تشهد

تَشَهُد از اجزای نماز است که در رکعت دوم و رکعت آخر نماز پس از دو سجده خوانده می‌شود.

تشهد از اجزای غیر رُکنی نماز است؛ به همین جهت اگر فراموش شود، باعث اِخلال و بُطلان نماز نمی‌شود. تشهد در همه نمازها به جز نماز میت وجود دارد.

در تشهد، به يگانگى خداوند و رسالت حضرت محمد(ص) گواهی داده می‌شود.

ذکر

تشهد، از واجبات نماز است که به خواندن گفتن شهادتین (گواهی دادن به یگانگی خدا و رسالت پیامبر(ص)) در رکعت دوم و آخر اشاره دارد.

«اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ؛ شهادت می‌دهم که معبودی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یگانه است و شریک ندارد؛ شهادت می‌دهم که محمد(ص) بنده خدا و فرستاده او است. خدایا رحمت بفرست بر محمد و آل محمد.»

احکام

برخی از احکام تشهد عبارتند از:

• کلمات تشهد باید به عربی صحیح خوانده شود و در آنها موالات(پشت سر هم) رعایت شود.
• مستحب است در هنگام تشهد، نمازگزار دست‌ها را بر ران‌ها بگذارد و انگشت‌ها را به یکدیگر بچسباند و به دامان خود نگاه کند.
• مستحب بودن تَوَرُّک؛ قرار دادنِ پای چپ زیر ساق پای راست و نشستن بر ران چپ.
• مستحب است پیش از تشهد بگوید: "اَلْحَمدُللَّـه" یا بگوید: "بِسْمِ اللهِ و بِاللهِ وَ الْحَمدُ لِلهِ وَ خَیرُ الأسماءِ لِله" و بعد از تمام شدن تشهد بگوید: "وَ تَقَبِّلْ شَفاعَتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَه".

حکم فراموش کردن تشهد

اگر نمازگزار تشهد را فراموش کند و پیش از رکوع متوجه شود، باید بلافاصله بنشیند و تشهد را بخواند و نماز را ادامه دهد. بر اساس برخی فتاوا لازم است پس از پایان نماز دو سجده سهو به جای آورده شود. اما اگر در رکوع یا بعد از آن یادش بیاید که تشهد رکعت قبل را نخوانده، باید پس از تمام‌کردن نماز، تشهد را قضا کند و بنابر احتیاط واجب برای تشهد فراموش شده دو سجده سهو به جا آورد.

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع