پرش به محتوا

اقامه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>Hasaninasab
imported>S.J.Mosavi
جز درج لینک زبان‌ها
خط ۹۴: خط ۹۴:
[[tr:İkamet]]
[[tr:İkamet]]
[[id:Iqamah]]
[[id:Iqamah]]
[[ru:ИКАМАТ]]


[[رده:مستحبات]]
[[رده:مستحبات]]

نسخهٔ ‏۳ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۱۳

متن اقامه ترجمه اقامه

اَللّهُ اَکبَرُ (۲ بار)

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلَهَ إِلاَّ اللّهُ(۲ بار)

اَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ(۲ بار)

اَشْهَدُ أَنَّ عَلِیاً وَلِی اللّهِ(۲ بار)[۱]

حَیِّ عَلَی الصَّلاةِ(۲ بار)

حَیِّ عَلَی الْفَلاحِ(۲ بار)

حَیِّ عَلی خَیرِ الْعَمَلِ(۲ بار)

قَد قامَت الصَّلَوةُ(۲ بار)

اَللّهُ اَکبَرُ(۲ بار)

لا اِلَهَ إِلاَّ اللّهُ(۱ بار)

خدا بزرگ‌تر از آن است که توصیف شود

شهادت می‌دهم خدایی جز خدای یکتا وجود ندارد

شهادت می‌دهم محمد(ص) پیامبرخداست

شهادت می‌دهم علی(ع) ولی خداست

بشتاب به سوی نماز

بشتاب به سوی رستگاری

بشتاب به سوی بهترین کار

همانا نماز برپا شد

خدا بزرگ‌تر از آن است که توصیف شود

خدایی جز خدای یکتا نیست

اِقامَة، مجموعه‌ای از چند جمله شامل شهادت به توحید و نبوت پیامبر اسلام و ترغیب به نماز است که پس از اذان و بلافاصله قبل از نماز خوانده می‌شود. خواندن اقامه قبل از نماز واجب نیست بلکه مستحب و سنت موکّد است.[۲]

فصول و عبارات

عبارات اقامه به‌جز در دو مورد، با اذان یکسان است:

  1. عبارت «قد قامت الصلاة» که خبر دادن از برپایی نماز است، در اذان نیست، اما در اقامه گفته می‌شود. این عبارت،‌ دو مرتبه، پس از عبارت «حی علی خیر العمل» و پیش از تکبیر و تهلیل پایانی گفته می‌شود.
  2. تکبیر در آغاز اقامه دو بار تکرار می‌شود (در مقابل چهار تکرار در اذان) و تهلیل پایانی نیز یک بار است (در مقابل دو تکرار در اذان).

شهادت ثالثه

عبارت «اشهد ان علیا ولی الله» از روزگاری کهن در اذان و اقامه برخی از امامیان متداول بوده است؛[۳] اما در منابع فقهی و حدیثی امامیه به عنوان بخشی از اذان مطرح نشده است.[نیازمند منبع]

نزد اهل سنت

  • نزد حنفیان تمامی اذکار اقامه دو دو (مثنی) خوانده می‌شود.
  • نزد مالکیان همه عبارات اقامه از جمله ذکر «قد قامت الصلاة» یک بار گفته می‌شوند.
  • قول حنبلیان و قول مشهور نزد شافعیان دوبار گفتن ذکر «قد قامت الصلاة» و یک بار گفتن دیگر اذکار اقامه است.[۴]

احکام اقامه

  • به فتوای بسیاری از فقیهان شیعه خواندن اقامه قبل از نماز، مستحب موکّد است و حتی برخی فقیهان آن را واجب دانسته‌اند.[۵]
  • کسی که در مسجد برای نماز جماعتی حاضر می‌شود که برای آن اذان و اقامه گفته‌‌اند نباید برای نماز خود اذان و اقامه بگوید. ولی اگر خودش در نماز جماعت شرکت ندارد و می‌خواهد نماز را فرادی بخواند می‌تواند اذان و اقامه را نگوید.[۶]
  • اقامه باید بعد از اذان گفته شود.[۷]
  • صحت اقامه مثل اذان مشروط به رعایت ترتیب و فاصله نیانداختن بین جملات و بیان صحیح عربی است.[۸] چنانکه با وضو بودن نیز جزو شرایط صحت اقامه دانسته شده است.[۹]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. این جمله جزء اذان نیست
  2. رجوع کنید به: طوسی، ج ۱، ص ۹۳.
  3. مثلا؛ رجوع کنید به: ابن بابویه، من لایحضر، ج ۱ ص۱۸۹۱۸۸، طوسی، النهایه، ص۸۰
  4. رجوع کنید به: طوسی، ج۱، ص۹۱؛ ابن هبیره، ج۱، ص۸۱
  5. یزدی، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۴۰۹-۴۱۰
  6. یزدی، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۴۱۷-۴۱۹
  7. یزدی، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۴۲۵
  8. یزدی، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۴۲۵
  9. یزدی، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۴۲۶

منابع

  • طوسی، الخلاف، تهران، ۱۳۷۷ق؛
  • ابن هبیره، یحیی، الافصاح، حلب، ۱۳۶۶ق/۱۹۴۷م؛

پیوند به بیرون

منبع: دائره المعارف بزرگ اسلامی