بهاءالدین محلاتی
 رهبر مبارزات اسلامی علیه حکومت پهلوی در شیراز | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | بهاءالدین محلاتی شیرازی |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۴ق/۱۲۷۵ش |
| زادگاه | نجف |
| تاریخ وفات | ۱۳۶۰ش |
| محل دفن | امامزاده علی بن حمزه در شیراز |
| شهر وفات | شیراز |
| خویشاوندان سرشناس | ابراهیم محلاتی • محمدجعفر محلاتی • مجدالدین محلاتی |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | محمدحسین غروی نائینی • آقا ضیاء عراقی |
| محل تحصیل | شیراز • نجف |
| اجازه اجتهاد از | آقا ضیاء عراقی • محمدکاظم شیرازی |
| تألیفات | رهنمای حق |
بَهاء‌الدِّین مَحَلاتی (۱۲۷۵-۱۳۶۰ش) از مراجع دینی محلی و از رهبران انقلاب اسلامی در منطقه فارس. محلاتی یکی از عوامل تحول دینی در فارس به‌شمار رفته است.
خاندان بهاءالدین محلاتی دارای سابقه روحانیت و فقاهت در فارس بوده که در سابقه‌اش مبارزه با استعمار انگلیس ثبت شده است. محلاتی مبارزات سیاسی خود را علیه رضاشاه به‌همراه پدرش آغاز کرد. او در قیام ۱۵ خرداد نقش رهبری این جنبش در فارس را برعهده داشت که منجر به دستگیری او شد. محلاتی در این دوران، ضمن ادامه انتقاد از حکومت پهلوی در مواضع مختلف، به تلاش برای ایجاد هماهنگی میان مخالفان حکومت و حمایت از آنان پرداخت.
محلاتی در نجف در درس کسانی چون محمدحسین غروی نائینی، آقا ضیاء عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی شرکت کرد و از برخی از آنان اجازه اجتهاد گرفت. او پس از بازگشت به شیراز، علاوه بر ایفای نقش مرجعیت، به فعالیت‌های تبلیغی و اجتماعی چون تأسیس برخی مراکز مذهبی و پرداختن به امور عام المنفعه نیز پرداخت. محلاتی از عالمان شیعه معتقد به تقریب مذاهب اسلامی قلمداد شده است.
جایگاه و زندگی
بهاءالدین محلاتی (۱۲۷۵-۱۳۶۰ش) از عالمان و مراجع دینی محلی در فارس[۱] و از رهبران انقلاب اسلامی در آن منطقه دانسته شده است.[۲] رسول جعفریان سهم او را در مبارزات انقلابی شیراز، در بین سال‌های ۱۳۴۱ش تا ۱۳۵۷ش، بسیار مؤثر و در جایگاه رهبری ترسیم کرده است.[۳] او محلاتی را یکی از عوامل تحول دینی در منطقه فارس به‌شمار برده است.[۴]
محلاتی در آذر ۱۲۷۵ش (رجب ۱۳۱۴ق) در نجف به‌دنیا آمد.[۵] در سال ۱۲۸۱ش (۱۳۲۰ق)، به موطن خاندان خود، شیراز، بازگشت.[۶] و سپس برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۰۲ش (۱۳۴۲ق) عازم نجف شد.[۷] و بعد از هفت سال اقامت در نجف در سال ۱۳۰۹ش دوباره به شیراز بازگشت.[۸] او در اسفند ۱۳۵۹ش به‌دلیل بیماری قلبی بستری شد و به‌دستور امام خمینی به تهران منتقل شد.[۹] او پس از مداوای ناموفق به شیراز بازگشت و در ۲۷ مرداد سال ۱۳۶۰ش درگذشت.[۱۰] به گزارش منابع، پیکر او پس از تشییعی با حضور انبوه مردم در امامزاده علی بن حمزه در شیراز به‌خاک سپرده شد.[۱۱] امام خمینی پیام تسلیتی برای درگذشتش صادر کرد.[۱۲]
خاندان
