محمدمهدی الهی قمشهای (۱۲۸۰-۱۳۵۲ش)، ملقّب به مُحیالدین، حکیم، عارف، شاعر و مترجم قرآن و صحیفه سجادیه و قسمتهای عربی مفاتیح الجنان است. او را آغازگر عصر ترجمه روان و آزادِ قرآن به فارسی خواندهاند. از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران به مدت ۳۵ سال به تدریس علوم عقلی و ادبیات در این دانشگاه اشتغال داشت. تخلّص شعری وی «الهی» است. حسین و مهدیه الهی قمشهای فرزندان او هستند.
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | محمدمهدی الهی قمشهای |
لقب | مُحیالدین |
تاریخ تولد | ۱۲۸۰ش. |
تاریخ وفات | ۲۴ اردیبهشت سال ۱۳۵۲ش |
محل دفن | قم- قبرستان وادیالسلام |
شهر وفات | تهران |
خویشاوندان سرشناس | حسین الهی قمشهای مهدیه الهی قمشه ای(درگذشت:۱۳۹۵ش)نظامالدین الهی قمشه ای(درگذشت:۱۳۷۶ش) |
اطلاعات علمی | |
استادان | محمدحکیم خراسانی، جهانگیرخان قشقایی، آقابزرگ حکیم، حاج آقا حسین قمی، اسدالله یزدی مشهور به هراتی، ملا محمدعلی فاضل و حسن بُرسی |
شاگردان | حسن حسنزاده آملی ، عبدالله جوادی آملی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، سید رضی شیرازی، کاظم مدیر شانهچی، سید محمدباقر حجتی، محمدباقر محقق |
محل تحصیل | قمشه، اصفهان، مشهد |
سایر | استاد دانشگاه تهران – ترجمه قرآن |
زندگی
محمدمهدی الهی در سال ۱۲۸۰ش در قمشه (شهرضا) از توابع اصفهان متولد شد. نیاکان او از سادات بحرین بودند[۱] که در زمان نادرشاه افشار به ایران مهاجرت کردند و در قمشه ساکن شدند. از ۵ سالگی آموختن را آغاز کرد و تا ۷ سالگی مقدمات ادبیات فارسی و عربی را آموخت و سپس به فراگیری علوم دینی نزد پدرش ملا ابوالحسن که از علمای شهر بود پرداخت و مقدمات فقه و اصول و حکمت را نیز نزد محمدهادی فرزانه قمشهای آموخت.
سفرهای تحصیلی
- اصفهان: در ۱۴ سالگی به اصفهان رفت و از محضر محمدحکیم خراسانی و میرزا جهانگیر خان قشقایی بهره برد و در همانجا با سید حسن مدرس آشنا شد و در کلاسهای او شرکت کرد.
- مشهد: او یک سال بیشتر در اصفهان نماند و عازم مشهد شد و در مدرسه نواب به ادامه تحصیل پرداخت و از درس آقابزرگ حکیم (در علوم نقلی و عقلی) و حاج آقا حسین قمی (فقه و اصول) و شیخ اسدالله یزدی مشهور به هراتی (منطق و حکمت) و ملا محمدعلی فاضل (حکمت و عرفان) و شیخ حسن بُرسی (فقه و اصول) استفاده کرد.[۲] پس از آن به قصد بهرهگیری از حوزه علمیه نجف عازم سفر شد.
- تهران: وی در مسیر خود به سوی نجف، در تهران به مدرسه سپهسالار (مدرسه عالی شهید مطهری) رفت و در آنجا دوباره با سید حسن مدرس ملاقات کرد و از تصمیم خود برگشت و در این شهر ماندگار شد. با دستگیر شدن مدرس، الهی قمشهای نیز روانه زندان شد ولی به سفارش ذُکاء الملک فروغی (نخست وزیر وقت که رابطه علمی با وی داشت) آزاد گردید. پس از تبعید شهید مدرس، الهی کرسی تدریس او را عهدهدار گردید و ضمن تدریس، از محضر میرزا طاهر تنکابنی (در حکمت و فلسفه) نیز بهره میبرد.
