سال ۲۴۵ هجری قمری
 سال ۲۴۶ هجری قمری سال ۲۴۴ هجری قمری  | |
| امامت | |
|---|---|
| امام هادی(ع) (دوره امامت: ۳۴ سال (۲۲۰ تا ۲۵۴ق) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| بنی‌عباس در عراق | متوکل عباسی |
| طاهریان در نیشابور | طاهر بن عبدالله |
| بنی‌امیه در اندلس | محمد بن عبدالرحمن |
| ادریسیان در مراکش | یحیی بن محمد بن ادریس |
| سامانیان در ماوراءالنهر و هرات | احمد بن اسد |
| روم شرقی در ترکیه و یونان | میخاییل فرزند توفیل (تئوفیل) |
| تولدها | |
| ابن‌مجاهد | |
| وفات‌ها / شهادت‌ها | |
| ذوالنون مصری | |
| هارون بن جعفر بن ابراهيم طالبی | |
سال ۲۴۵ هجری قمری، دویست (دو صد) و چهلم و پنجمین سال پس از هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. این سال برابر با بخشی از ۲۳۸و۲۳۹ خورشیدی و ۸۵۹و۸۶۰ میلادی بود. همچنین امام هادی علیه‌السلام (امامت:۲۲۰-۲۵۴ق) امامت شیعیان جعفری را به دوش داشت.
امامت
این سال برابر با بیست و پنجمین سال امامت حضرت هادی (ع) (امامت:۲۲۰ق-۲۵۴ق)[۱]) و سیزدهمین سال عمر حضرت حسن عسکری (ع) (۲۳۲-۲۶۰ق) بود.
روی‌دادها
- متوکل دستور به ساخت شهرکی در شمال سامرا داد و آن را جعفریه نام گذاشت[یادداشت ۱] که متوکلیه نیز گفته شد.[۲] او برای ساخت این شهرک، پول کلانی پرداخت و دو کاخش، مختار و بدیع را ویران کرد و مصالح آن را برای ساخت این شهرک داد.[۳][یادداشت ۲]
- زلزله در سرزمین مغرب و نیز در انطاکیه، دمشق، لاذقیه، بغداد و مدائن رخ داد که تلفات زیادی داشت.[۴]
- میخاییل، شاه روم شرقی، چند مسلمان دربند را برای متوکل فرستاد و برای آزادی دیگران، پول خواست.[۵]
- متوکل دستور داد نوروز به زمان اولیه خود بازگردد. او برای فرصت در دریافت خراج زردشتی‌ها، نوروز را به تاخیر انداخته بود.[۶]
- متوکل، بر پزشک خود، بختیشوع، خشم گرفت، دستور به زدن ۱۵۰ ضربه تازیانه داد و به بند انداخت.[۷]
درگذشتن
- ثوبان بن ابراهيم، معروف به ذوالنون مصری، ابوالفياض، یکی از زاهدان مشهور و دارای آثار شعر و حکمت.[۸]
- نجاح بن سلمة، مسئول دیوان توقیع و نظارت بر کارکنان، با توطئه عبیدالله بن یحیی بن خاقان، وزیر متوکل و به اتهام خیانت در اموال، بدستور متوکل، شکنجه و کشته شد.[۹]
- محمد بن ابراهيم بن عبیدالله بن زیاد، اولین امیر خاندان زیاد در یمن.[۱۰]
- عسکر بن حسین (یا عسکر بن محمد بن حسین)، معروف به ابوتراب نخشبی، صوفی مشهور[۱۱]
- محمد بن القاسم، ابوالحسن، معروف به مانی الموسوس، شاعر مصری و مقیم بغداد.[۱۲]
- هارون بن جعفر بن ابراهيم، از خاندان جعفر بن ابی‌طالب: شاعر. او ابیاتی در رد سروده‌های زبير بن بكار در بدگویی از آل ابی‌طالب گفته است.[۱۳]
- محمد بن هشام بن عوف، ابومحلم الشیبانی (زاد:۱۴۸ق)، وقایع‌نگار.[۱۴]
- عبدالرحمن بن ابراهیم بن عمرو، معروف به دُحیم (زاده:۱۷۰ق) محدث و قاضی در اردن و فلسطین، صحابه‌نگار.[۱۵]
- هشام بن عمار بن نصیر، ابوالولید، ابن‌میسرة السلمی، (تولد:۱۵۳ق قاضی و قاری مشهور در دمشق.[۱۶]
زاده شدن
- وریزة بن محمد بن وریزة، از راویان شیعه و اساتید احمد بن علی نجاشی.[۱۷]
- احمد بن موسی بن عباس، ملقب به ابن‌مجاهد (درگذشت:۳۲۵ق) عالم به قرائت قرآن. اثر مشهور او (القراءات الكبير) است.[۱۸]
پانویس
- ↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۴۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۲.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۲.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۵، ص۲۹۴.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۴، ص۲۳۳.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۳۳۴.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۸، ص۶۰.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۱۳۱.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۲، ص۲۹۲.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۸، ص۸۷.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، موسسه خویی، ج۲۰، ص۲۱۱.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۱، ص۲۶۱.
یادداشت
منابع
- خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، لندن، مؤسسه اسلامی خویی.
- زرکلی، خیرالدین، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۸۰م.
- طبری، محمد بن جریر، تاريخ الامم و الملوك، بیروت، انتشارات اعلمی، براساس نسخه بريل، شهر ليدن، سال ۱۸۷۹م.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
- یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، بیروت، دار صادر، ۱۳۷۹ق.