پرش به محتوا

دومة الجندل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>Zakeri
خط ۴۳: خط ۴۳:
بنابر روایتی که در معجم البلدان نقل شده، بخش اول دومة الجندل برگرفته از نام «‌دوماء‌» فرزند [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل پیامبر]] است که این شهر را بنیان گذاشت.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۷.</ref> کلمه جندل به معنای کلوخ و سنگ است و دومة الجندل به معنای قلعه‌ای است که دوماء در منطقه پر از سنگ بنا نهاده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۸.</ref> دومة الجندل در روزگار قدیم، گذرگاه کاروان‌های تجاری از [[عراق]] و [[حجاز]] به [[شام]] و بالعکس بوده و از این رو، اهمیت تجاری داشته است.{{مدرک}} آثار باستان‌شناسی کشف‌شده در استان جوف نشان می‌دهد جوف و اطراف آن، از هزاران سال پیش محل زندگی انسان بوده است.<ref>http://www.scta.gov.sa/en/Antiquities-Museums/Researches/Documents/Archeological_Sites_in_AlJouf.pdf </ref>
بنابر روایتی که در معجم البلدان نقل شده، بخش اول دومة الجندل برگرفته از نام «‌دوماء‌» فرزند [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل پیامبر]] است که این شهر را بنیان گذاشت.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۷.</ref> کلمه جندل به معنای کلوخ و سنگ است و دومة الجندل به معنای قلعه‌ای است که دوماء در منطقه پر از سنگ بنا نهاده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۸.</ref> دومة الجندل در روزگار قدیم، گذرگاه کاروان‌های تجاری از [[عراق]] و [[حجاز]] به [[شام]] و بالعکس بوده و از این رو، اهمیت تجاری داشته است.{{مدرک}} آثار باستان‌شناسی کشف‌شده در استان جوف نشان می‌دهد جوف و اطراف آن، از هزاران سال پیش محل زندگی انسان بوده است.<ref>http://www.scta.gov.sa/en/Antiquities-Museums/Researches/Documents/Archeological_Sites_in_AlJouf.pdf </ref>


دومة الجندل را جوف یا جوف آل عمرو نیز نامیده‌اند منسوب به بنی عمرو از قبیله طی که در قرن چهارم قمری در آنجا ساکن بودند زمین پست را جوف می‌گوید.
دومة الجندل را جوف یا جوف آل عمرو نیز نامیده‌اند. آل عمرو منسوب به بنی عمرو از قبیله طی است که در قرن چهارم قمری در آنجا ساکن بودند. زمین پست را نیز جوف می‌گوید.


==وقایع تاریخی==
==وقایع تاریخی==

نسخهٔ ‏۱۵ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۲۹

دومة الجندل
موقعیت جغرافیایی
موقعیت جغرافیایی
اطلاعات کلی
کشورعربستان سعودی
استانجوف
جمعیت کل۴۹۶۴۶ (۲۰۱۰م)
اطلاعات تاریخی
قدمتپیش از اسلام
وقایع مهمغزوه دومة الجندل و ماجرای حکمیت


دُومَةُ الجَنْدَل‏، شهری در استان جوف عربستان که در قدیم جزو شام بوده و به سبب موقعیت جغرافیایی‌اش بر سر راه حجاز، عراق و شام اهمیت داشته است. وقوع چند ماجرای تاریخی در این منطقه، از جمله غزوه دومة الجندل و ماجرای حکمیت در جنگ صفین، باعث شده است تا منابع تاریخ اسلام بسیار از آن یاد کنند.

