حسینیه ارشاد: تفاوت میان نسخه‌ها

جلسات درس شریعتی، با عنوان تاریخ ادیان و اسلام‌شناسی، و سخنرانی‌های او در مناسبت‌های مذهبی مورد توجه بسیاری از جوانان به ویژه دانشجویان قرار گرفت، اما محتوای مباحث و نیز کثرت مخاطبان آن، حساسیت‌ها و مخالفت‌های فراوانی برانگیخت. از نظر شماری از مخالفان و معارضان حکومت، حسینیه ارشاد نقش «سوپاپ اطمینان» برای حکومت داشت که در منطقه‌ای از شمال شهر تهران برای بورژواها {{یاد|طبقه سرمایه داری که با در دست داشتن وسایل تولید و سرمایه ، زندگی مرفه دارد. فرهنگ فارسی معین}}ساخته شده بود<ref> رجوع کنید به نجات حسینی، ص۴۱۶؛ رهنما، ص۲۷۸؛ بهشتی، ص۱۰۸؛ جعفری، ص۳۱</ref> مبارزان چپ‌گرا حتی سخنرانان حسینیه را به همکاری با [[ساواک]] متهم می‌کردند<ref> دکتر شریعتی در آیینه خاطرات، ص۲۲۸</ref> این در حالی بود که تفسیرهای انقلابی شریعتی از [[تشیع]]، در نظر برخی تحلیلگران، الهام‌بخش گروه‌های معارض بود<ref> رجوع کنید به آبراهامیان، ص۴۹۰؛ نجاتی، ج۱، ص۴۰۰؛ برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید به جعفری، ص۳۱.</ref> در میان روحانیان  افرادی مانند [[شیخ قاسم اسلامی]] و [[احمد کافی|شیخ احمد کافی]] از مخالفان برنامه های شریعتی  در حسینیه ارشاد بودندو آشکارا در مناسبت های مختلف مواضع خودشان را بیان می کردند. شیخ حسین لنکرانی از مخالفانی بود که  از حسینیه ارشاد با عنوان  یزیدیه اضلال  تعبیر می کرد.<ref>https://www.iichs.ir/fa/news/3905/یاد-باد-روزگاران