خاندان بهاءالدین محلاتی دارای سابقه روحانیت و فقاهت در فارس بود.[۱۳] جد پدر محلاتی، محمدعلی محلاتی، در سال ۱۲۶۰ق به‌درخواست مردم شیراز و به‌توصیه استادش سید محمدباقر شفتی به شیراز مهاجرت کرد.[۱۴] فرزندان محمدعلی محلاتی عموماً از فقیهان فارس بودند که برخی از آنان، از جمله ابراهیم محلاتی (درگذشت: ۱۳۳۶ق)،[۱۵] دارای سابقه رهبری در مبارزه با حکومت و استعمار انگلیس در منطقه فارس بودند.[۱۶]
پدر او، محمدجعفر محلاتی (درگذشت: ۱۳۱۸ش)، از مجتهدان شیراز قلمداد شده است.[۱۷] در سابقه او حمایت از مشروطه، مبارزه با انگلستان در جریان اشغال بوشهر (اعلام فتوای جهاد علیه آنان و حمایت از مجاهدانی چون رئیسعلی دلواری)،[۱۸] مخالفت با کشف حجاب گزارش شده است.[۱۹] فرزند ارشد بهاءالدین محلاتی، مجدالدین محلاتی (درگذشت: ۱۳۷۹ش) نیز از فعالان سیاسی و مذهبی[۲۰] بود. او را از حامیان جدی امام خمینی دانسته‌اند.[۲۱]
| « | پیام امام خمینی به مناسبت درگذشت بهاءالدین محلاتی: آن بزرگوار در طول زندگی پر برکت خود یکی از اسطوره‌های روحانیت و پشتوانه‌های نهضت اسلامی بودند و در خدمت به اسلام و مسلمین و پیشرفت انقلاب اسلامی پیشقدم و در رژیم منحط سابق شاهد حبس و رنج و همچون سایر علمای اعلام متعهد مورد اهانت و در راه اسلام و اهداف مقدس آن کوشا بودند. مع‌الاسف در این موقع که ایران احتیاج به این شخصیت‌های مؤثر دارد، شاهد فقدان این شخصیت محترم شدیم.[۲۲] | » |
تحصیل، تدریس و تألیفات
بهاءالدین محلاتی تحصیل را از مدرسه شریعت شیراز، از مدارس جدید با سبک آموزش اسلامی، آغاز کرد.[۲۳] پس از آن، به تحصیل علوم اسلامی نزد پدرش و برخی عالمان شیرزا پرداخت.[۲۴] همچنین وی در نجف در درس کسانی چون محمدحسین نائینی، آقا ضیاء عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و محمدکاظم شیرازی شرکت کرد و از برخی از آنان اجازه اجتهاد گرفت.[۲۵] گرچه او برای ماندن و تدریس در نجف با اصرار سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاء عراقی مواجه شد اما به درخواست پدرش به شیراز بازگشت.[۲۶]
به نقل از منابع، بهاءالدین محلاتی پس از بازگشت کوشید تا با برگزاری درس و تربیت شاگرد به حوزه علمیه شیراز رونق دهد.[۲۷] او در مدرسه مُقیمیّه درس خارج فقه و اصول می‌گفت.[۲۸] درس محلاتی را مختصر، مفید و خالی از حشو و زوائد توصیف کرده‌اند.[۲۹] گفته شده که او مطالب پیچیده را با بیانی روشن و دقیق ارائه می‌کرده است.[۳۰] سید عبدالحسین دستغیب از جمله شاگردان او قلمداد شده‌اند.[۳۱] از جمله آثار او به رساله عملیه، مناسک حج، حاشیه بر عروة‌الوثقی و رهنمای حق اشاره شده است.[۳۲]
مبارزات سیاسی
بهاءالدین محلاتی را محور مبارزات سیاسی منطقه فارس پیش از انقلاب اسلامی دانسته‌اند.[۳۳] اولین حضور او در مبارزات سیاسی را در کنار پدرش برای مبارزه با قوای انگلستان در دشتستان و تنگستان گزارش کرده‌اند.[۳۴] گزارش شده که در دوران پهلوی اول، محلاتی به مخالفت با حکومت پرداخت و به‌شدت با کشف حجاب مقابله کرد.[۳۵] محلاتی در جریان نهضت ملی‌شدن صنعت نفت به دفاع از دولت ملی محمد مصدق پرداخت.[۳۶]
