سید احمد خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←خصوصیات
جز (←وفات) |
جز (←خصوصیات) |
||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
==خصوصیات== | ==خصوصیات== | ||
بسیاری از عالمان معاصر احتیاط بسیار و [[ورع]] خوانساری را ستوده و وی را در [[تهذیب نفس]] و فضائل اخلاقی چون ادب، [[تواضع]] و ساده زیستی دارای مرتبه‌ای بلند دانسته‌اند.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش، ج۲، ص۱۰، امام خمینی، ج۲۱، ص۱۵۱، شخصیت آیت الله سید احمد خوانساری، ص۲۳۱، به نقل از محمد تقی ستوده، ص۲۳۳ به نقل از هادی معرفت.</ref> جایگاه علمی رفیع او نیز برای همگان مشهود بود چنان که بسیاری از بزرگان حوزه قم، [[نجف]] و [[کربلا]] پس از درگذشت [[آیت الله بروجردی]] وی را اعلم و دارای دقت نظر در مسائل فقهی می‌دانستند.<ref>رجوع کنید به: امام خمینی، ج۱۹، ص۱۲۸، ابن الرضا، ج۱، ص۳۷۸، شخصیت آیت الله سید احمد خوانساری، ص۲۳۲، به نقل از حسین شمس، ص۲۳۳-۲۳۴، به نقل از هادی معرفت.</ref> ویژگی مهم [[فقه]] خوانساری استقلال در رأی است که در بسیاری موارد به مخالفت او با دیدگاه مشهور انجامیده است.<ref>شخصیت آیت الله سید احمد خوانساری، ص۲۳۴، ۲۳۷، به نقل از هادی معرفت.</ref> | بسیاری از عالمان معاصر احتیاط بسیار و [[ورع]] خوانساری را ستوده و وی را در [[تهذیب نفس]] و فضائل اخلاقی چون ادب، [[تواضع]] و ساده زیستی دارای مرتبه‌ای بلند دانسته‌اند.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش، ج۲، ص۱۰، امام خمینی، ج۲۱، ص۱۵۱، شخصیت آیت الله سید احمد خوانساری، ص۲۳۱، به نقل از محمد تقی ستوده، ص۲۳۳ به نقل از هادی معرفت.</ref> جایگاه علمی رفیع او نیز برای همگان مشهود بود چنان که بسیاری از بزرگان حوزه قم، [[نجف]] و [[کربلا]] پس از درگذشت [[آیت الله بروجردی]] وی را اعلم و دارای دقت نظر در مسائل فقهی می‌دانستند.<ref>رجوع کنید به: امام خمینی، ج۱۹، ص۱۲۸، ابن الرضا، ج۱، ص۳۷۸، شخصیت آیت الله سید احمد خوانساری، ص۲۳۲، به نقل از حسین شمس، ص۲۳۳-۲۳۴، به نقل از هادی معرفت.</ref> ویژگی مهم [[فقه]] خوانساری استقلال در رأی است که در بسیاری موارد به مخالفت او با دیدگاه مشهور انجامیده است.<ref>شخصیت آیت الله سید احمد خوانساری، ص۲۳۴، ۲۳۷، به نقل از هادی معرفت.</ref> [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] او را بهره‌مند از مقام احتياط، [[تقوا]]، علميت و دقت نظر دانسته است.<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۱۵۱.</ref> | ||
درباره یکی از کرامات آیت‌الله سیداحمد خوانساری نقل شده است: وی بیماری زخم معده داشت که احتیاج به عمل جراحی داشت، از طرفی وی سالخورده و از لحاظ جسمی ناتوان بود و تحمل جراحی بدون بیهوشی نیز ممکن نبود، پیش از آنکه عمل جراحی آغاز شود، وی اجازه بی‌هوش کردن را به پزشک نداد -چون به نظر ایشان در وضعیت بیهوشی، [[تقلید]] مقلدینشان دچار اشکال می‌شد- از این رو به پزشکان معالج گفت: هر گاه من مشغول قرائت [[سوره انعام|سوره مبارکه انعام]] شدم، شما مشغول عمل شوید، من توجه‌ام به [[قرآن]] است و در این صورت هیچ مشکلی پیش نمی‌آید -وی آن چنان به قرآن توجه پیدا می‌کرد که احساس درد نمی‌کردند- همان طور هم شد و با تمام شدن عمل جراحی، قرائت سوره مبارکه انعام نیز به پایان رسید!<ref>هزار و یک حکایت اخلاقی، محمدحسین محمدی.</ref> | درباره یکی از کرامات آیت‌الله سیداحمد خوانساری نقل شده است: وی بیماری زخم معده داشت که احتیاج به عمل جراحی داشت، از طرفی وی سالخورده و از لحاظ جسمی ناتوان بود و تحمل جراحی بدون بیهوشی نیز ممکن نبود، پیش از آنکه عمل جراحی آغاز شود، وی اجازه بی‌هوش کردن را به پزشک نداد -چون به نظر ایشان در وضعیت بیهوشی، [[تقلید]] مقلدینشان دچار اشکال می‌شد- از این رو به پزشکان معالج گفت: هر گاه من مشغول قرائت [[سوره انعام|سوره مبارکه انعام]] شدم، شما مشغول عمل شوید، من توجه‌ام به [[قرآن]] است و در این صورت هیچ مشکلی پیش نمی‌آید -وی آن چنان به قرآن توجه پیدا می‌کرد که احساس درد نمی‌کردند- همان طور هم شد و با تمام شدن عمل جراحی، قرائت سوره مبارکه انعام نیز به پایان رسید!<ref>هزار و یک حکایت اخلاقی، محمدحسین محمدی.</ref> | ||