موقعیت جغرافیایی

دومة الجندل، از شهرهای استان جوف واقع در شمال غرب عربستان سعودی است.[۱] این شهر از شمال غربی به کشور اردن، از جنوب به حائل و تبوک و از شمال شرقی به استان حدود می‌رسد.[نیازمند منبع] دومة الجندل در حدود ۵۰ کیلومتری جنوب غربی شهر سکاکا، مرکز استان جوف و ۱۰۰ کیلومتری مرز اردن قرار دارد.[۲] فاصله دومة الجندل تا ریاض پایتخت عربستان، ۹۰۰ کیلومتر و تا مکه، حدود ۱۲۲۰ کیلومتر است.[نیازمند منبع] بنابر سرشماری سال ۲۰۱۰م، جمیعت دومة الجندل ۴۹۶۴۶ نفر بوده است.[نیازمند منبع] این شهر امروزه به نام جوف شناخته می‌شود.[۳]

نامگذاری و تاریخچه

تاریخ صدر اسلام
شخصیت‌ها
پیامبر اسلام(ص)ابوطالبحضرت خدیجه(س)حضرت علی (ع)حضرت فاطمه(س)حمزة بن عبدالمطلبسلمان فارسیابوذر غفاریمقداد بن عمروجعفر بن ابی‌طالببلال حبشیابوبکرعمر بن خطابعثمان بن عفانصحابه
جنگ‌ها
غزوه‌ها و سریه‌ها
جنگ بدرجنگ احدغزوه بنی‌نضیرغزوه خندقغزوه بنی‌قریظهصلح حدیبیهغزوه خیبرفتح مکهغزوه تبوکسایر غزوه‌هاسریه‌ها
شهرها و مکان‌ها
مکهشعب ابی‌طالبمدینهطائفمسجد قبامسجدالنبیسقیفه بنی‌ساعدهخیبرقبرستان بقیع
حوادث
بعثتهجرت به حبشهلیلة المبیتهجرت به مدینهصلح حدیبیهحجة الوداعواقعه غدیرسقیفهسپاه اسامه
مفاهیم مرتبط
اسلامانصارمهاجرینتشیعحجقریشبنی‌هاشمبنی امیهجاهلیت

بنابر روایتی که در معجم البلدان نقل شده، بخش اول دومة الجندل برگرفته از نام «‌دوماء‌» فرزند اسماعیل پیامبر است که این شهر را بنیان گذاشت.[۴] کلمه جندل به معنای کلوخ و سنگ است و دومة الجندل به معنای قلعه‌ای است که دوماء در منطقه پر از سنگ بنا نهاده است.[۵] دومة الجندل در روزگار قدیم، گذرگاه کاروان‌های تجاری از عراق و حجاز به شام و بالعکس بوده و از این رو، اهمیت تجاری داشته است.[نیازمند منبع] آثار باستان‌شناسی کشف‌شده در استان جوف نشان می‌دهد جوف و اطراف آن، از هزاران سال پیش محل زندگی انسان بوده است.[۶]

دومة الجندل را جوف یا جوف آل عمرو نیز نامیده‌اند. آل عمرو منسوب به بنی عمرو از قبیله طی است که در قرن چهارم قمری در آنجا ساکن بودند. زمین پست را نیز جوف می‌گوید.

وقایع تاریخی

دومة الجندل و مناطق اطراف آن در زمان ظهور اسلام، مسکن بنوکنانه از قبیله کلب بوده و مردمان آن غالبا بر آیین مسیحی بوده‌اند و برخی نیز بتی به نام ود را می پرستیدند. حاکم منطقه، اکیدر بن عبدالملک کندی، [۷] کیش مسیحی داشت و زیر سلطه پادشاه روم بود.[۸] بنابر منابع تاریخی، سپاهیان مسلمان چندین بار به دومة الجندل لشکر کشیده‌اند که سرانجام با اسلام آوردن اکیدر و مردمان منطقه همراه شده است.[نیازمند منبع]

غزوه دومة الجندل

در سال پنجم هجری به پیامبر اکرم خبر رسید که گروهی در دومة الجندل که گذرگاه بازرگانان بود، کمین می‌کنند و بر رهگذران ستم می‌کنند. پیامبر روز ۲۵ ربیع‌الاول با ۱۰۰۰ تن از مسلمانان به سوی منطقه به راه افتاد[۹] اما راهزنان با اطلاع از ماجرا متواری شدند. وقتی سپاه اسلام به منطقه رسید، فقط چارپایان و شبانان آنان مانده بودند و اهل دومة الجندل پراکنده شده بودند از این رو پیامبر(ص) به مدینه بازگشت. از آنجا که دمة الجندل زیر فرمان پادشاه روم بود، گویند این اولین برخورد مسلمانان با رومیان بوده است.[۱۰]