در اسناد ساواک، از مخالفت محلاتی با اصلاحات ارضی به‌دلیل مخالفت آن با شرع یاد شده است.[۳۷] به‌گزارش علی دوانی، در جریان تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، محلاتی ضمن اعلامیه‌ای مخالفت با این لایحه و حمایت خود از امام خمینی را اعلام کرد.[۳۸] در قیام ۱۵ خرداد، محلاتی، ضمن رهبری اعتراضات در شیراز، پس از بازداشت امام خمینی دست به تحرکاتی زد که منجر به بازداشت چهارماهه او شد.[۳۹] امام خمینی پس از آزادی خود از زحمات محلاتی تقدیر کرد.[۴۰] پس از تبعید امام‌خمینی در آبان ۱۳۴۳ش به‌دلیل مخالفت با کاپیتولاسیون، محلاتی مخالفت خود را با این لایحه و تبعید امام اعلام کرد.[۴۱]
از آبان ۱۳۴۳ش تا بهمن ۱۳۵۷ش، محلاتی، علاوه بر ادامه انتقاد از حکومت پهلوی،[۴۲] به تلاش برای ایجاد هماهنگی میان مخالفان حکومت و حمایت از آنان پرداخت.[۴۳] حمایت از حجاب دانش آموزان دختر در مدارس،[۴۴] مخالفت با جشن‌های ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی[۴۵] و مخالفت با برنامه‌های غیراخلاقی در جشن هنر شیراز[۴۶] از دیگر فعالیت‌های او در این دوران است. سال پیروزی انقلاب، دوران اوج فعالیت‌های سیاسی محلاتی دانسته شده است:[۴۷] اعلام عزای عمومی به‌خاطر کشتار ۱۹ مرداد شیراز،[۴۸] [یادداشت ۱] صدرو اعلامیه علیه حکومت یک روز قبل از ۱۷ شهریور،[۴۹] دعوت از مردم برای ادامه تظاهرات و اعتصابات،[۵۰] مخالفت با حکومت نظامی در آبان[۵۱] و جلوگیری از تندروی به اسم انقلاب[۵۲] از جمله فعالیت‌های او در سال ۱۳۵۷ش دانسته شده است.
با پیروزی انقلاب اسلامی، محلاتی به سرپرستی کمیته انقلاب اسلامی در فارس پرداخت و پس از استقرار دولت موقت تمام وظایف را به آن سپرد.[۵۳] محلاتی مردم را به شرکت در همه‌پرسی جمهوری اسلامی دعوت کرد.[۵۴] در جریان انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی، محلاتی را در صدر لیست حزب جمهوری اسلامی قرار داده بودند، اما او از کاندیداتوری انصراف داد.[۵۵] در جریان برگزاری دادگاه‌های پس از انقلاب، محلاتی با برخی تندروی‌های خلاف شرع مخالفت و به آنها اعتراض کرد.[۵۶] گفته شده که این مخالفت از سوی برخی موجب فشار به او و بعضاً بی‌حرمتی نسبت به جایگاهش شد.[۵۷] امام خمینی در مواردی به این بی‌حرمتی‌ها واکنش نشان داد و تلاش کرد تا از او دلجویی کند.[۵۸]
فعالیت‌های تبلیغی دینی و اجتماعی
گفته شده که محلاتی در زمینه فعالیت‌های تبلیغی دینی و اجتماعی، علاوه بر داشتن منبر وعظ در مسجد مولای شیراز، در فرستادن مبلغان دینی به مناطق دورافتاده می‌کوشیده است.[۵۹] محلاتی، با هدف آشناکردن جوانان تحصیل‌کرده با اسلام، انجمن «جمعیت دین و دانش» تأسیس کرد که خود و برخی دیگر از فعالان مذهبی در آن سخنرانی می‌کردند.[۶۰] به نظر جعفریان، وجود نگرش علمی به دین در این انجمن ناشی از هدف آن بوده است.[۶۱] کتاب رهنمای حق، که یک‌دوره اصول عقاید با زبانی ساده و روان است، حاصل این جلسات برشمرده شده است.[۶۲]
پرداختن به امور عام المنفعه، مانند تأسیس مسجد ولی‌عصر(ع) شیراز،[۶۳] تأسیس مؤسسه خیریه اسلامی شیراز (۱۳۴۲ش)[۶۴] و درمانگاه خیریه ولی عصر(ع) (۱۳۴۴ش)،[۶۵] تأسیس منازل کوی امام علی(ع) شیراز برای ایتام،[۶۶] جمع‌آوری کمک مالی برای نیازمندان استان فارس[۶۷] و تلاش برای آزادکردن زندانیان،[۶۸] از دیگر فعالیت‌های اجتماعی محلاتی به‌قلم آمده است.
