سال ۲۴۸ هجری قمری

از ویکی شیعه
سال ۲۴۸ هجری قمری
 
امامت
امام هادی(ع)
(دوره امامت: ۳۴ سال (۲۲۰ تا ۲۵۴ق)
حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی
عباسی در عراقمنتصر و مستعین
طاهریان در خراسانعبدالله بن طاهر و محمد بن عبدالله
بنی‌امیه در اندلسمحمد بن عبدالرحمن
ادریسیان در مراکشیحیی بن محمد بن ادریس
سامانیان در ماوراءالنهراحمد بن اسد
روم شرقی در ترکیه و یونانمیخاییل فرزند توفیل (تئوفیل)
صفاریان در سیستانیعقوب لیث
وفات‌ها / شهادت‌ها
منتصر عباسی
عبدالله بن طاهر
ابوحاتم سجستانی


سال ۲۴۸ هجری قمری، بیست و هشتمین سال امامت حضرت علی نقی(ع) (۲۲۰-۲۵۴ق)، مقیم سامرا و هم‌زمان با درگذشت منتصر، خلیفه عباسی و جانشینی احمد بن محمد بن معتصم، ملقب مستعین بالله بود. منتصر، سیاست پدرش، متوکل را برای فشار و تهدید علویان متوقف کرد، فدک را به آنان پس داد و زیارت قبر امام علی(ع) و امام حسین(ع) را آزاد کرد.

روی‌دادها

  • ابراهیم بن محمد همْدانی، از وکیلان حضرت علی نقی(ع)، با پسرش جعفر نامه‌ای به او نوشتند و درباره اختلاف حاتم بن فارس قزوینی و علی بن جعفر همانی، معروف به علیل دیدگاهش را جویا شد. امام هادی پاسخ داد که به علیل اعتماد کنید و از قزوینی دوری کنید.[۱]
  • منتصر عباسی، زیارت قبر امام علی(ع) و امام حسین(ع) را که پدرش، متوکل، ممنوع کرده بود، آزاد کرد. به علویان امنیت داد و اموال و املاک غصب شده آنان را مانند فدک پس داد.[۲]
  • ربیع الاخر:شروع خلافت احمد بن محمد بن معتصم، مستعین بالله در بغداد. او با کمک و موافقت چندی از سرداران ماوراءالنهر، پس از درگذشت خلیفه و پسرعمویش، منتصر، به تخت نشست.[۳]
  • ماه رجب:آغاز حکومت محمد بن عبدالله بن طاهر. او حکومت خراسان را پس از درگذشت پدرش بدست آورد و از سوی خلیفه عباسی، تایید شد.[۴]

درگذشتن

  • بکر بن محمد بن حبیب بن بقیة، ابو عثمان المازن، از راویان شیعه.[۵]
  • منتصر، خلیفه عباسی در سامرا، ربیع الاخر.[۶]
  • عبدالله بن طاهر، امیر خراسان و طاهریان، ماه رجب.[۷]
  • محمد بن صالح بن عبدالله، شاعر علوی، امیر مدینه در خلافت واثق.[۸]
  • حسین بن علی یزید، کرابیسی، فقیه و متکلم شافعی. آثار: اصول الفقه و فروعه، الجرح و التعدیل.[۹]
  • سهل بن محمد بن عثمان، ابو حاتم سجستانی. از ادیبان و شاعران مشهور بصره، چند اثر:المعمرین، النخلة، المختصر، ما تلحن فیه العامة و (الفرق بین الآدمیین و کل ذی روح).[۱۰]
  • عیسی بن حماد بن مسلم، ابن‌حماد (تولد:۱۶۰ق)، محدث.[۱۱]
  • محمد بن یزید بن کثیر بن رفاعة، ابوهشام، عالم کوفی و قاضی بغداد.[۱۲]

زاده شدن

  • محمد بن بشر، ابوبکر زنبری العکبری (درگذشت:۳۳۲ق)، از محدثان مشهور شافعی.[۱۳]
  • محمد بن ولید بن ولاد، ابوالحسین (درگذشت:۲۹۸ق)، عالم نحوی و مصری، اثار:المقصور و الممدود، المنمق.[۱۴]
  • موسی بن عبیدالله بن یحیی بن خاقان، ابو مزاحم (درگذشت:۳۲۵ق)، کسی که اولین کتاب در تجوید را نوشت. او چند شعر نیز در مدح معاویة بن ابی‌سفیان گفت.[۱۵]

پانویس

  1. طوسی، اختیار معرفةالرجال، ۱۳۴۸ش، ص۵۲۷.
  2. ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۱۱۶.
  3. یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۴۹۴.
  4. یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۴۹۴.
  5. نجاشی، ۱۳۶۵ش، رجال، ص۱۱۰.
  6. یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۴۹۴.
  7. یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۴۹۴.
  8. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۱۶۲.
  9. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۲، ص۲۴۴.
  10. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۳، ص۱۴۳.
  11. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۱۶۲.
  12. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۱۴۴.
  13. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۵۲.
  14. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۱۳۳.
  15. زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۳۲۴و۳۲۵.

یادداشت


منابع

  1. ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
  2. زرکلی، خیرالدین، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۸۰م.
  3. طبری، محمد بن جریر، تاريخ الامم و الملوك، بیروت، انتشارات اعلمی، براساس نسخه بريل، شهر ليدن، سال ۱۸۷۹م.
  4. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفةالرجال، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
  5. نجاشی، احمد بن علی، رجال، قم، نشر اسلامی، ۱۳۶۵ش.
  6. یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، بیروت، دار صادر، ۱۳۷۹ق.