۱۷٬۱۳۹
ویرایش
آیه قبله: تفاوت میان نسخه‌ها
←متن و ترجمه آیه
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|تراز=وسط | |تراز=وسط | ||
|عنوان={{عربی|اندازه=95%|قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ﴿۱۴۴﴾}} | |عنوان={{عربی|اندازه=95%|قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ﴿۱۴۴﴾}} | ||
|نگريستنت را به اطراف آسمان مى‌بينيم. تو را به سوى قبله‌اى كه مى‌پسندى مى‌گردانيم. پس روى به جانب مسجدالحرام كن. و هر جا كه باشيد روى بدان جانب كنيد. اهل كتاب مى‌دانند كه اين دگرگونى به حق و از جانب پروردگار آنان بوده است. و خدا از آنچه مى‌كنيد غافل نيست. | |نگريستنت را به اطراف آسمان مى‌بينيم. تو را به سوى قبله‌اى كه مى‌پسندى مى‌گردانيم. پس روى به جانب مسجدالحرام كن. و هر جا كه باشيد روى بدان جانب كنيد. اهل كتاب مى‌دانند كه اين دگرگونى به حق و از جانب پروردگار آنان بوده است. و خدا از آنچه مى‌كنيد غافل نيست.}} | ||
این آیه که حکم تغییر قبله را در خود دارد، به آیه قبله مشهور است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۲۵.</ref> برخی مفسران از [[آیه ۱۵۰ سوره بقره]] نیز به عنوان آیه قبله یاد کرده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۲۹.</ref> همچنین طنطاوی، از مفسران اهل‌سنت، آیات ۱۴۲ تا ۱۴۴ بقره را آیات تغییر قبله دانسته است.<ref>طنطاوی، تفسیر الوسیط، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۹۴.</ref> | این آیه که حکم تغییر قبله را در خود دارد، به آیه قبله مشهور است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۲۵.</ref> برخی مفسران از [[آیه ۱۵۰ سوره بقره]] نیز به عنوان آیه قبله یاد کرده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۲۹.</ref> همچنین طنطاوی، از مفسران اهل‌سنت، آیات ۱۴۲ تا ۱۴۴ بقره را آیات تغییر قبله دانسته است.<ref>طنطاوی، تفسیر الوسیط، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۹۴.</ref> | ||