مدرسه جوادیه (هند)

مقاله نامزد خوبیدگی
از ویکی شیعه
مدرسه جوادیه
اطلاعات اوليه
بنيانگذارسید محمدسجاد حسینی بنارسی
تأسیس۱۹۲۸م
کاربریحوزه علمیه
مکانبَنارَس هند؛ ایالت اوتار پَرادِش
نام‌های دیگرجامع العلوم جوادیه • جامعه جوادیه
مشخصات
وضعیتفعال
امکاناتکتابخانه


مدرسه جوادیه یا جامعُ العُلومِ جوادیه، مدرسه‌ای علمیه در شهر بَنارَس هند.[۱] سید محمدسجاد حسینی بَنارَسی (متوفای ۱۳۴۷ق) در سال ۱۹۲۸م یک مرکز علوم دینی را به‌یاد پدرش سید علی‌جواد بنارسی در شهر بنارس در ایالت اتراپَرادِش بنا نهاد و نام آن را جوادیه گذارد. او از همان ابتدا قصد داشت مرکزی با عنوان جامع علوم جوادیه، پایه‌گذاری کند و غیر از آموزش مسائل دینی، زبان انگلیسی و دیگر متون هم آموزش داده شود[۲] تا طلاب از رفتن به لکهنو بی‌نیاز باشند.[۳]

مدرسه جوادیه که در محله پَرهَلادگَهات بَنارَس قراردارد، در زمان مدیریت سید ظفرالحسن رضوی (درگذشت: ۱۴۰۳ق) مجتهد شیعه، به اوج رسید؛ او با سفر به مناطق مختلف و ترغیب مردم به کمک مالی، آن را رونق بخشید.[۴] سید ظفرالحسن، نخستین مدیر جامع العلوم جوادیه بود؛ او پس از تحصیل در حوزه علمیه نجف، در سال ۱۹۴۰م به هند بازگشت و مدیریت این حوزه را بیش از چهل سال بر عهده داشت و تا آخر عمر، درس خارج تدریس می‌کرد.[۵] بستگان او به ظَفَرُالْمِلّة شهرت دارند و فرزند بزرگش سید شمیم‌الحسن رضوی (متولد ۱۳۵۶ق) مدیر این مرکز است.[۶] در مدرسه جوادیه، مجله‌ای اختصاصی با عنوان «جواد» منتشر می‌شد که ماهنامه بود.[۷]

کتاب «فهرست نسخه های خطی کتابخانه جامعه جوادیه»

طلبه‌ها در مدرسه جوادیه در سه سال، مرحله ابتدایی علوم دینی را می‌گذرانند و پس از آن، وارد مرحله عالی می‌شوند که چهار سال به‌طول می‌انجامد و پس از اتمام دوره، مدرک «نَجمُ الاَفاضل» را می‌گیرند. در مرحله بعدی که جامع نام دارد و چهار سال است، بالاترین مدرک علمی حوزه جوادیه یعنی «فَخرُ الاَفاضل» را دریافت می‌کنند.[۸]

جامعه جوادیه، کتابخانه‌ای دارد که مجموعه‌ای از کتاب‌های خطی و چاپی به زبان اردو، فارسی و عربی در آن وجود دارد[۹] و کتاب «فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه جوادیه بنارس هند» به‌همت سید جعفر حسینی اشکوری در سال ۱۳۸۶ش چاپ شده و مشتمل بر ۱۵۷ نسخه خطی در حدود ۲۵۰ عنوان است.[۱۰]

کتاب «تاریخ مدرسه جوادیه» در سال ۱۴۰۱ش در هند رونمایی شد. این کتاب تاریخ این مدرسه از ابتدا تا عصر حاضر (قرن ۱۵ق) بررسی کرده و زندگانی استادان آن را روایت می‌کند.[۱۱]

پانویس

  1. «حوزه علمیه جوادیه»، سایت علمای هند.
  2. صدرالافاضل، مطلع الانوار، ۱۳۷۴ش، ص۷۴۵.
  3. محمدی، «جریان‌شناسی علمی و دینی در هند»، ص۱۵۲.
  4. رضایی، حضور علمی شیعیان در جهان، ۱۳۹۷ش، ص۱۳۲.
  5. محمدی، «جریان‌شناسی علمی و دینی در هند»، ص۱۴۹؛ جعفری محمدی، نقش شیعه در گسترش علوم اسلامی در شبه قاره هند، ۱۳۹۷ش، ص۴۱۴؛ «زیارة إلی الجامعة الجوادیة للعلوم الإسلامیة بنارس – الهند»، ص۳۳۴.
  6. جعفری محمدی، نقش شیعه در گسترش علوم اسلامی در شبه قاره هند، ۱۳۹۷ش، ص۴۱۴؛ «زیارة إلی الجامعة الجوادیة للعلوم الإسلامیة بنارس – الهند»، ص۳۳۴.
  7. «زیارة إلی الجامعة الجوادیة للعلوم الإسلامیة بنارس – الهند»، ص۳۳۸.
  8. «زیارة إلی الجامعة الجوادیة للعلوم الإسلامیة بنارس – الهند»، ص۳۲۷.
  9. «زیارة إلی الجامعة الجوادیة للعلوم الإسلامیة بنارس – الهند»، ص۳۳۰.
  10. حسینی اشکوری، شش مقاله هندی، ۱۳۹۲ش، ص۲۰.
  11. «تاریخ جامعه جوادیه» در هند رونمایی شد»، خبرگزاری ایکنا.

منابع

  • «حوزه علمیه جوادیه»، سایت علمای هند، ، تاریخ بازدید: ۱۵ آذر ۱۴۰۲ش.
  • جعفری محمدی، غلام‌جابر، نقش شیعه در گسترش علوم اسلامی در شبه قاره هند، قم، امام علی بن ابی‌طالب(ع)، ۱۳۹۷ش.
  • «تاریخ جامعه جوادیه» در هند رونمایی شد، خبرگزاری ایکنا، تاریخ انتشار خبر: ۴ خرداد ۱۴۰۱ش.
  • حسینی اشکوری، صادق، شش مقاله هندی، قم، مجمع ذخائر اسلامی، ۱۳۹۲ش.
  • رضایی، حسن، حضور علمی شیعیان در جهان، قم، امام علی بن ابی‌طالب(ع)، ۱۳۹۷ش.
  • «زیارة إلی الجامعة الجوادیة للعلوم الإسلامیة بنارس - الهند»، مجله :الموسم، السنة ۱۴۰۹ - العدد ۵.
  • صدرالافاضل، مرتضی حسین، مطلع الانوار، ترجمه: محمد هاشم، مشهد، آستان قدس رضوی. بنياد پژوهش‌های اسلامى، ۱۳۷۴ش.
  • محمدی، محسن، «جریان‌شناسی علمی و دینی در هند؛ علما و اندیشمندان شیعه در منطقه»، دوفصلنامه جریان‌شناسی دینی - معرفتی در عرصه بین‌الملل، شماره ۷، بهار ۱۳۹۴ش.