الیسع (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها
imported>M.r.seifi |
imported>M.r.seifi ←پیامبری: . |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== پیامبری == | == پیامبری == | ||
الیسع در جوانی هنگامی که گرفتار بیماری شده بود، | الیسع در جوانی هنگامی که گرفتار بیماری شده بود، با دعای [[الیاس (پیامبر)|الیاس]] سلامت خود را بازیافت و پس از آن شاگرد او شد و همه جا همراه او بود. پس از آنکه الیاس به آسمان عروج کرد، الیسع عهده‌دار [[نبوت|پیامبری]] شد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۴۶۲-۴۶۴.</ref> مطابق [[حدیث|روایات]]، شرایط دین‌داری در زمان پیامبری وی دگرگون شد. آحاب پادشاه بنی‌اسرائیل و همسرش که مردم را به بت‌پرستی سوق می‌دادند، در دوره نبوت الیسع به هلاکت رسیدند. همچنین در دوره نبوت او، عده زیادی از مردم دعوت او را پذیرفتند.<ref>ثعلبی، قصص الانبیاء، دار الرائد العربی، ص۲۵۹-۲۶۰.</ref> | ||
=== معجزات === | === معجزات === | ||
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۵۳
| اطلاعات پیامبر | |
|---|---|
| نام در قرآن | اَلْیَسَع |
| تکرار نام در قرآن | ۲ بار |
| پس از | الیاس |
| دین | یکتاپرستی |
| معجزات | زنده گرداندن مردگان، شفا دادن بیماران |
| پیامبران | |
| نوح • ابراهیم • موسی • عیسی • محمد سایر پیامبران | |
اَلْیَسَع از پیامبران الهی که نامش در قرآن آمده است. نام وی تنها دو مرتبه در قرآن آمده است؛ در حالی که کتاب مقدس با تفصیل بیشتری به شخصیت وی پرداخته است.
او پس از الیاس به پیامبری مبعوث شد. تعدادی از مفسران قرآن الیسع را با شخصیت‌های دیگر مانند خضر و یوشع یکی می‌دانند. در روایات شیعی معجزه‌هایی از او مانند شفای بیماران و راه رفتن روی آب نقل شده است.
شخصیت‌شناسی
نام الیسع دو مرتبه در قرآن در سوره‌های انعام و ص آمده است.[۱] در این آیات بدون توضیحی درباره شخصیت و نبوت الیسع، از او با تعبیر «برتری یافته» و «خوبان» یاد شده است. یادکرد مجمل قرآن از الیسع، و کم شناخته بودن او در منابع تفسیری و روایی سبب شده است بسیاری از عالمان، الیسع را با برخی از پیامبران دیگر یکی بدانند.[۲]
عده‌ای از مفسران الیسع را همان یوشع نبی می‌دانند و نام الیسع را برگرفته از این نام می‌دانند.[۳] بعضی او را با حضرت خضر یکی دانسته‌اند.[۴] در مقابل عده‌ای دیگر او را پیامبری با همین نام می‌دانند که از نسل ابراهیم (ع)[۵] و یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل بوده است.[۶]
پیامبری
الیسع در جوانی هنگامی که گرفتار بیماری شده بود، با دعای الیاس سلامت خود را بازیافت و پس از آن شاگرد او شد و همه جا همراه او بود. پس از آنکه الیاس به آسمان عروج کرد، الیسع عهده‌دار پیامبری شد.[۷] مطابق روایات، شرایط دین‌داری در زمان پیامبری وی دگرگون شد. آحاب پادشاه بنی‌اسرائیل و همسرش که مردم را به بت‌پرستی سوق می‌دادند، در دوره نبوت الیسع به هلاکت رسیدند. همچنین در دوره نبوت او، عده زیادی از مردم دعوت او را پذیرفتند.[۸]
معجزات
در روایتی از امام رضا(ع) آمده است که الیسع مانند عیسی(ع) معجزاتی چون زنده گرداندن مردگان، شفا دادن بیماران و روی آب راه رفتن داشته است.[۹]
در کتاب مقدس
نام الیسع در کتاب مقدس، الیشع است.[۱۰] کتاب مقدس در مقایسه با قرآن با تفصیل بیشتری از وی یاد کرده است. در این کتاب ماجرای جدایی او از الیاس،[۱۱] معجزه‌های وی[۱۲] و گفتگوهایی که با افراد مختلف داشته،[۱۳] نقل شده است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ سوره انعام، آیه ۸۶؛ سوره ص، آیه ۴۸.
- ↑ حاج منوچهری، «الیسع»، ج۱۰، ص۱۲۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۵، ص۳۲۶.
- ↑ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۲۸۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۵، ص۳۲۶.
- ↑ علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۷، ص۲۴۳.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۴۶۲-۴۶۴.
- ↑ ثعلبی، قصص الانبیاء، دار الرائد العربی، ص۲۵۹-۲۶۰.
- ↑ طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۸.
- ↑ برای نمونه مراجعه کنید به کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، باب ۴، آیه ۱.
- ↑ کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، باب ۲، آیات ۱-۱۸.
- ↑ کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، باب ۲، آیات ۱۹-۲۵.
- ↑ کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، بخش ۴، آیات ۱-۷.
منابع
- قرآن.
- کتاب مقدس.
- بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التاویل، تحقیق محمد عبدالرحمن المرعشلی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
- ثعلبی، احمد بن محمد، قصص الأنبياء المسمى بعرائس المجالس، بیروت، دار الرائد العربی، بی‌تا.
- حاج منوچهری، فرامرز، «الیسع»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظمی بروجردی، جلد ۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
- طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، مشهد، نشر المرتضی، ۱۴۰۳ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
- علامه طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۳ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهل و یکم، ۱۳۸۰ش.