پس از آنکه دانشگاه تهران تاسیس شد و مدرسه سپهسالار به دانشکده معقول و منقول تبدیل گردید، الهی قمشهای ضمن تدریس منطق و حکمت و ادبیات در این دانشکده، با نوشتن کتاب «توحید هوشمندان» از دانشکده مزبور دکترا گرفت. او در دانشکده ادبیات نیز به تدریس ادبیات عرب پرداخت و ۳۵ سال کار تدریس را ادامه داد.
خانواده
همسران:طیبه تربتی فعال ادبی و مولف کتاب خوشهها و اشرف دختر ابوطالب تربتی زنجانی[۳][۴]
فرزندان:
- حسین: ادیب، سخنران، مترجم و نویسنده که در زمینه ادبیات و هنر و عرفان فعالیت دارد. او اصلاحاتی در ترجمه قرآن پدر انجام داد که در سال ۱۳۶۱شمسی توسط انتشارات امیر کبیر به چاپ رسید.
- نظامالدین: استاد فلسفه و رئیس کتابخانه دانشگاه تهران. وی در سال ۱۳۶۷ش.از دنیا رفت.
- مرتضی: رئیس انجمن جئوترمال کانادا
- مهدیه: شاعر و محقق
- و سه دختر دیگر[۵]
درگذشت
وی در شامگاه ۲۴ اردیبهشت سال ۱۳۵۲ش[۶] در ۷۲ سالگی و در حالی که مشغول آخرین اصلاحات ترجمه قرآن بود، از دنیا رفت و در قبرستان وادی السلام در اتاق شماره ۱۹ (که پس از نوسازی قبرستان، تخریب گردید) به خاک سپرده شد.
شاگردان
- حسن حسنزاده آملی به مدت ۱۱ سال حکمت منظومه سبزواری، مبحث نفس اسفار و شرح خواجه نصیرالدین طوسی بر اشارات ابن سینا را نزد او فراگرفت.
- عبدالله جوادی آملی بخشی از شرح منظومه و نیز الهیات و بخش عرفان شرح اشارات خواجه نصیرالدین طوسی را نزد وی خواند.
- سید رضی شیرازی[۷]
- ربانی تربتی
- دکتر محمود انور
- کاظم مدیر شانهچی
- سید محمدباقر حجتی
- محمدباقر محقق
- عباس مصباحزاده
- عبدالرحیم ملکیان
آثار
تالیف
- حکمت الهی در دو جلد: جلد اول شامل مهمترین مباحث حکمت اسلامی؛ جلد دوم شامل متن و شرح فصوص الحکم فارابی همراه با ترجمه و شرح خطبه توحید نهج البلاغه
- توحید هوشمندان(مقدمات فلسفه اسلامی به انضمام ترجمه فصوص الحکم فارابی)
- حاشیه بر تفسیر ابوالفتوح رازی
- حکمت عملی یا اخلاق مرتضوی (در زمان خود وی در خاتمه کتاب «حکمت الهی» منتشر شد و اخیرا با مقدمه، تصحیح و تعلیقات آیت الله حسن زاده مستقلا به چاپ رسیده است.)
- فلسفه معلم ثانی ابونصر فارابی (که در سال ۱۳۲۲ش. به همراه کتاب توحید هوشمندان به چاپ رسید.)
