Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۰۳
ویرایش
(←منابع) |
|||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[محمدجواد مغنیه|محمد جواد مغنیه]] در [[التفسیر الکاشف (کتاب)|تفسیر کاشف]] گفته است که در قرآن رحمت خدا بر عنایت و پاداش الهی اطلاق میشود. مراد از عنایت خدا این است که تمام موجودات در اصل وجود و بقا و دوامشان به او نیاز دارند و اگر یک لحظه عنایت خدا از موجودی قطع شود، از بین میرود. از نظر وی، رحمت به معنای پاداش الهی تنها به مؤمنان و پرهیزکاران اختصاص دارد و مقصود از رحمت عام خدا عنایت الهی است.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۴۰۳.</ref> | [[محمدجواد مغنیه|محمد جواد مغنیه]] در [[التفسیر الکاشف (کتاب)|تفسیر کاشف]] گفته است که در قرآن رحمت خدا بر عنایت و پاداش الهی اطلاق میشود. مراد از عنایت خدا این است که تمام موجودات در اصل وجود و بقا و دوامشان به او نیاز دارند و اگر یک لحظه عنایت خدا از موجودی قطع شود، از بین میرود. از نظر وی، رحمت به معنای پاداش الهی تنها به مؤمنان و پرهیزکاران اختصاص دارد و مقصود از رحمت عام خدا عنایت الهی است.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۴۰۳.</ref> | ||
از نظر [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و مرجع تقلید شیعه، رحمت الهی مفهوم وسیعی دارد و دنیا و آخرت را شامل میشود. این واژه در آیات قرآن در معانی زیادی به کار رفته است مانند مسئله هدایت، باران پربرکت، نعمت نور و ظلمت، [[بهشت]] و مواهب الهی در قیامت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۱، ص۲۸۲.</ref> | |||
راغب اصفهانی در مفردات گفته است رحمت به معنای رقّت (نرمی و مهربانی) است که احسان به فرد مرحوم را در پی دارد. این کلمه گاهی در رقت به تنهایی و گاهی در احسان خالی از رقت به کار میرود. درباره خداوند فقط به معنای دومی به کار میرود.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۳۴۷.</ref> | راغب اصفهانی در مفردات گفته است رحمت به معنای رقّت (نرمی و مهربانی) است که احسان به فرد مرحوم را در پی دارد. این کلمه گاهی در رقت به تنهایی و گاهی در احسان خالی از رقت به کار میرود. درباره خداوند فقط به معنای دومی به کار میرود.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۳۴۷.</ref> | ||
==رحمت عام و خاص خدا: رحمان و رحیم== | ==رحمت عام و خاص خدا: رحمان و رحیم== | ||
{{جعبه نقل قول | {{جعبه نقل قول |