تجافی: تفاوت میان نسخهها
E.keshavarzi (بحث | مشارکتها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''تَجافی''' حالت نیمخیز نمازگزار در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت است. به بازکردن دستها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی میگویند. | '''تَجافی''' حالت نیمخیز نمازگزار در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت است. به بازکردن دستها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی میگویند. | ||
'''در تشهد''': اگر [[مأموم]] در رکعت دوم یا آخرِ [[نماز]]، به [[امام جماعت]] اقتدا کند، در هنگام تشهد امام جماعت، تجافی میکند.<ref>جمعی از پژوهشگران، | '''در تشهد''': اگر [[مأموم]] در رکعت دوم یا آخرِ [[نماز]]، به [[امام جماعت]] اقتدا کند، در هنگام تشهد امام جماعت، تجافی میکند.<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۵۳</ref> یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین میگذارد و زانوها را بلند میکند. طبق نظر [[مراجع تقلید|مراجعی]] مانند [[سیدعلی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]]، [[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]]، [[حسین وحید خراسانی|آیتالله وحید خراسانی]] و [[سید علی حسینی سیستانی|آیتالله سیستانی]]، تجافی در تشهد رکعت دوم [[احتیاط واجب|احتیاطِ واجب]] است؛ اما در رکعت چهارم، نمازگزار میتواند تجافی کند یا اینکه برخیزد و بقیه نماز را بخواند. نمازگزار در هنگام تجافی طبق نظر فقها میتواند سکوت کند یا ذکر تشهد یا هر ذکر دیگری بگوید.<ref>[http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه میدانیم]، خبرگزاری رسمی حوزه.</ref> | ||
'''در رکوع و سجده''': | '''در رکوع و سجده''': بهمعنای بازکردن آرنج دستهاست که برای مردان [[مستحب]] است.این کار را در رکوع «تجنیح» میگویند که انسان در حالت رکوع مانند دو بال بازوها و آرنجهایش را از بدن بیرون بیاورد و فقط کف دستهایش را بر زانوهایش بگذارد.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۰، ص۱۰۵؛ فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۵۳.</ref>در روایات به بلند کردن شکم از زمین و قرار دادن دستها همچون دو بال گشوده «تَخَوّی» میگویند.<ref>حرعاملی، وسایل الشیعه، مؤسسة آل البیت، ج۶، ص۳۴۱.</ref> تجافی در رکوع و سجود برای مرد مستحب است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۰۵.</ref> البته [[ملا احمد نراقی]] فقیه شیعه در قرن سیزدهم قمری در کتاب [[مستند الشیعه]] از فاضل نقل کرده که تجافی بهمعنای بلند کردن شکم از زمین در حال [[سجده]] واجب است زیرا بدون تجافی سجده محقق نمیشود.<ref>نراقی، مستند الشیعه، مؤسسة آل البیت، ج۵، ص۲۷۹.</ref> | ||
</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه میدانیم]، خبرگزاری رسمی حوزه، تاریخ مشاهده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ | * [http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه میدانیم]، خبرگزاری رسمی حوزه، تاریخ مشاهده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ | ||
* | * عاملی، حرّ، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ۱۴۰۹ق، مؤسسه آل البیت علیهم السلام. | ||
* فرهنگ فقه اسلامی، تحقیق و تألیف مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم السّلام؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش، قابل دریافت در [http://lib.eshia.ir/23017/2/353 پایگاه کتابخانه فقاهت] | * فرهنگ فقه اسلامی، تحقیق و تألیف مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم السّلام؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش، قابل دریافت در [http://lib.eshia.ir/23017/2/353 پایگاه کتابخانه فقاهت] | ||
* | * نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، دار إحیاء التراث العربی. | ||
* نراقی، مستند الشیعه، أحمد بن محمّد | * نراقی، مستند الشیعه، أحمد بن محمّد مهدی النّراقی، تحقیق: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث مشهد المقدسة، الناشر، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث قم، بیتا. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
* از تجافی در نماز چه میدانیم؟ [http://hawzahnews.com/detail/News/ | * از تجافی در نماز چه میدانیم؟ [http://hawzahnews.com/detail/News/373979، خبرگزاری رسمی حوزه] | ||
* تجافی، [http://portal.anhar.ir/node/9739/?ref=sbttl#gsc.tab=0 پورتال انهار] | * تجافی، [http://portal.anhar.ir/node/9739/?ref=sbttl#gsc.tab=0 پورتال انهار] | ||
{{نمازها}} | {{نمازها}} | ||
<onlyinclude>{{درجهبندی | <onlyinclude>{{درجهبندی |
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۳
تَجافی حالت نیمخیز نمازگزار در هنگام تشهّد امام جماعت است. به بازکردن دستها در هنگام رکوع و سجده نیز تجافی میگویند.
در تشهد: اگر مأموم در رکعت دوم یا آخرِ نماز، به امام جماعت اقتدا کند، در هنگام تشهد امام جماعت، تجافی میکند.[۱] یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین میگذارد و زانوها را بلند میکند. طبق نظر مراجعی مانند آیتالله خامنهای، آیتالله مکارم شیرازی، آیتالله وحید خراسانی و آیتالله سیستانی، تجافی در تشهد رکعت دوم احتیاطِ واجب است؛ اما در رکعت چهارم، نمازگزار میتواند تجافی کند یا اینکه برخیزد و بقیه نماز را بخواند. نمازگزار در هنگام تجافی طبق نظر فقها میتواند سکوت کند یا ذکر تشهد یا هر ذکر دیگری بگوید.[۲]
در رکوع و سجده: بهمعنای بازکردن آرنج دستهاست که برای مردان مستحب است.این کار را در رکوع «تجنیح» میگویند که انسان در حالت رکوع مانند دو بال بازوها و آرنجهایش را از بدن بیرون بیاورد و فقط کف دستهایش را بر زانوهایش بگذارد.[۳]در روایات به بلند کردن شکم از زمین و قرار دادن دستها همچون دو بال گشوده «تَخَوّی» میگویند.[۴] تجافی در رکوع و سجود برای مرد مستحب است.[۵] البته ملا احمد نراقی فقیه شیعه در قرن سیزدهم قمری در کتاب مستند الشیعه از فاضل نقل کرده که تجافی بهمعنای بلند کردن شکم از زمین در حال سجده واجب است زیرا بدون تجافی سجده محقق نمیشود.[۶]
پانویس
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۵۳
- ↑ از تجافی در نماز چه میدانیم، خبرگزاری رسمی حوزه.
- ↑ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۰، ص۱۰۵؛ فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۵۳.
- ↑ حرعاملی، وسایل الشیعه، مؤسسة آل البیت، ج۶، ص۳۴۱.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۰۵.
- ↑ نراقی، مستند الشیعه، مؤسسة آل البیت، ج۵، ص۲۷۹.
منابع
- از تجافی در نماز چه میدانیم، خبرگزاری رسمی حوزه، تاریخ مشاهده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶
- عاملی، حرّ، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ۱۴۰۹ق، مؤسسه آل البیت علیهم السلام.
- فرهنگ فقه اسلامی، تحقیق و تألیف مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم السّلام؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش، قابل دریافت در پایگاه کتابخانه فقاهت
- نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، دار إحیاء التراث العربی.
- نراقی، مستند الشیعه، أحمد بن محمّد مهدی النّراقی، تحقیق: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث مشهد المقدسة، الناشر، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث قم، بیتا.
پیوند به بیرون
- از تجافی در نماز چه میدانیم؟ خبرگزاری رسمی حوزه
- تجافی، پورتال انهار