدی(عج)، امام دوازدهم شیعیان در شب نیمه‌شعبان در شهر سامراء.[۱۱]
درگذشتگان
- علی بن مهزیار اهوازی از اصحاب امام رضا، جواد و هادی(ع) که وفات او را حدود سال ۲۵۵ یا ۲۵۴ قمری دانسته‌اند.[۱۲]
- محمد بن صالح بن عبدالله از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) که در زمان خلافت متوکل عباسی مدتی قیام کرد و دستگیر شد و پس از سه سال آزاد شد.[۱۳] در برخی اقوال، تاریخ فوت سال ۲۴۸ق آمده است.[۱۴]
- محمد بن کرام، بنیانگذار مکتب کلامی کرامیه.[۱۵]
- ابوعثمان، عمرو بن بحر بن محبوب کنانی مشهور به جاحظ از ادیبان بزرگ عرب و متکلمان برجسته معتزلی[۱۶]
- احمد بن حمدون ندیم (لغت‌شناس) که از هم‌نشینان و نزدیکان متوکل و مستعین عباسی بود.[۱۷]
پانویس
- ↑ طبرسی، إعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۱۴.
- ↑ حسینی خاتون‌آبادی، وقایع السنین و الاعوام، ۱۳۵۲ش، ص۱۷۹؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، بی‌تا، ج۹، ص۳۸۹.
- ↑ سایت تبدیل تاریخ هجری
- ↑ قطب‌الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۲۵–۴۲۶؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۲۷–۴۲۸؛ ابن حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۱۵.
- ↑ ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۱۲، ص۲۳۵.
- ↑ ابوالفداء، المختصر، بی‌تا، ج۲، ص۴۶.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب، ۱۳۶۳ق، ج۴، ص۹۴؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، بی‌تا، ج۹، ص۳۸۸.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، بی‌تا، ج۹، ص۳۸۹.
- ↑ ابن عبری، تاریخ مختصر الدول، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۴۷؛ ابن تغری بردی، النجوم الزاهرة، ۱۳۹۲ق، ج۳، ص۲۶.
- ↑ اشپولر، تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، ۱۳۴۹ش، ج۱، ص۱۲۱.
- ↑ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ص۵۱۲؛ طبرسی، إعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۱۴.
- ↑ زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۰م، ج۵، ص۲۵؛ ابوالحسنی، عالمان شیعه، ۱۳۸۲ش، ص۸۲.
- ↑ اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۴۸۰.
- ↑ زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۱۶۲.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۱۷.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۱۷.
- ↑ زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۰م، ج۱، ص۸۵.
یادداشت
منابع
- ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، بیروت،دار صادر -دار بیروت، ۱۳۸۵/۱۹۶۵.
- ابن تغری بردی، جمال‌الدین یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة، قاهره، وزارة الثقافة و الإرشاد القومی. المؤسسة المصریة العامة، ۱۳۹۲ق.
- ابن حمزه طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، قم، انتشارات انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق.
- ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، قم، الشریف الرضی، ۱۳۶۴.
- ابن عبری، غریغوریوس بن هارون، تاریخ مختصر الدول، بیروت، دار المشرق، ۱۹۹۲م.
- ابوالحسنی، رحیم، عالمان شیعه، مجله شیعه‌شناسی، شماره ۳ و ۴، پاییز و زمستان ۱۳۸۲ش.
- ابوالفداء، اسماعیل بن علی، تاریخ أبی الفداء المسمی المختصر فی أخبار البشر، به تحقیق محمود دیوب، بیروت، دار الکتب العلمیه، منشورات محمد علی بیضون، بی‌تا.
- اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱.
- اشپولر، برتولد، تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، با ترجمه عبدالجواد فلاطوری، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۴۹ش.
- اصفهانی، ابوالفرج علی بن الحسین، مقاتل الطالبیین، تحقیق سید احمد صقر، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا.
- حسینی خاتون‌آبادی، عبد الحسین، وقایع السنین و الاعوام یا گزارشهای سالیانه از ابتدای خلقت تا سال ۱۱۹۵ هجری، به تصحیح محمدباقر بهبودی، با مقدمه ابوالحسن شعرانی، با مقدمه شهاب‌الدین مرعشی، تهران، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۵۲ش.
- زرکلی، خیرالدین، الأعلام، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۸۰م.
- طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، قم، موسسه آل البیت علیهم السلام لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- طبری، تاریخ طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.
- قطب‌الدین راوندی، سعید بن عبد الله، الخرائج و الجرائح، قم، مؤسسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
- مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.