سریه عبدالرحمن بن عوف

در سال ششم هجری، بار دیگر به پیامبر(ص) خبر رسید که در منطقه دومة الجندل، ناامنی‌هایی برای بازرگانان رهگذر پدید آمده است. پیامبر عبدالرحمن بن عوف را به آنجا اعزام کرد و از او خواست تا ضمن رسیدگی به مسئله، مردمان آن منطقه را به اسلام فرا بخواند. ماجرا با اسلام آوردن اصبغ بن عمرو کلبی که از بزرگان منطقه بود و ازدواج عبدالرحمن با دختر او خاتمه یافت.[۱۱]

سریه خالد بن ولید

در سال هفتم هجری پیامبر اکرم(ص) هنگام بازگشت از تبوک، خالد بن ولید را به سوی دومة الجندل فرستاد؛ زیرا بیم آن می‌رفت که حاکم منطقه، اکیدر بن عبد الملک، به رومیان علیه مسلمانان کمک کند. در درگیری که میان میان خالد و اکیدر رخ داد حسان، برادر اکیدر کشته شد و اکیدر تسلیم خالد شد، خالد او را به مدینه نزد پیامبر برد. او اسلام آورد و پیامبر(ص) قراردادی با او نوشت و حاکمیتش را بر دومة الجندل، امضا کرد.[نیازمند منبع] بنابر برخی دیگر از منابع، اکیدر اسلام نیاورد و پیامبر برای او جزیه تعیین کرد.[نیازمند منبع] هر دو منابع برآنند که اکیدر پس از وفات پیامبر(ص) از پرداخت زکات یا جزیه سرپیچید و سرانجام وقتی خالد بن ولید از عراق به سوی شام می‌رفت، بار دیگر اکیدر را محاصره کرد و این بار او کشته شد.[۱۲]

حکمیت در جنگ صفین

بنابر برخی منابع تاریخی، ماجرای حکمیت در جنگ صفین که ابوموسی اشعری و عمرو بن عاص از سوی سپاه امام علی و معاویة بن ابی‌سفیان مامور به مذاکره و حکم کردن به نفع یکی از طرفین شدند، در منطقه دومة الجندل رخ داده است.[۱۳]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن اثیر، علی بن محمد، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
  • دینوری، احمد بن داود، اخبار الطوال، ترجمه: محمود مهدوی دامغانی، تهران، نشر نی، چاپ چهارم، ۱۳۷۱ش.
  • ذهبی، شمس الدین محمد بن احمد، تاریخ‏ الإسلام، تحقیق: عمر عبد السلام تدمری، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق/۱۹۹۳م.
  • مقدسی، مطهر بن طاهر، البَدْء و التاریخ، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا.
  • یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵م.
  1. دانشنامه جهان اسلام مدخل جوف
  2. دانشنامه جهان اسلام مدخل جوف
  3. دانشنامه جهان اسلام مدخل جوف
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۷.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۸.
  6. http://www.scta.gov.sa/en/Antiquities-Museums/Researches/Documents/Archeological_Sites_in_AlJouf.pdf
  7. ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج‏۱، ص۱۳۵.
  8. مقدسی، البَدْء و التاریخ، قاهره، ج‏۴، ص۲۱۴.
  9. مقریزی، إمتاع ‏الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج‏۸، ص۳۶۷.
  10. مقدسی، البَدْء و التاریخ، قاهره، ج‏۴، ص۲۱۴.
  11. ذهبی، تاریخ‏ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج‏۲، ص۳۵۶.
  12. یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۸؛ ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج‏۱، ۱۳۵.
  13. دینوری، اخبار الطوال، ۱۳۷۱ش، ص۲۴۲؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج‏۲، ص۴۸۹.