عسکریین (لقب)
(تغییرمسیر از امامین عسکریین)
عَسْکَریَّیْن لقب امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع)، امام دهم و یازدهم شیعیان است. این دو امام را به این دلیل عسکریین خوانده‌اند که سال‌هایی از زندگی‌شان را در شهر سامرا، محل استقرار نظامیان حکومت عباسی سپری کردند. عسکر نام دیگر و غیر مشهور سامرا است.[۱]
عسکر به معنای لشکر و محل استقرار نظامیان[۲] و عسکری، منسوب به عسکر است.[۳]
سامرا مدت‌ها محل استقرار نظامیان حکومت بنی عباس بود.[۴] حکومت عباسی امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) را سال‌ها وادار به زندگی در شهر سامرا کرده بود و ضمن زیرنظرداشتن ایشان،[۵] رفت و آمدهای شیعیان به منزل این دو امام را نیز کنترل می‌کرد.[۶]
قبر این دو امام نیز در شهر سامرا قرار دارد و با نام حرم عسکریین مشهور و مورد احترام شیعیان است.[۷]
پانویس
- ↑ ابن‌خلکان، وفیات الاعیان، ۱۹۷۱-۱۹۷۲م، ج۲، ص۹۵.
- ↑ ازهری، تهذیب اللغه، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۱۹۴.
- ↑ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۸۱ش، ج۵، ص۵۰۱۹.
- ↑ سجادی، «بنی عباس»، ص۶۷۳.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۷۳-۱۸۷۸، ۱۹۰۹.
- ↑ مسعودی، اثبات الوصیه لامام علی‌بن‌ابی‌طالب، منشورات مكتبه المرتضویه، ص۲۴۶.
- ↑ عسکریین ، پایگاه اطلاع‌رسانی مکارم شیرازی.
منابع
- عسکریین ، پایگاه اطلاع‌رسانی مکارم شیرازی، تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۴ش.
- ابن خلکان، شمس الدین احمد بن محمد، وفیات الاعیان و انباء ابناء الزمان، به تحقیق احسان عباس، بیروت، دار صادر، ۱۹۷۱-۱۹۷۲م.
- ازهری، محمد بن‌احمد، تهذیب اللغه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۱ق.
- سجادی، صادق، «بنی عباس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۳ش.
- انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن، ۱۳۸۱ش.
- قمی، عباس، منتهی الآمال، تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم، دلیل، ۱۳۷۹ش.
- مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیه فی الامام علی‌بن‌ابی‌طالب، نجف، منشورات مکتبه المرتضویه، بی‌تا.
| خویشان | | |
|---|---|---|
| القاب | ||
| کنیه‌ها | ||
| فرزندان | ||
| خلفای معاصر | ||
| راویان | ||
| کتابشناسی | ||
| مرتبط | ||