تسبیحات اربعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←منابع |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| توضیحات = | | توضیحات = | ||
}}</onlyinclude> | }}</onlyinclude> | ||
[[en:Al-Tasbihat al-Arba'a]] | |||
[[رده:ذکرهای دینی]] | [[رده:ذکرهای دینی]] | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۲۲
تسبیحات اربعه چهار ذکری است که در نمازهای روزانه سه یا چهار رکعتی و در برخی اذکار خوانده می‌شود. این چهار ذکر عبارتند از: «سُبْحانَ اللهِ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ، وَ لا إلهَ إلاّ اللهُ، وَ اللهُ أکْبَرُ» (پاک و منزّه است خداوند، و ستایش مختصّ خداست، و معبودی جز خدا نیست، و خداوند بزرگتر است).
در نمازهای روزانه ذکر تسبیحات اربعه در رکعت‌های سوم و چهارم به جای حمد و سوره خوانده می‌شود.[۱] به فتوای برخی مراجع تقلید در رکعت سوم و چهارم تسبیحات اربعه باید سه مرتبه خوانده شود و بعضی دیگر می‌گویند خواندن یک مرتبه آن کفایت می‌کند.[۲]
علاوه بر نمازهای روزانه، ذکر تسبیحات اربعه در نماز جعفر طیار پس از خواندن سوره، (سیصد مرتبه)[۳]، در نماز مشترک شب‌های ماه رمضان (هفت مرتبه)[۴] و در اعمال ماه جمادی‌الآخر بعد از اتمام نمازِ مشترک (هفتاد مرتبه) خوانده می‌شود.
علامه مجلسی در جلد ۹۰ بحار الانوار، فصلی را به معنا و فضیلت‌های تسبیحات اربعه اختصاص داده است.[۵] همچنین برای نزدیکی به خداوند و دفع بلاهای دنیوی
و استجابت دعاها
خواندن تسبیحات اربعه سفارش شده است.[۶]
پانویس
منابع
- ابن‌طاووس، علی بن موسی، ادب حضور، مترجم محمد روحی، قم، نشر انصاری، ۱۳۸۰ش.
- بنی هاشمی خمینی، سید محمدحسن، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، گردآورنده بنی هاشمی خمینی با همکاری اصولی و دیگران، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۵ش.
- فاضلی، قادر، عرفان نماز، تهران، نشر فضیلت علم، ۱۳۸۸ش.
- قمی، عباس، دستور العمل و مرواریدهای درخشان (لئالی منثوره)، گردآورنده محمد حسین ربانی، قم، نشر عهد، ۱۳۸۱ش.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (علیهم السلام)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.