سجاد (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز Shamsoddin صفحهٔ سجاد را به سجاد (لقب) منتقل کرد |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز افزایش جستارهای وابسته |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{درباره ۲|لقب سجاد|اطلاع از امام چهارم شیعیان |امام سجاد علیه‌السلام| }} | {{درباره ۲|لقب سجاد|اطلاع از امام چهارم شیعیان |امام سجاد علیه‌السلام| }} | ||
[[پرونده:قطعه خوشنویسی یا سجاد.jpg|بندانگشتی|270px|قطعه خوشنویسی «یا سجاد» به خط ثلث، اثر محمد المشرفاوی (۱۴۳۹ق).<ref>«[https://www.pinterest.ch/pin/693272936366027976/ یا سجاد]»، صفحه محمد المشرفاوی در پینترس.</ref>]] | [[پرونده:قطعه خوشنویسی یا سجاد.jpg|بندانگشتی|270px|قطعه خوشنویسی «یا سجاد» به خط ثلث، اثر محمد المشرفاوی (۱۴۳۹ق).<ref>«[https://www.pinterest.ch/pin/693272936366027976/ یا سجاد]»، صفحه محمد المشرفاوی در پینترس.</ref>]] | ||
'''سَجّاد''' به معنای بسیار سجده‌کننده،<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> از مشهورترین [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام سجاد(ع)|القاب امام زین‌العابدین(ع)]] است.<ref>قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> [[امام چهارم شیعیان]] را به‌دلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به [[خدا]] و زیادیِ [[سجده|سجده‌هایش]] «سجاد» می‌نامیدند، به‌گونه‌ای که سجده‌های او برای خدا، بیشتر از همه مردم بود.<ref>قرشی، حیاة الامام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸و۴۰.</ref> | '''سَجّاد''' به معنای بسیار سجده‌کننده،<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> از مشهورترین [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام سجاد(ع)|القاب امام زین‌العابدین(ع)]] است.<ref> قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> [[امام چهارم شیعیان]] را به‌دلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به [[خدا]] و زیادیِ [[سجده|سجده‌هایش]] «سجاد» می‌نامیدند، به‌گونه‌ای که سجده‌های او برای خدا، بیشتر از همه مردم بود.<ref>قرشی، حیاة الامام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸و۴۰.</ref> | ||
بر اساس روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام محمد باقر(ع)]] در کتاب [[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرایع]]، امام سجاد(ع) پس از این موارد سجده می‌کرد: یادآوری نعمتی از خدا، خواندن آیه‌ای که در آن سجده بود، وقتی خدا بدی را از او دفع می‌کرد، وقتی خدا مکر مکر‌کننده‌ای را از او دور می‌کرد، پس از [[نماز]] و هنگامی که [[توفیق]] می‌یافت بین دو فرد [[اصلاح ذات البین|آشتی]] دهد. طبق این روایت، اثر سجده در [[اعضای سجده|مواضع سجود]] او پیدا بود و به همین دلیل به وی سجاد می‌گفتند.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref> | بر اساس روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام محمد باقر(ع)]] در کتاب [[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرایع]]، امام سجاد(ع) پس از این موارد سجده می‌کرد: یادآوری نعمتی از خدا، خواندن آیه‌ای که در آن سجده بود، وقتی خدا بدی را از او دفع می‌کرد، وقتی خدا مکر مکر‌کننده‌ای را از او دور می‌کرد، پس از [[نماز]] و هنگامی که [[توفیق]] می‌یافت بین دو فرد [[اصلاح ذات البین|آشتی]] دهد. طبق این روایت، اثر سجده در [[اعضای سجده|مواضع سجود]] او پیدا بود و به همین دلیل به وی سجاد می‌گفتند.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref> | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
