تجافی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←منابع |
E.keshavarzi (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه می‌دانیم]، خبرگزاری رسمی حوزه، تاریخ مشاهده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ | |||
* عاملى، حرّ، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، ۱۴۰۹ق، مؤسسه آل البيت عليهم السلام. | |||
* فرهنگ فقه اسلامی، تحقیق و تألیف مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم السّلام؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش، قابل دریافت در [http://lib.eshia.ir/23017/2/353 پایگاه کتابخانه فقاهت] | * فرهنگ فقه اسلامی، تحقیق و تألیف مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم السّلام؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش، قابل دریافت در [http://lib.eshia.ir/23017/2/353 پایگاه کتابخانه فقاهت] | ||
* | * نجفى، صاحب الجواهر، محمد حسن، جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، دار إحياء التراث العربي. | ||
* نراقی، مستند الشیعه، أحمد بن محمّد مهدي النّراقي، تحقیق: مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ مشهد المقدسة، الناشر، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ قم، بیتا. | * نراقی، مستند الشیعه، أحمد بن محمّد مهدي النّراقي، تحقیق: مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ مشهد المقدسة، الناشر، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ قم، بیتا. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۵
تَجافی حالت نیم‌خیز نمازگزار در هنگام تشهّد امام جماعت است. به بازکردن دستها در هنگام رکوع و سجده نیز تجافی می‌گویند.
در تشهد: اگر مأموم در رکعت دوم یا آخرِ نماز، به امام جماعت اقتدا کند، در هنگام تشهد امام جماعت، تجافی می‌کند.[۱] یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین می‌گذارد و زانوها را بلند می‌کند. طبق نظر مراجعی مانند آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله مکارم شیرازی، آیت‌الله وحید خراسانی و آیت‌الله سیستانی، تجافی در تشهد رکعت دوم احتیاطِ واجب است؛ اما در رکعت چهارم، نمازگزار می‌تواند تجافی کند یا اینکه برخیزد و بقیه نماز را بخواند. نمازگزار در هنگام تجافی طبق نظر فقها می‌تواند سکوت کند یا ذکر تشهد یا هر ذکر دیگری بگوید.[۲]
در رکوع و سجده: به معنای بازکردن آرنج دست‌هاست که برای مردان مستحب است.این کار را در رکوع «تجنیح» می‌گویند که انسان در حالت رکوع مانند دو بال بازوها و آرنج‌هایش را از بدن بیرون بیاورد و فقط کف دست‌هایش را بر زانوهایش بگذارد.[۳]در روایات به بلند كردن شكم از زمین و قرار دادن دستها همچون دو بال گشوده «تَخَوّی» می‌گویند.[۴] تجافى در ركوع و سجود براى مرد مستحب است.[۵] البته ملا احمد نراقی فقیه شیعه در قرن سیزدهم در کتاب مستندالشیعه از فاضل نقل کرده که تجافی به معنای بلند كردن شكم از زمين در حال سجده واجب است زیرا بدون تجافی سجده محقق نمی‌شود. [۶]
پانویس
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۵۳
- ↑ از تجافی در نماز چه می‌دانیم، خبرگزاری رسمی حوزه.
- ↑ نجفی، جواهرالکلام،۱۳۶۲ش، ج۱۰، ص۱۰۵؛ فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۵۳.
- ↑ حرعاملی، وسایل الشیعه، مؤسسة آل البيت، ج۶، ص۳۴۱.
- ↑ نجفی، جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام، ج۱۰، ص۱۰۵
- ↑ نراقی، مستند الشیعه، مؤسسة آل البيت، ج۵، ص۲۷۹.
منابع
- از تجافی در نماز چه می‌دانیم، خبرگزاری رسمی حوزه، تاریخ مشاهده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶
- عاملى، حرّ، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، ۱۴۰۹ق، مؤسسه آل البيت عليهم السلام.
- فرهنگ فقه اسلامی، تحقیق و تألیف مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم السّلام؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش، قابل دریافت در پایگاه کتابخانه فقاهت
- نجفى، صاحب الجواهر، محمد حسن، جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، دار إحياء التراث العربي.
- نراقی، مستند الشیعه، أحمد بن محمّد مهدي النّراقي، تحقیق: مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ مشهد المقدسة، الناشر، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ قم، بیتا.
پیوند به بیرون
- از تجافی در نماز چه می‌دانیم؟ ، خبرگزاری رسمی حوزه
- تجافی، پورتال انهار