سلیمان بن رزین
متن نامه امام حسین(ع) به اشراف بصره
|
«اما بعد، خداوند محمد را بر خلقش برگزید و او را به نبوت خویش گرامی داشت و برای رسالتش اختیار کرد. سپس خداوند (روح) او را گرفت، در حالی که او خیرخواه بندگان خدا بود و رسالت او را (به مردم) رسانید؛ و ما اهل و اولاد و جانشینان او هستیم؛ و از همه مردم به جایگاهی که در میان مردم داشت، سزاوارتریم، ولی قوم ما برای رسیدن به آن جایگاه بر ما سبقت گرفتند و ما به آن گردن نهادیم، زیرا ما تفرقه را ناخوش و عافیت و همدلی را دوست داشتیم. ولی در عین حال ما خود می‌دانیم که ما بر آن حقی که شایسته ماست، از کسانی که آن را در دست گرفته‌اند، سزاوارتریم... من فرستاده خود را با این نامه به سوی شما فرستادم. من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر، دعوت می‌کنم، چرا که سنت مرده و بدعت زنده شده است. پس اگر گفتارم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید شما را به راه رشد هدایت می‌کنم. والسلام علیکم و رحمه الله.
|
| طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۷. |
سلیمان بن رزین غلام امام حسین(ع) و سفیر ایشان به سوی اشراف بصره بود. پس از آنکه نامه امام به دست ابن زیاد افتاد، دستور داد سلیمان را به شهادت رساندند. او نخستین شهید قیام امام حسین(ع) به شمار می‌آید.
نامه امام به اشراف بصره
امام حسین(ع) هنگامی که در مکه اقامت داشت، سلیمان را با نامه‌ای به بصره فرستاد.[۱] نامه امام خطاب به روسا و اشراف بصره بود که عبارت بودند از: «مالک بن مسمع بکری»، «احنف بن قیس تمیمی»، «منذر بن جارود عبدی»، «مسعود بن عمرو ازدی»، «قیس بن هیثم» و «عمرو بن عبیدالله بن معمر». نامه امام خطاب به این چند نفر، تنها یک نسخه بود.[۲]
شهادت سلیمان
چهار نفر از این اشراف، خبر رسیدن نامه امام را پنهان کردند ولی منذر بن جارود (که پدر زن عبیدالله بن زیاد حاکم بصره بود) از ترس اینکه این نامه دسیسه ابن زیاد باشد، نامه و نامه‌رسان را نزد او آورد. ابن زیاد که می‌خواست روز بعد به کوفه برود، نامه را خواند و دستور داد سلیمان را گردن زدند.[۳] و بنا بر نقلی به‌دار آویختند.[۴]
نام او و قاتلش در زیارت الشهداء (زیارت ناحیه مقدسه غیرمشهور) آمده است: «السَّلامُ عَلی سُلَیمانَ مَوْلَی الْحُسَینِ بْنِ أمیرِالمؤمنینَ وَ لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ سُلَیمانَ بْنَ عَوْفِ الْحَضْرَمِی».[۵]
مجموعه تلویزیونی فرستاده
در مجموعه تلویزیونی «فرستاده» محصول سال ۱۳۸۱ش به کارگردانی و نویسندگی جواد شمقدری، گزارشی از چگونگی پیام‌رسانی سلیمان، پیک امام حسین(ع)، و سرانجام او به تصویر کشیده شده است.[۶]
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
- سماوی، محمد، ابصارالعین فی أنصارالحسین، قم، دانشگاه شهید محلاتی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، اللهوف علی قتلی الطفوف، تهران، انتشارات جهان، بی‌تا.
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، قم، مؤسسة آل البیت لإحیاء التراث، بی‌تا.