ترجمه: زاهد و پارسای اهل‌بیت بود و او را به دلیل عبادات نیکویش سجاد نامیدند. تمام روزها را با [[استغفار]] به خدا، روزه‌دار بود و شب‌ها را به [[تهجد]] می‌گذارند. چه کسی در دانش و وفای به عهد مانند او است؟ و کجا کسی را در پرستش و نیایش مثل او می‌توان یافت؟<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۵۲.</ref> | ترجمه: زاهد و پارسای اهل‌بیت بود و او را به دلیل عبادات نیکویش سجاد نامیدند. تمام روزها را با [[استغفار]] به خدا، روزه‌دار بود و شب‌ها را به [[تهجد]] می‌گذارند. چه کسی در دانش و وفای به عهد مانند او است؟ و کجا کسی را در پرستش و نیایش مثل او می‌توان یافت؟<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۵۲.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | |||
*[[سید الساجدین]] | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
*ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل | *ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق. | ||
*خنجی، فضل‌الله روزبهان، وسیلة الخادم إلی المخدوم در شرح صلوات چهارده معصوم علیهم السلام، قم، انصاریان، ۱۳۷۵ش. | *خنجی، فضل‌الله روزبهان، وسیلة الخادم إلی المخدوم در شرح صلوات چهارده معصوم علیهم السلام، قم، انصاریان، ۱۳۷۵ش. | ||
*صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، نجف، المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۵ق. | *صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، نجف، المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۵ق. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۷: | ||
{{کنیه‌ها و لقب‌ها}} | {{کنیه‌ها و لقب‌ها}} | ||
{{امام سجاد(ع)}} | {{امام سجاد(ع)}} | ||
[[رده:کنیه‌ها و لقب‌های امام سجاد]] | [[رده:کنیه‌ها و لقب‌های امام سجاد]] | ||
[[رده:مقاله‌های جدید]] | [[رده:مقاله‌های جدید]] | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۹
این مقاله دربارهٔ لقب سجاد است. برای اطلاع از امام چهارم شیعیان امام سجاد علیه‌السلام را ببینید.
سَجّاد به معنای بسیار سجده‌کننده،[۲] از مشهورترین القاب امام زین‌العابدین(ع) است.[۳] امام چهارم شیعیان را به‌دلیل عبادت زیاد، نهایت دلدادگی به خدا و زیادیِ سجده‌هایش «سجاد» می‌نامیدند، به‌گونه‌ای که سجده‌های او برای خدا، بیشتر از همه مردم بود.[۴]
بر اساس روایتی از امام محمد باقر(ع) در کتاب علل الشرایع، امام سجاد(ع) پس از این موارد سجده می‌کرد: یادآوری نعمتی از خدا، خواندن آیه‌ای که در آن سجده بود، وقتی خدا بدی را از او دفع می‌کرد، وقتی خدا مکر مکر‌کننده‌ای را از او دور می‌کرد، پس از نماز و هنگامی که توفیق می‌یافت بین دو فرد آشتی دهد. طبق این روایت، اثر سجده در مواضع سجود او پیدا بود و به همین دلیل به وی سجاد می‌گفتند.[۵]
اِبن‌حَمّاد شاعر شیعه قرن چهارم هجری درباره عبادت و سجده‌های فراوان امام سجاد(ع) این‌گونه سروده است: خطای لوآ در mw.text.lua در خط 25: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil).
الگو:ب الگو:ب الگو:ب الگو:پایان شعر
ترجمه: زاهد و پارسای اهل‌بیت بود و او را به دلیل عبادات نیکویش سجاد نامیدند. تمام روزها را با استغفار به خدا، روزه‌دار بود و شب‌ها را به تهجد می‌گذارند. چه کسی در دانش و وفای به عهد مانند او است؟ و کجا کسی را در پرستش و نیایش مثل او می‌توان یافت؟[۶]
جستارهای وابسته
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
- خنجی، فضل‌الله روزبهان، وسیلة الخادم إلی المخدوم در شرح صلوات چهارده معصوم علیهم السلام، قم، انصاریان، ۱۳۷۵ش.
- صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، نجف، المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۵ق.
- قرشی، باقرشریف، حیاة الامام زین العابدین، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۰۹ق.
- «یا سجاد»، صفحه محمد المشرفاوی در پینترس، تاریخ بازدید: ۲۶ خرداد ۱۴۰۱ش.