پرش به محتوا

صبر ایوب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>M.bahrami
imported>M.bahrami
خط ۴۶: خط ۴۶:
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[رده:پیامبران در قرآن]]
[[رده:پیامبران در قرآن]]
[[رده:حضرت ایوب]]

نسخهٔ ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۴۰

صبر ایوب اشاره به یکی از صفات حضرت ایوب دارد که در قرآن، حدیث لوح و زیارت ناحیه به آن اشاره شده است. در فرهنگ عمومی نیز صبر ایوب مثال زدنی است.

صبر بر بلا

صبر و بردباری حضرت ایوب دربرابر بلا شهرت بسیار دارد [۱] روایت است که: ایوب ثروت فراوان داشت. اما این دارایی‌ها از بین رفت و سختی‌های فراوانی برایش پدید آمد.[۲] این پیامبر الهی در برابر تمام مشکلات پیش آمده، مدت هفت[۳] یا هیجده سال صبر وبردباری نمود.[۴] در هیچ‌یک از بلاها، عافیت و بهبودی در خواست نکرد.[۵] تا آنکه خداوند متعال وی را به صفت صبر ستوده[۶] و تمام رنج های او را پایان و دولت و ثروت او را برگرداند.[۷]

پیامبر می فرماید: ایوب بردبارترین مردم است.[۸] لذا در روز قیامت با وی بر سایرین دلیل آورده می‌شود. امام صادق می فرماید: شخص‏ی که در دنیا گرفتار شده و ‏بر اثر آن به فتنه و گمراهی افتاده، روز قیامت می‏ گوید: پروردگارا! مرا به‏ شدت‏ گرفتار و مبتلا کردی‏ تا این که به فتنه و تباهی دچار شدم. پس حضرت ایوب را می‏ آورند و به ‏آن‏ مرد گفته ‏می‏ شود: آیا رنج‏ و بلای تو سخت ‏تر بود یا رنج و بلای ایوب؟ او هم به رنج و بلا درافتاد اما گرفتار فتنه و تباهی نشد.[۹]

دعای ایوب

حضرت ایوب بعد از صبر فراوان به پیشگاه خدا دعا نمود.قرآن دعای ایوب را این چنین بیان نموده:« بارالها، ضرر و زیان به جان من رسید و تو ارحم الراحمین هستی.» [۱۰]سید بن طاووس برای ایشان دعای مختصری را نقل نموده که این گونه شروع می شود:« اللهم انی أعوذ بک الیوم فاعذنی...» [۱۱]

زیارت ناحیه

در زیارت ناحیه به جهت همین صبر، سلام بر ایوب این گونه ذکر شده است. أَلسَّلامُ عَلی أَیوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ؛سلام بر ایوب كه خداوند او را از بیماریش شفا بخشید.[۱۲]

وارث صبر ایوب

در حدیث لوح درباره معرفی امام مهدی آمده:«همه صبر ایوب را در او می‌بینند.» [۱۳]

درنگاه عرفان

در عرفان به‌ صبر ایوب‌ و بردباری‌ او توجه شده است. [۱۴] ابن‌ عربی‌ ، فص ۱۹ کتابش را فص ایوبی قرار داده است.[۱۵]

فرهنگ عمومی

در فرهنگ عمومی صبر ایوب یک ضرب المثل شده است.[۱۶] شاعران نیز در آثار خود به آن اشاره کرده اند[۱۷]

تک نگاری

کتابی به روش الکترونیک و گویایی با عنوان صبر ایوب: ایوب نبی، اسوه معلولان تالیف خدیجه صفی ‏زاده در پاییز ۱۳۹۳ توسط دفتر فرهنگ معلولین منتشر شده است. نسخه الکترونیک و نسخه گویای این اثر بر روی پایگاه دفتر فرهنگ معلولین موجود است. [۱۸]

پانویس‌

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن‌ عربی‌، محیی‌الدین‌، فصوص‌ الحکم‌، به‌ کوشش‌ ابوالعلاء عفیفی‌، بیروت‌،دارالکتاب‌العربی، ۱۴۰۰ق‌.
  • رى شهرى، محمد، حکم النبی الأعظم (ص)، قم، دارالحدیث،۱۳۸۷ش.
  • شیخ صدوق،محمدبن علی، الخصال،قم جامعه مدرسین،۱۳۶۲ش.
  • طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸ش.
  • کلینی، محمّدبن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ ق.
  • مجلسی،محمد باقر،بحار الانوارالجامعه لدرراخبارالائمه الاطهار،بیروت داراحیاءالتراث العربی ،۱۴۰۳ق.
  • مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه‌، تهران، دار الكتب الاسلامية، ۱۳۷۳ش.
  • مکارم شيرازى،ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، تنظیم بابایی، تهران، دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش.
  • نیشابوری،ابراهیم، قصص الانبیا، تهران، بنگاه ترجمه ونشر کتاب، ۱۳۵۹ش.
  • هجویری‌، علی‌، کشف‌ المحجوب‌، به‌ کوشش‌‌ ژوکوفسکی‌، تهران‌،امیر کبیر، ۱۳۷۱ش‌.


  1. موسوی،دایره المعارف بزرگ اسلامی،۱۳۸۰ش، ج ۱۰، ص۷۲۲.
  2. مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۹،ص ۲۹۴
  3. شیخ صدوق، خصال، ۱۳۶۲ش، ب۷، ح۱۰۸.
  4. نیشابوری، قصص الانبیا۱۳۵۹ش، ص۲۵۷
  5. مجلسى، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۳۵۰
  6. سوره ص، آیه۳۸ «اِنّا وجَدنهُ صابِرًا نِعمَ العَبدُ اِنَّهُ اَوّاب»
  7. طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج‏۹، ص۲۲۷
  8. رى شهرى، حکم النبی الأعظم (ص)، ۱۳۸۷ش، ج۲،ص۲۷۳
  9. مجلسى، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج‏۷، ص۲۸۵
  10. سوره انبیا، آیه ۸۳:«أَنّی مَسَّنِی الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرّاحِمینَ»
  11. ابن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات‏، ۱۴۱۱ ق، ص۳۷۰.
  12. ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۳۷۸ش،ص ۴۸۵.
  13. کلینی، الکافی،۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۲۷.
  14. هجویری‌،کشف‌ المحجوب‌،۱۳۷۱ش‌ ، ج۱، ص۲۷و۴۵.
  15. ابن‌ عربی‌،فصوص‌ الحکم‌،۱۴۰۰ق‌، ج۱، ص‌ ۱۷۰- ۱۷۵.
  16. مکارم، برگزیده تفسیر نمونه،۱۳۸۶ش، ج۳، ص ۱۸۴
  17. دیوان خواجوی کرمانی، غزل۴۹؛ دیوان وحشی بافقی، غزل۱۴۲؛ مولوی، مثنوی معنوی، دفتر پنجم،بخش ۱۲۷و ۱۵۷
  18. دفتر فرهنگ معلولین