بهاءالدین محلاتی از عالمان شیعه معتقد به تقریب مذاهب اسلامی قلمداد شده است.[۶۹] گفته شده که او در سفر حج با حسن البنّا، بنیان‌گذرا اخوان المسلمین، درباره راه‌های تقریب مذاهب اسلامی دیدار کرده است.[۷۰] همچنین نقل شده که او در کنفرانسی در مدینه در میان سران مذاهب اسلامی درباره وحدت مذاهب سخنرانی کرده که مورد توجه و مؤثر واقع شده است.[۷۱] مبارزه با بهائیت و تلاش برای باز گرداندن بهائیان به اسلام از دیگر فعالیت‌های دینی و اجتماعی محلاتی دانسته شده است.[۷۲]
کتاب‌شناسی
درباره زندگی و فعالیت‌های سیاسی بهاءالدین محلاتی آثاری به‌نگارش درآمده است؛ از جمله:
- مردی بزرگ از خطه فارس: شرح حال جامعی از آیت‌الله شیخ بهاءالدین محلاتی (۱۳۶۷ش)، نوشته گروه تحقیق حوزه علمیه قم.
- کتاب دو جلدی آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک از مجموعه یاران امام به‌روایت اسناد ساواک به‌کوشش مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- بهاءالدین محلاتی از مجموعه شخصیت‌های مانا از انتشارات سوره مهر.[۷۳]
پانویس
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۱۶۴؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۵.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۳۵۱.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۱۶۴.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۳۵۱.
- ↑ آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، مقدمه، ص۱۰؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۱۹.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۴۸.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۰.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۳-۱۲۴.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۸-۱۶۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۹.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۴؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۹.
- ↑ امام خمینی، صحیفه نور، ۱۳۷۰ش، ج۱۵، ص۸۴.
- ↑ آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، مقدمه، ص۸.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۲۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۳۵-۸۳.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۲۹-۳۵.
- ↑ رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج۲، ص۹۱-۹۲.
- ↑ رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج۲، ص۹۲.
- ↑ رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن سرایان فارس، ۱۳۳۷ش، ج۲، ص۹۲؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۹۰-۱۱۵.
- ↑ برای نمونه ن.ک: جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی و سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۴۸۳؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۸۱-۱۸۸.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۸۶-۱۸۸.
- ↑ خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۳۸۹–۳۹۰.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۴۸-۴۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۱۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۰.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۳-۱۲۴.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۴.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۴-۱۲۵.
- ↑ گروه تحقیق حوزه علمیه قم، مردی بزرگ از خطه فارس، ۱۳۶۷ش، ص۱۳۷.
- ↑ گروه تحقیق حوزه علمیه قم، مردی بزرگ از خطه فارس، ۱۳۶۷ش، ص۱۳۷.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۵۱–۵۲؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۵.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۵۱–۵۲.
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، تهران، ج۴، ص۷۸؛ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۸۹۱.
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، تهران، ج۴، ص۷۸.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۶.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۶-۱۲۹.
- ↑ آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۶-۲۷.
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، تهران، ج۳، ص۱۳۰-۱۳۱.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۴۰-۱۴۷.
- ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۲۷۳.
- ↑ گروه تحقیق حوزه علمیه قم، مردی بزرگ از خطه فارس، ۱۳۶۷ش، ص۱۷۳-۱۷۴.
- ↑ برای نمونه ن.ک: آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۰۷-۲۰۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۵۲-۱۵۸.
- ↑ آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۵۶-۵۹.
- ↑ آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۱۱.
- ↑ جشن هنر شیراز به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۸۱ش، ص۳۸۳؛ جشن هنر شیراز به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۸۱ش، ص۴۲۸.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۱-۱۶۲.
- ↑ گروه تحقیق حوزه علمیه قم، مردی بزرگ از خطه فارس، ۱۳۶۷ش، ص۱۸۲-۱۸۳؛ گروه تحقیق حوزه علمیه قم، مردی بزرگ از خطه فارس، ۱۳۶۷ش، ص۱۹۹.
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، تهران، ج۸، ص۳۶-۳۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۴.
- ↑ گروه تحقیق حوزه علمیه قم، مردی بزرگ از خطه فارس، ۱۳۶۷ش، ص۱۹۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۶.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۱-۱۲۲.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۸.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۸.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۲-۱۲۳.
