تکلیف مالایطاق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تَکْلیفِ مالایطاق'''، اصطلاحی است [[کلام|کلامی]] به معنای واجب کردن [[تکلیف|تکلیفی]] از سوی خدا بر شخص [[تکلیف|مکلّف]] که توانایی انجام دادن آن را ندارد. [[اشاعره]] به امکان چنین تکلیفی معتقدند و در مقابل، [[معتزله]] و [[امامیه]] معتقدند این تکلیف از نظر عقلی، ممکن نیست.

به عقیده این افراد، اینکه در [[قرآن]] کریم به [[کافر|کافران]] دستور داده شده که [[ایمان]] بیاورند، خودش نمونه‌ای از تکلیف مالایطاق است، زیرا کافر قبل از اینکه ایمان بیاورد، نمی‌تواند سخن حق را بشنود و آنرا بپذیرد. تنها پس از ایمان آوردن است که می‌تواند سخن حق را بپذیرد و قبل از آن نمی‌تواند.<ref>الابانة عن اصول الدیانه، منسوب به ابوالحسن علی اشعری، ۱۹۷۵، ۵۰-۵۱؛ اشعری،اللمع، ۱۹۵۲، ص۵۸</ref><ref>باقلانی، التمهید، ۱۹۵۷، ص۲۹۴</ref>

#تکلیف در صورتی درست است که شخص قبل از انجام آن کار، توانایی انجام آنرا داشته باشد؛

#علم و آگاهی در امور خارجی تاثیر نمی‌گذارد بلکه فقط آنرا نشان می‌دهد؛