ایوب بن نوح بن دراج
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | ایوب بن نوح بن درّاج نخعی کوفی |
کنیه | ابوالحسین |
لقب | نَخَعی، مَولی النَّخَع |
محل تولد | کوفه |
محل زندگی | کوفه |
خویشاوندان سرشناس | نوح بن دراج(پدر) و جمیل بن دراج(عمو) |
مذهب | شیعه امامیه |
صحابی | امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) |
اطلاعات حدیثی | |
راوی از معصوم | امام رضا(ع)، امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) |
مشایخ | محمد بن ابیعمیر، عبدالله بن سنان، عبدالله بن مسکان، حسن بن محبوب و.... |
راویان از او | سعد بن عبدالله اشعری قمی، عبدالله بن جعفر حمیری، ابان بن عثمان احمری، محمد بن حسن صفار قمی، سهل بن زیاد آدمی و.... |
اعتبار | ثقه |
شهرت | نقل روایت |
سایر | وکیل امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) |
اَیّوب بن نوح بن دَرّاج نَخَعی کوفی فقیه امامی و محدث قرن سوم هجری قمری است. او از امام رضا(ع) و امام جواد(ع) و امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) روایت نقل کرده است. ایوب، وکیل امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) بوده و نزد این دو امام جایگاهی خاص داشته است. رجالیان او را فردی پرهیزکار و کثیر العباده دانستهاند. پدر ایوب، نوح بن دراج از اصحاب امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) و قاضی کوفه بود. همچنین گفته شده؛ جمیل بن دراج، عموی ایوب، فردی ثقه، وکیل و از اصحاب امام صادق(ع) بوده است.
جایگاه رجالی
ایوب بن نوح بن دراج نخعی، فقیه امامی و محدث، کنیهاش ابوالحسین و در شهر کوفه متولد شده است.[۱] به گفته رجالشناسان شیعه، ایوب بن نوح از اصحاب چهار امام معصوم(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) و امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بود و از آنها روایت نقل کرده است.[۲] نجاشی و کَشّی او را امین، وکیل و دارای جایگاهی خاص نزد امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) دانستهاند.[۳] همچنین مکاتباتی از او با امام هادی نقل شده است.[۴] به گفته نجاشی، احمد بن محمد بَرْقی کتاب نَوادِر را به ایوب بن نوح منتسب کرده است.[۵] روایاتی از او درباره ثواب زیارت امام معصوم و نیز در ابواب فقهی همچون طهارت، طلاق، نماز، نکاح و ارث نقل شده است.[۶] به گفته آیتالله خویی (درگذشت: ۱۳۷۱ش)، نام ایوب در سند ۲۵۱ روایت آمده[۷] و نجاشی، کَشّی، طوسی و برقی از رجالیان شیعه او را ثقه میدانند.[۸]
در روایتی از امام حسن عسکری(ع) نقل شده، ایوب، اهل بهشت است.[۹] به گفته نجاشی وی پرهیزکار و کثیرالعِباده بوده است.[۱۰]
مشایخ
ایوب بن نوح از افراد زیر حدیث نقل کرده است:
- محمد بن ابیعُمَیر
- عبدالله بن سِنان
- عبدالله بن مُسکان
- حریز بن عبدالله سَجِستانی
- حسن بن علی الوَشّاء
- حسن بن محبوب
- حسین بن عثمان
- صَفوان بن عیسی
- علی بن نُعمان رازی
- محمد بن سِنان
- حسن بن علی بن فَضّال
- صَفوان بن یحیی
- محمد بن یحیی الصّیرَفی
- مِهران بن محمد
- نضر بن سوید
- محمد بن أبیحمزه
- محمد بن فُضِیل
- عباس بن عامر
- عبدالله بن مُغَیرِه[۱۱]
راویان
برخی از رویانی که از ایوب بن نوح حدیث نقل کردهاند، عبارتند از:
- محمد بن علی بن محبوب قمی
- احمد بن محمد بن خالد برقی قمی
- سعد بن عبدالله أشعَری قمی
- عبدالله بن جعفر حِمیَری
- محمد بن عبدالله بن جعفر حِمیَری
- محمد بن حسن صَفّار قمی
- ابان بن عثمان أحمَری
- علی بن مهزیار
- احمد بن محمد بن عبدالله
- حسین بن سعید
- حسین بن محمد
- حَمدِوَیه بن نصیر
- سهل بن زیاد آدمی
- علی بن حسن بن فَضّال
- علی بن حسن التیمی
- علی بن محمد
- محمد بن احمد
- محمد بن احمد بن یحیی
- محمد بن جعفر ابوالعباس
- محمد بن حسن
- محمد بن حسن صفار قمی
- محمد بن حسین
- محمد بن علی بن محبوب
- محمد بن عیسی
- محمد بن موسی السِمان
- محمد بن یحیی العَطّار
- موسی بن حسن[۱۲]
خاندان