- ↑ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۲-۱۲۳.
- ↑ برای نمونه ن.ک: امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۹، ص۳۵۴.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۲۵؛ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۵۳.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۱۶۴؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۹-۱۷۰.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۱۶۴.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۶۹-۱۷۰؛ مرادی‌نیا، بهاءالدین محلاتی، ۱۳۹۵ش، ص۵۳.
- ↑ «درباره ما»، در تارنمای خیریه اسلامی شیراز.
- ↑ «درباره ما»، در تارنمای خیریه اسلامی شیراز.
- ↑ «درباره ما»، در تارنمای خیریه اسلامی شیراز؛ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۷۰.
- ↑ «درباره ما»، در تارنمای خیریه اسلامی شیراز.
- ↑ برای نمونه ن.ک: آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۸۰.
- ↑ برای نمونه ن.ک: آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۱۸-۱۱۹.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۷۰.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۷۰.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۱۷۱.
- ↑ برای نمونه ن.ک: جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، ۱۳۹۶ش، ص۲۳۸.
- ↑ کمپانی زارع، تبار علم و اعتدال، ۱۳۹۵ش، ص۲۸۳-۲۸۸.
یادداشت
- ↑ به نقل از منابع، در روز ۱۹ مرداد ۱۳۵۷ش، مطابق با پنجم ماه رمضان، بنا به دعوت بهاءالدین محلاتی و برای همدردی با شهدای تظاهرات برخی شهرها، جمعیت زیادی در مسجد نو شیراز تجمع کردند. پس از اتمام جلسه شرکت‌کنندگان در خیابان‌ها دست به تظاهرات ضد حکومتی زدند. پلیس به‌سمت تظاهرکنندگان تیراندازی کرد که به کشته و زخمی‌شدن ده‌ها تن انجامید. عده‌ای هم دستگیر شدند («کشتار مردم شیراز توسط رژیم پهلوی در رمضان سال ۵۷»، در تارنمای مرکز اسناد انقلاب اسلامی).
منابع
- آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به‌روایت اسناد ساواک (یاران امام به‌روایت اسناد ساواک: ۴۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، پاییز ۱۳۹۰.
- امام خمینی، سید روح الله، صحیفه امام (مجموعه آثار امام خمینی)، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
- امام خمینی، سید روح‌الله، صحیفه نور (مجموعه رهنمودهای امام‌خمینی)، تهران، سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۷۰ش.
- «درباره ما»، در تارنمای خیریه اسلامی شیراز، تاریخ بازدید: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.
- جشن هنر شیراز به‌روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ۱۳۸۲ش.
- جعفریان، رسول، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی و سیاسی ایران (از روی کار آمدن محمدرضا شاه تا پیروزی انقلاب اسلامی)، تهران، نشر علم، ۱۳۹۶ش.
- دوانی، علی، نهضت روحانیون ایران، تهران، بنیاد فرهنگی امام رضا(ع)، بی‌تا.
- رکن‌زاده آدمیت، محمدحسین، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، تهران، کتابفروشی اسلاميه ، ۱۳۳۷ش.
- مرادی خلج، محمدمهدی، شیراز در انقلاب، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج، چاپ اول، ۱۳۹۲ش.
- مرادی‌نیا، محمدجواد، بهاءالدین محلاتی (شخصیت‌های مانا: ۹)، تهران، انتشارات سوره مهر، چاپ اول، ۱۳۹۵ش.
- «کشتار مردم شیراز توسط رژیم پهلوی در رمضان سال ۵۷»، در تارنمای مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تاریخ درج: ۱۹ خرداد ۱۳۹۶ش، تاریخ بازدید: ۱۰ خرداد ۱۴۰۳ش.
- کمپانی زارع، مهدی، تبار علم و اعتدال (سیری در سیره علمای برجسته خاندان محلاتی شیراز)، تهران، نشر نگاه معاصر، چاپ اول، ۱۳۹۵ش.
- گروه تحقیق حوزه علمیه قم، مردی بزرگ از خطه فارس: شرح حال جامعی از آیت‌الله شیخ بهاءالدین محلاتی، قم، مطبوعاتی هدف، چاپ اول، ۱۳۶۷ش.
- محلاتی، بهاءالدین، رهنمای حق، قم، چاپخانه دارالعلم، ۱۳۳۷ش.