سید مصطفی موسوی صفوی
سید مصطفی موسوی صفوی (۱۹۱۸- ۲۰۰۲م) از عالمان کشمیر و دانشآموخته حوزه علمیه نجف بود که پس از بازگشت به کشمیر به ترویج مکتب اهلبیت(ع) و وحدت میان مسلمانان مشغول شد. وی از امام خمینی و سید علی خامنهای اجازه تصدی و تصرف در امور حسبیه داشت.
سید مصطفی موسوی صفوی در ۲ فوریه ۱۹۱۸م برابر با ۱۳ بهمن ۱۲۹۶ش در منطقه بدگام کشمیر هند به دنیا آمد. او از نوادگان میر شمسالدین عراقی (۸۴۵-۹۳۲ق)، از مبلغان تشیع در کشمیر و پاکستان بود. سید مصطفی موسوی در۳۰ مرداد سال ۱۳۸۱ش در ۸۴ سالگی در بدگام درگذشت و در قبرستان بدگام به خاک سپرده شد.
سید مصطفی تحصیلات ابتدایی خود را در کشمیر آغاز کرد. در سال ۱۹۴۰م برای ادامه تحصیل علوم دینی، به عراق رفت. وی در حوزه علمیه نجف از اساتیدی همچون سید ابوالحسن مشهدی، سید محسن طباطبایی حکیم، آقابزرگ تهرانی، امام خمینی، عبدالله شاهرودی و سید محمدهادی میلانی بهره برد.
موسوی از روحانیون حقوقدان کشمیر به شمار میرفت و در کنار آن از مبلغان نظریه ولایت فقیه در بین مردم کشمیر بود. بازگشایی محاکم شرعی و ریاست انجمن شرعیه شیعیان کشمیر از سال ۱۹۸۲م تا سال ۲۰۰۲م، از دیگر فعالیتهای او است.
منابع
- همرهان مجمع؛ یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهلبیت(ع)، قم، مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ۱۴۰۱ش.