حجاج بن زید تمیمی سعدی: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
پدر حجاج، زید، از سخنوران زمان و از [[فهرست اصحاب امام علی(ع)|یاران حضرت علی(ع)]] در [[جنگ صفین]] بود.<ref>ابن‌حجر، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۵۳۱.</ref> پس از [[شهادت]] حضرت علی(ع)، [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] وی را به سرپرستی شرطه‌ها گماشت، اما وی قبول نکرد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۱۷۰.</ref> | پدر حجاج، زید، از سخنوران زمان و از [[فهرست اصحاب امام علی(ع)|یاران حضرت علی(ع)]] در [[جنگ صفین]] بود.<ref>ابن‌حجر، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۵۳۱.</ref> پس از [[شهادت]] حضرت علی(ع)، [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] وی را به سرپرستی شرطه‌ها گماشت، اما وی قبول نکرد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۱۷۰.</ref> | ||
در [[زیارت الشهدا|زیارت الشهداء]] با عبارت «اَلسَّلَامُ عَلَی الْحَجَّاجِ بْنِ زَیدٍ السَّعْدِی»<ref>سید ابن طاووس، الإقبال بالأعمال، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۷۸.</ref> و در [[زیارت رجبیه امام حسین(ع)]] با عبارت «السَّلَامُ عَلَی حَجَّاجِ بْنِ یزِیدَ»<ref>سید ابن طاووس، الإقبال بالأعمال، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۳۲۶.</ref> بر او سلام داده شده است. [[سید محسن امین]] نیز در [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] از او با نام حجاج بن بدر تمیمی یاد کرده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، بی‌تا، ج۴، ص۵۶۴.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۵: | ||
* ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دار الكتب العلمیة، ۱۴۱۵ق. | * ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دار الكتب العلمیة، ۱۴۱۵ق. | ||
* ابن‌طاووس، على بن موسى، الإقبال بالأعمال الحسنة، تحقیق جواد قيومى اصفهانى، قم، دفتر تبليغات اسلامى، چاپ اول، ۱۳۷۶ش. | * ابن‌طاووس، على بن موسى، الإقبال بالأعمال الحسنة، تحقیق جواد قيومى اصفهانى، قم، دفتر تبليغات اسلامى، چاپ اول، ۱۳۷۶ش. | ||
* امین، سید محسن، أعيان الشيعة، تحقیق حسن الأمين، بی‌تا. | |||
* سماوی، محمدطاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین، قم، دانشگاه شهید محلاتی، ۱۴۱۹ق. | * سماوی، محمدطاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین، قم، دانشگاه شهید محلاتی، ۱۴۱۹ق. | ||
* طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم والملوك، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق. | * طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم والملوك، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق. | ||
{{یاران امام حسین}} | {{یاران امام حسین}} | ||
{{نامه‌نگاری در واقعه کربلا}} | {{نامه‌نگاری در واقعه کربلا}} | ||
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۹
 آرامگاه شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع) | |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | حجاج بن زید تمیمی سعدی |
| خویشاوندان | زید (پدر) |
| محل زندگی | بصره |
| شهادت | روز عاشورا (۱۰ محرم سال ۶۱ق)، کربلا |
| نحوه شهادت | به‌دست سپاهیان عمر بن سعد |
| مدفن | حرم امام حسین(ع) |
| مشخصات دینی | |
| از یاران | امام حسین(ع) |
| فعالیت‌ها | رساندن نامه مسعود بن عمرو ازدی به امام حسین(ع) |
حَجّاج بن زید تَمیمی سعدی از شهدای کربلا و از نامه‌رسانان واقعه کربلا. پس از نامه امام حسین(ع) به اشراف بصره که آنان را به‌سوی خود دعوت کرد، مسعود بن عمرو اَزدی یکی از مخاطبان پنج‌گانه نامه امام حسین(ع)، نامه‌ای در حمایت خود و قبیله‌اش از حسین بن علی نوشت و آن را به حجاج بن زید سپرد. حجاج نامه را به امام حسین(ع) رساند و همراه وی ماند و در روز عاشورا در حمله نخست لشکر عمر بن سعد به شهادت رسید.[۱]
پدر حجاج، زید، از سخنوران زمان و از یاران حضرت علی(ع) در جنگ صفین بود.[۲] پس از شهادت حضرت علی(ع)، معاویه وی را به سرپرستی شرطه‌ها گماشت، اما وی قبول نکرد.[۳]
در زیارت الشهداء با عبارت «اَلسَّلَامُ عَلَی الْحَجَّاجِ بْنِ زَیدٍ السَّعْدِی»[۴] و در زیارت رجبیه امام حسین(ع) با عبارت «السَّلَامُ عَلَی حَجَّاجِ بْنِ یزِیدَ»[۵] بر او سلام داده شده است. سید محسن امین نیز در اعیان الشیعه از او با نام حجاج بن بدر تمیمی یاد کرده است.[۶]
پانویس
منابع
- ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دار الكتب العلمیة، ۱۴۱۵ق.
- ابن‌طاووس، على بن موسى، الإقبال بالأعمال الحسنة، تحقیق جواد قيومى اصفهانى، قم، دفتر تبليغات اسلامى، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
- امین، سید محسن، أعيان الشيعة، تحقیق حسن الأمين، بی‌تا.
- سماوی، محمدطاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین، قم، دانشگاه شهید محلاتی، ۱۴۱۹ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم والملوك، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.