جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها

روز قیامت جهنم به تباهکاران عرضه می‌گردد.<ref>کهف، آیه ۱۰۰؛ احقاف، آیه ۲۰، ۳۴.</ref> مجرمان آتش را می‌بینند و می‌دانند که بِدان درخواهند افتاد<ref> کهف، آیه ۵۳. </ref> و سختی را پیش از درافتادن بِدان حس می‌کنند<ref>مؤمنون، آیه ۱۰۴؛ مریم، آیه ۶۸؛ سجده، آیه ۲۰؛ تکاثر، آیه ۵-۶.</ref> همین ویژگی موجب شده است تا در قرآن با تعابیری چون «عذاب یوم عظیم»<ref> انعام، آیه ۱۵.</ref> «عذاب یوم عقیم»،<ref>حج، آیه ۵۵.</ref> عذاب یوم کبیر،،<ref> هود، آیه ۳.</ref> جهنم به روز قیامت انتساب یابد.

جهنم مانند یک شکارچی عمل می‌کند، زبانه‌هایی از جهنم برمی‌آید تا گروه‌های خاصی از گناهکاران را از عرصه برباید و به درون خود کشد؛ زبانه‌ای با دو چشم و زبان فصیح که می‌گوید مأمور شکار سه گروه است: جباران عنادورز، آنانکه خدا و رسولش را آزار داده‌اند و آنان که [[بت]] می‌سازند.<ref> ترمذی، سنن، ۱۳۵۷ق، ج۴، ص۷۰۱؛ ابن مبارک، الزهد، دارالکتب العلمیة، ص۱۰۲؛ برای متنی متفاوت نک: ابن عدی، الکامل، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۱۴</ref> گاه این تصویر خاص‌تر شده و از زبانه‌ای سخن آمده است که مانند پرنده‌ای که دانه می‌چیند، قاتلان [[امام حسین]] را می‌گیرد و به درون آتش می‌برد.<ref> مفید، الامالی، ۱۴۰۳ق، ص۱۳۰ .</ref>