توابین: تفاوت میان نسخه‌ها
درج الگوی درجه بندی |
جز جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس2}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}' برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{ | {{پانوشت}} | ||
== یادداشت == | |||
{{یادداشت‌ها}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۳
تَوّابین (به‌معنای توبه‌کنندگان) گروهی از شیعیان کوفه که در سال ۶۵ قمری به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی به خونخواهی امام حسین(ع) قیام کردند و بسیاری از آنان در جنگ با سپاه ابن زیاد در منطقه «عین الورده» به شهادت رسیدند.
قیام
قیام توابین نخستین قیام شیعی پس از واقعه عاشورا است.[۱] که با هدف خونخواهی امام حسین(ع) و شهدای کربلا، در سال ۶۵ قمری صورت پذیرفت.[۲] این قیام به دست توابین در مقابله با لشکر شام و در منطقه عین الورده رخ داد.[۳]
علت نام‌گذاری
برخی شیعیان کوفه با این که از امام حسین(ع) دعوت کردند تا با او بیعت و علیه یزید بن معاویه قیام کنند از یاری امام(ع) سر باز زدند و او را در قیام عاشورای سال ۶۱ هجری تنها گذاشتند.
آنان پس از واقعه کربلا، از کرده خود پشیمان شدند و تنها راه رستگاری و پذیرش توبه خویش را خونخواهی حسین بن علی(ع) و کشتن قاتلان او یا کشته شدن در این راه می‌دانستند. از این رو در تاریخ به توّابین شهرت یافتند.[۴]
توابین سرشناس
افرادی چون سلیمان بن صرد خزاعی، رفاعة بن شداد بجلی [۵]، مسیب بن نجبه، عبدالله بن سعد ازدی و عبدالله بن وال تیمی از سران توابین بودند.[۶]
پانویس
یادداشت
منابع
- ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت، دارصادر، بی‌تا.
- ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ۱۳۹۴ق.
- سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل و النحل، قم، موسسه امام صادق، ۱۴۲۸ق.
- ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، مؤسسه الرساله، بیروت، ۱۴۱۳ق.
پیوند یه بیرون