آمنه قزوینی

از ویکی شیعه

آمنه قزوینی (۱۲۰۲ق - ؟)، از زنان عالمه و دارای اجازه روایت شیعه که همسرش محمدصالح برغانی، زنان را در امور شرعی به او ارجاع می‌داده است.

خانواده و تحصیلات

آمنه دختر شیخ محمد علی بن عبدالکریم بن محمد یحیی بن محمد شفیع قزوینی و متولد ۱۲۰۲ ق است. وی خواهر میرزا عبدالوهاب قزوینی، همسر محمدصالح برغانی[۱] و مادر طاهره قرة‌العین بود.

او در حدود سال ۱۲۱۹ ق نزد برادرش درس خوانده و در درس فقه و اصول همسرش حاضر می‌شده است. حکمت و فلسفه عالی را در حوزه شیخ ملاآقا حکمی قزوینی در مدرسه صالحیه آموخت و در مجلس درس شیخ احمد احسایی در قزوین نیز حضور می‌یافت. شوهرش به بانوان توصیه می‌کرد که به او اقتدا کنند و برای احکام دین به وی رجوع نمایند. همسر و برادرش و شیخ احمد احسایی به وی اجازه روایت داده بودند.[۲]

آمنه، حوزه درسی برای بانوان عصر خویش در کربلا و قزوین دایر کرده بود. او قصیده‌ای طولانی مشتمل بر ۴۸۰ بیت از زبان زینب کبری(ع) درباره حوادث کربلا سروده و صاحب رساله‌هایی نیز بوده است.[۳]

پانویس

  1. غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۲۵ به نقل از مستدرک اعیان الشیعه، ج۲، ص۷.
  2. غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۲۵ به نقل از مستدرک اعیان الشیعه، ج۲، ص۷.
  3. محدثات شیعه، ص۲۶ به نقل از مستدرک اعیان الشیعه، ج۲، ص۷.

منبع

  • غروی نایینی، نهله، محدثات شیعه، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، ۱۳۷۵ش.

پیوند به بیرون