پرش به محتوا

سلطنت خداداد میسور

از ویکی شیعه
سلطنت خداداد مَیسور
اطلاعات حکومت
بنیانگذارحیدر علی خان بهادر
سال تأسیس۱۱۷۵ق/۱۷۶۱م
گستره جغرافیاییمنطقه میسور در جنوب هند
مذهبشیعه
نوع حکومتسلطنتی
اقدامات مهممبارزه و جنگ با کمپانی هند شرقی بریتانیا
پایتخت‌هامیسور
انقراض۱۲۱۴ق/۱۷۹۹م
علت انقراضشکست در جنگ
افراد
حاکمان مشهورتیپو سلطان


سلطنت خداداد مَیسور (۱۱۷۵-۱۲۱۴ق/۱۷۶۱-۱۷۹۹م) عنوانی است برای دوره حکومت محلی و شیعی حیدرعلی و فرزندش تیپو سلطان در منطقه میسور در جنوب هند در قرن هجدهم میلادی. واژه «خداداد» نشان‌دهنده مشروعیت‌ دینی حکومت و پیوند میان قدرت سیاسی و اراده الهی است. حیدرعلی و تیپو سلطان، هر دو گرایش های شیعی داشتند و برای امام علی(ع) احترام قائل بودند و علیه استعمار انگلیس مبارزه کردند.

آغاز و سرانجام سلطنت خداداد میسور

حیدر علی خان بهادر، از فرماندهان نظامی، در سال ۱۱۷۵ق/۱۷۶۱م قدرت را از خاندان هندو «ردی‌یار» در منطقه میسور در جنوب هند گرفت و با اعلام استقلال، بنیان‌گذار حکومت شیعی با عنوان سلطنت خداداد میسور شد.[۱] وی با تصرف بدنور و تغییر نام به حیدرنگر، آن را پایتخت حکومت میسور اعلام کرد.[۲] یکی از اقدامات او مبارزه علیه استعمار انگلیس بود[۳] و در ۱۱۷۹ق/۱۷۶۵م برای حمایت از مسلمانان به دورترین نقاط مالابار هند حمله کرد.[۴]

پس از مرگ حیدرعلی خان بهادر، فرزندش، فتح علی خان بهادر، مشهور به تیپو سلطان، تیپو صاحب و ببر میسور، قدرت را در سال ۱۱۹۷ق/۱۷۸۲م در دست گرفت و حکومت کرد.[۵] تیپو سلطان چند بار با کمپانی هند شرقی بریتانیا جنگید و در برخی از آنها پیروزی‌هایی به‌دست آورد ولی سرانجام در چهارمین جنگ با بریتانیا در نبرد سرنگاپتم در سال ۱۲۱۴ق/۱۷۹۹م جان باخت و سلطنت خداداد میسور پایان یافت.[۶]

معنای «خداداد» در سلطنت میسور

واژه «خداداد» در فارسی و اردو به معنای «بخشیده‌شده از سوی خدا» یا «موهبت الهی» است. انتخاب این عنوان برای حکومت حیدرعلی و تیپو سلطان، نوعی مشروعیت‌بخشی دینی بود؛ یعنی حکومتی که از سوی خداوند به آنان عطا شده است.[۷]

جلوه‌های تشیع در سلطنت خداداد میسور

محمدحسین مظفر (۱۳۸۱-۱۳۱۲ق)، فقیه شیعی، در کتاب «تاریخ الشیعة» که به فارسی نیز ترجمه شده است،[۸] اشاره کوتاهی به حکومت شیعی میسور و دو حاکم آن کرده است.[۹] حیدرعلی، به امام علی(ع) ارادت و احترام فوق العاده قائل بود و انگشتری با حکاکی لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار داشت.[۱۰] فرزندش، تیپو سلطان نیز به امام علی(ع) احترام فراوان می گذاشت.[۱۱]

تک‌نگاری

کتاب «تاریخ سلطنت خداداد میسور»[۱۲] به زبان اردو، به طور خاص درباره سلطنت خداداد میسور و کتاب «زندگی اجتماعی ـ اقتصادی شیعه اثنا عشری با تکیه به شهر میسور در هند»[۱۳] به زبان فارسی، درباره شیعیان میسور منتشر شده است.

پانوشت

  1. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۷۳.
  2. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۷۳.
  3. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۷۳.
  4. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۷۴.
  5. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۷۵.
  6. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۷۷.
  7. محمود بنگلوری، تاریخ سلطنت خداداد میسور، ص۳۴۲.
  8. مظفر، محمدحسين، تاريخ شيعه، ترجمه و نگارش دكتر سيد محمدباقر حجتى، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، ۱۳۶۸.
  9. مظفر، تاریخ الشیعه، ص۲۴۷.
  10. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۸۰.
  11. عقیلی، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، ص۸۰.
  12. محمود بنگلوری، محمودخان، تاریخ سلطنت خداداد میسور، لاهور، مکتبة عالیه، ۱۹۹۵م.
  13. جعفرپور، جلال، زندگی اجتماعی - اقتصادی شیعه اثنا عشری با تکیه به شهر میسور در هند، تهران، ارشدان، ۱۴۰۱.

منابع

  • جعفرپور، جلال، زندگی اجتماعی - اقتصادی شیعه اثنا عشری با تکیه به شهر میسور در هند، تهران، ارشدان، ۱۴۰۱.
  • عقیلی، سید احمد و دیگران، «عملکرد حکومت محلی میسور در قبال دولت انگلیس و طرح اندیشه مقاومت و اتحاد اسلامی»، مطالعات تاریخی جنگ، ش۴، ۱۴۰۱ش.
  • محمود بنگلوری، محمودخان، تاریخ سلطنت خداداد میسور، لاهور، مکتبة عالیه، چاپ دوم، ۱۹۹۵م.
  • مظفر، محمدحسین، تاریخ الشیعه، بیروت، دارالزهراء، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۷م.