Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۰۳
ویرایش
رحمت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
←لید
(←منابع) |
(←لید) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[محمدمحسن فیض کاشانی|ملامحسن فیض کاشانی]] رحمت الهی را داری سه ویژگی تام، عام (شامل دنیا و آخرت و مستحق و غیرمستحق است) و کامل (نقصی ندارد) دانسته است. | [[محمدمحسن فیض کاشانی|ملامحسن فیض کاشانی]] رحمت الهی را داری سه ویژگی تام، عام (شامل دنیا و آخرت و مستحق و غیرمستحق است) و کامل (نقصی ندارد) دانسته است. | ||
براساس برخی از آیات و روایات، اموری مانند [[استغفار]]، اطاعت از خدا و پیامبر(ص)، [[تقوا]] و [[معانقه]] موجب کسب رحمت الهی می‌شود. | |||
==جایگاه== | ==جایگاه== | ||
رحمت از صفات فعلیه<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۶ و ۲۷؛ تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۸۴۷.</ref> یا اسمای<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۴۵؛ خمینی، تفسیر سوره حمد، ۱۳۹۲ش، ص۱۰۲.</ref> فعلیه خداوند است. برخی آن را به اراده خیر رساندن و دفع شرّ معنا کرده و از [[صفات ذات و صفات فعل|صفات ذات]] شمرده‌اند.<ref>تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۸۴۷.</ref> گفته شده رحمت الهی به بندگانش از ذات خدا و کمال او جداشدنی نیست و برپایه آیات [[آیه ۱۲ سوره انعام|۱۲]] و [[آیه ۵۴ سوره انعام|۵۴ سوره انعام]] مانند علم و قدرت الهی، برای ذات خدا حتمی و ضروری است.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> طبق آیه ۱۲ و ۵۴ انعام، خداوند رحمت را بر خود واجب کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۶ و ۱۰۵.</ref> | رحمت از صفات فعلیه<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۶ و ۲۷؛ تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۸۴۷.</ref> یا اسمای<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۴۵؛ خمینی، تفسیر سوره حمد، ۱۳۹۲ش، ص۱۰۲.</ref> فعلیه خداوند است. برخی آن را به اراده خیر رساندن و دفع شرّ معنا کرده و از [[صفات ذات و صفات فعل|صفات ذات]] شمرده‌اند.<ref>تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۸۴۷.</ref> گفته شده رحمت الهی به بندگانش از ذات خدا و کمال او جداشدنی نیست و برپایه آیات [[آیه ۱۲ سوره انعام|۱۲]] و [[آیه ۵۴ سوره انعام|۵۴ سوره انعام]] مانند علم و قدرت الهی، برای ذات خدا حتمی و ضروری است.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> طبق آیه ۱۲ و ۵۴ انعام، خداوند رحمت را بر خود واجب کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۶ و ۱۰۵.</ref> | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۸: | ||
==راه‌های کسب رحمت الهی== | ==راه‌های کسب رحمت الهی== | ||
در برخی از آیات و روایات، اموری برای جلب رحمت الهی بیان شده‌اند که برخی از آنها عبارتند از: | در برخی از آیات و روایات، اموری برای جلب رحمت الهی بیان شده‌اند که برخی از آنها عبارتند از: | ||
* | *[[استغفار]]: طبق فرموده [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، خداوند استغفار را موجب رحمت بر بندگانش قرار داده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۴۳، ص۱۹۹.</ref> در [[آیه ۴۶ سوره نمل]] آمده است چرا از پیشگاه خدا تقاضای آمرزش گناه نمی‌کنید تا مشمول رحمتش واقع شوید؟<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۴۸۹.</ref> | ||
* [[تقوا]]: براساس [[آیه اخوت |آیه اخوت]]، تقوای الهی موجب مشمول شدن رحمت الهی می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۹.</ref> | *[[تقوا]]: براساس [[آیه اخوت |آیه اخوت]]، تقوای الهی موجب مشمول شدن رحمت الهی می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۹.</ref> | ||
* اطاعت از خدا و پیامبر(ص) و ترک [[ربا]]: طبق [[آیه ۱۳۲ سوره آل‌عمران]]، اطاعت از خدا و پیامبر(ص) و ترک رباخواری موجب جلب رحمت الهی می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۸۹.</ref> | *اطاعت از خدا و پیامبر(ص) و ترک [[ربا]]: طبق [[آیه ۱۳۲ سوره آل‌عمران]]، اطاعت از خدا و پیامبر(ص) و ترک رباخواری موجب جلب رحمت الهی می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۸۹.</ref> | ||
* [[معانقه]]: امام صادق(ع) نقل شده که هنگامی که دو مؤمن یکدیگر را در آغوش گیرند، رحمت خداوند آنها را فرامی‌گیرد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۸۴.</ref> | *[[معانقه]]: امام صادق(ع) نقل شده که هنگامی که دو مؤمن یکدیگر را در آغوش گیرند، رحمت خداوند آنها را فرامی‌گیرد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۸۴.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||