خاندان ایوب بن نوح مقیم کوفه بودند و با قبیله نَخَع پیوند وَلاء[یادداشت ۱] داشتند، به همین سبب وی را نخعی یا مَولی النَّخَع نیز خواندهاند.[۱۳] رجالشناسان شیعه، نوح بن دَرّاج پدر ایوب را قاضی کوفه، از اصحاب امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) و صحیح الاعتقاد دانستهاند.[۱۴] مرقد نوح، اطراف کربلا و میان نخلستانها در اراضی قبیله آل مسعود واقع شده است.[۱۵] همچنین جمیل بن دراج، عموی ایوب را فردی ثقه، وکیل و از اصحاب امام صادق(ع) میدانند.[۱۶] به گفته علی نمازی شاهرودی (درگذشت: ۱۳۶۴ش) در کتاب مستدرکات علم رجال الحدیث، پسران ایوب، حسن و محمد و همچنین نوهاش احمد بن قاسم بن ایوب از راویان حدیث بودهاند.[۱۷]
پانویس
- ↑ نجاشی، رجال نجاشی، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۰۲.
- ↑ برقی، رجال برقی، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۳۳۱؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۵۲۷.
- ↑ نجاشی، رجال نجاشی، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۰۲؛ کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۴۲؛ مامقانی، تنقیح المقال، نجف اشرف، ج۱، ص۱۵۹.
- ↑ نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۷۱۴.
- ↑ نجاشی، رجال نجاشی، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۰۲.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۶۳؛ ربانی سبزواری، «ایوب بن نوح».
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۶۳.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۶۴.
- ↑ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۴۲.
- ↑ نجاشی، رجال نجاشی، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۰۲.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۶۳.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۶۳.
- ↑ طوسی، رجال طوسی، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۳۵۲؛ ابنداوود حلی، رجال ابنداوود، ۱۳۴۲ش، ص۶۴.
- ↑ نجاشی، رجال نجاشی، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۰۲؛ ابنداوود حلی، رجال ابنداوود، ۱۳۴۲ش، ص۶۴ص؛ برقی، رجال برقی، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۳۳۱.
- ↑ فقیه بحرالعلوم، زیارتگاههای عراق، سازمان حج و زیارت، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارات، ج۱، ص۲۶۲.
- ↑ ابنداوود حلی، رجال ابنداوود، ۱۳۴۲ش، ص۶۴؛ نجاشی، رجال نجاشی، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۰۲؛ برقی، رجال برقی، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۳۳۱.
- ↑ نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۷۱۴.
یادداشت
منابع
- ابنداوود حلی، حسن بن علی بن داوود، رجال ابنداوود، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۲ش.
- امین، سید محسن، اعیان الشیعة، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق.
- برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، قم، مؤسسة الامام الصادق(ع)، ۱۴۳۰ق.
- خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، قم، مرکز نشر آثار الشیعة، ۱۴۱۰ق.
- ربانی سبزواری، ابوالحسن، «ایوب بن نوح»، فصلنامه فرهنگ کوثر، شماره ۷۰، ۱۳۸۶ش.
- شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۰ق.
- طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۲۷ق.
- فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی، زیارتگاههای عراق (معرفی زیارتگاههای مشهور در کشور عراق)، ناشر:سازمان حج و زیارت، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارات، تهران، بیتا.
- کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، قم، مؤسسة آل البیت(ع) لاحیاء التراث، ۱۴۰۴ق.
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، نجف اشرف، بینا، بیتا.
- نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۳۶۵ش.
- نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، شفق، ۱۴۱۴ق.