آمنه قزوینی
آمنه قزوینی (۱۲۰۲ق - ؟)، از زنان عالمه و دارای اجازه روایت شیعه که همسرش محمدصالح برغانی، زنان را در امور شرعی به او ارجاع می‌داده است.
خانواده و تحصیلات
آمنه دختر شیخ محمد علی بن عبدالکریم بن محمد یحیی بن محمد شفیع قزوینی و متولد ۱۲۰۲ ق است. وی خواهر میرزا عبدالوهاب قزوینی، همسر محمدصالح برغانی[۱] و مادر طاهره قرة‌العین بود.
او در حدود سال ۱۲۱۹ ق نزد برادرش درس خوانده و در درس فقه و اصول همسرش حاضر می‌شده است. حکمت و فلسفه عالی را در حوزه شیخ ملاآقا حکمی قزوینی در مدرسه صالحیه آموخت و در مجلس درس شیخ احمد احسایی در قزوین نیز حضور می‌یافت. شوهرش به بانوان توصیه می‌کرد که به او اقتدا کنند و برای احکام دین به وی رجوع نمایند. همسر و برادرش و شیخ احمد احسایی به وی اجازه روایت داده بودند.[۲]
آمنه، حوزه درسی برای بانوان عصر خویش در کربلا و قزوین دایر کرده بود. او قصیده‌ای طولانی مشتمل بر ۴۸۰ بیت از زبان زینب کبری(ع) درباره حوادث کربلا سروده و صاحب رساله‌هایی نیز بوده است.[۳]
پانویس
منبع
- غروی نایینی، نهله، محدثات شیعه، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، ۱۳۷۵ش.