- مشاهدات العارفین فی احوال السالکین الی الله
- رسالهای در فلسفه کلی
- رسالهای درمراتب ادراک
- رسالهای در سیر و سلوک
- حاشیه بر مبدأ و معاد ملا صدرا
- رسالهای در مراتب عشق
- دروس عرفانی از مکتب علوی
ترجمه
- ترجمه بخشهای عربی مفاتیح الجنان همچون دعاها و زیارات به فارسی
شعر
- دیوان اشعار شامل: نغمه الهی(شرحی منظوم بر خطبه همّام امام علی(ع))، نغمه حسینی، نغمه عشاق، رباعیات، مُسمَّطات، اسرار حج، نغمه لاهوت
ترجمه قرآن کریم
ترجمه قرآن اثر مهدی الهی قمشهای آغازگر دورهای جدید از ترجمه قرآن است که به نام ترجمه آزاد شناخته میشود.[۹] ترجمه قمشهای مشهورترین و پرتیراژترین ترجمه فارسی قرآن شمرده میشود.[۱۰] این ترجمه نخستین بار در سال ۱۳۲۳ از سوی کتاب فروشی اسلامیه به چاپ رسید. شهرت علمی و عرفانی و دانشگاهی مترجم از یک سو و روان و ساده بودن عبارات از سوی دیگر و همچنین آسانگیری در مساله حق مولف، سبب شده است که این ترجمه طی هفتاد سال گذشته بیش از دیگر ترجمهها و پی در پی تجدید چاپ شود.[۱۱]
بر ترجمه الهی قمشهای نقدهای زیادی نگاشته شده است.[۱۲] ابوالقاسم پاینده و حسین استادولی، مترجم قرآن، از مشهورترین افرادی هستند که ترجمه قمشهای را مورد نقد قرار دادند.[۱۳] بهاءالدین خرمشاهی نیز ۱۲۰ ایراد بر این ترجمه گرفته است.[۱۴]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ از ایشان نقل شده است که چون در کسوت متعارف فعلی شناخته شدهام، از تبدیل عمامه سفید به سیاه خودداری میکنم. حسنزاده آملی، نامهها برنامهها، ص۸۰
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش،ج۸، ص۱۰۸.
- ↑ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش،ج۸، ص۱۱۱.
- ↑ عرفان نشأت گرفته از روح انسانها ۱۳۸۱ش. گلستان قرآن. آذر. شماره ۱۳۱.
- ↑ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش،ج۸، ص۱۱۱.
- ↑ حائری، روزشمار شمسی، ۱۳۸۶ش، ص۱۳۴.
- ↑ «مصاحبه با آیتالله سید رضی شیرازی»، ص۱۸.
- ↑ الهی قمشهای، نغمه حسینی، ۱۳۸۰ش، ص۲۳۸.
- ↑ خرمشاهی، «نقد ترجمهٔ شادروان مهدی الهی قمشهای» ص۸.
- ↑ استادولی، «گزارشی از ویرایش جدید و کامل ترجمه قرآن شادروان مهدی الهی قمشه ای»، ص۱۵۳.
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه شادروان مهدی الهی قمشهای»، ترجمان وحی، شماره۷، ص۲۱.
- ↑ خرمشاهی، «نقد ترجمهٔ شادروان مهدی الهی قمشهای»، ص۱۱.
- ↑ خرمشاهی، «نقد ترجمهٔ شادروان مهدی الهی قمشهای»، ص۱۱.
- ↑ خرمشاهی، «نقد ترجمهٔ شادروان مهدی الهی قمشهای»، ص۶.
منابع
- استادولی، حسین، «گزارشی از ویرایش جدید و کامل ترجمه قرآن شادروان مهدی الهی قمشهای»، بینات، شماره ۸، ۱۳۷۴ش.
- الهی قمشهای، مهدی، نغمه حسینی، پارسایان، قم، چاپ دوم ۱۳۸۰ش.
- بیات مختاری، ماشاءالله، «کفایتها و کاستیهای ترجمه استاد الهی قمشهای»، پژوهشهای قرآنی، شماره ۴۴، زمستان ۱۳۸۴ش.
- خرمشاهی، بهاءالدین، «درباره ترجمه شادروان الهی قمشهای از قرآن کریم»، وقف میراث جاویدان، شماره ۳، پاییز ۱۳۷۲ش.
- خرمشاهی، بهاءالدین، «نقد ترجمهٔ شادروان مهدی الهی قمشهای»، ترجمان وحی، شماره ۷، شهریور ۱۳۷۹ش.
- «مصاحبه با آیتالله سید رضی شیرازی»، در مجله حوزه، شماره ۵۰ و ۵۱، ۱۳۷۱ش.
- معرفت، محمدهادی، تاریخ قرآن، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها، ۱۳۸۲ش.